Αν και ο Δημόκριτος –που το όνομά του φέρει τιμητικώς το Πανεπιστήμιο Θράκης, στη Νομική Σχολή του οποίου εισέβαλαν τα ΜΑΤ– ήταν στην Α΄ Εθνική των σοφών της αρχαιότητας. Εντούτοις, οι συμπατριώτες του, Αβδηρίτες, δεν έχαιραν ιδιαιτέρας εκτιμήσεως μεταξύ των ομοεθνών τους για την ευφυΐα τους.
Ο δε Ηρόδοτος θεωρούσε το αποκύημα της περιορισμένης εξυπνάδας τους, τον αβδηριτισμό, ως συνώνυμο ακρισίας, κενοδοξίας, ευήθειας, επιπολαιότητας, αφέλειας, μωρίας, ανοησίας, κυρίως –έχει σημασία αυτό– ανικανότητας στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων.
Ως παράδειγμα, παροιμιώδες, αναφέρουν αρχαίες πηγές απόφαση των Αβδηριτών να κατασκευάσουν στην πόλη τους μεγαλοπρεπή κρήνη ενόψει μεταφοράς νερού, το οποίο απεδείχθη ότι δεν υπήρχε. Είχαν ωστόσο χρήματα για ξόδεμα· άγνωστο αν τα είχαν από μίζες ή λοιπές, νόμιμες ή νομότυπες, διαμεσολαβήσεις, προμήθειες, εμπόρια ξυλείας απελέκητης, golden visa, predator και άλλα παρεμφερή.
Ομως επειδή μυαλό δεν είχαν, τα ξόδευαν ασκόπως. Ετσι που συχνά, για ψύλλου πήδημα που λένε, αρρώσταιναν ή νόμιζαν ή προσποιούνταν ότι αρρώσταιναν, με μόνο λόγο να καλέσουν –και να ακριβοπληρώσουν– διάσημους γιατρούς, εκτός ΕΣΥ, ιδιώτες, μόνο και μόνο για τη φιγούρα τους. Κάτι που χαρακτηρίστηκε ιατρικώς «αβδηριτικό πάθος» ή «αβδηριτικό μένος»· είδος παροδικής μανίας, σαν συλλογική υποχονδρία, όπως σημειώνουν τα λεξικά.
Εν πάση περιπτώσει, σε καμία από τις δεκατρείς τετραλογίες στις πέντε ομάδες έργων του Δημόκριτου (κατά τάξη μεταγενέστερων μελετητών του): ηθικά – φυσικά – μαθηματικά – μουσικά – και τεχνικά, δεν περιλαμβάνεται οιασδήποτε μορφής επέμβαση των ΜΑΤ στο Πανεπιστήμιό του, είτε τα ΜΑΤ ενήργησαν αυτοβούλως είτε κατόπιν εντολής της αβδηριτικής κυβερνήσεως είτε προσκλήθηκαν από την πρυτανεία είτε από τη φοιτητική παράταξη ΔΑΠ (Δημοκρατική Αβδηριτική Πρωτοπορία).
Θεωρώ δε ότι ο Δημόκριτος, εάν έβλεπε τι συνέβη στο Πανεπιστήμιό του, θα παρατηρούσε με τη σοφία των εκατό χρόνων του, 2.394 χρόνια από θανάτου: «Αμαρτίης αιτίη η αμαθίη του κρέσσονος». («Αιτία της αμαρτίας είναι η αμάθεια του ισχυρότερου»).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας