Ποια Ιστορία; Ολη η Αθήνα στο πιάτο, αφ’ υψηλού τοπιογραφικά και εις βάθος ιστορικό από την προϊστορία μέχρι τις μέρες μας, με τα αντίστοιχα ιστορικά/αρχαιολογικά κατάλοιπα –όσα και όπως σώζονται τέλος πάντων– αλλά και τις νεότερες παρεμβάσεις –κλασικές πλέον–, όπως οι διαρρυθμίσεις του Δημήτρη Πικιώνη, μέσα δεκαετίας του ’50, από τις μεγάλες στιγμές της νεότερης αρχιτεκτονικής μας στους ανοιχτούς χώρους δημόσιους, μην το ξεχνάμε διότι η απειλή που δέχονται οι δημόσιοι χώροι με τη σημερινή κυβέρνηση… έργων και εργολαβιών είναι πρωτοφανής στην Ιστορία μέχρι ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης τσιμεντώθηκε εν μια νυκτί και ησύχως, μύτη δεν άνοιξε!
Τον περπάτησα, προς το τέλος του περασμένου χρόνου, τον λόφο του Φιλοπάππου. Απειρες φορές τον έχω περπατήσει, οριζοντίως και καθέτως που λέμε, αν και αυτό δεν έχει σημασία σε όσους παρακολουθούν, πότε πότε, τα καθημερινά μου σημειώματα –και στην «Ελευθεροτυπία» παλαιότερα και στην «Εφ. Συν.» από το ξεκίνημά της– είναι γνωστή η περιπατητική μου προσήλωση στην Αθήνα, το πάθος για την πόλη μου, που συχνά γίνεται… ανεξέλεγκτο, ιδίως όταν βλέπω να την κακοποιούν υποτιθέμενοι σωτήρες της με υποσχέσεις ανέξοδες και μεγάλα λόγια, κοινώς μπαρούφες, ενώ γνωρίζω πολύ καλά, καλύτερα από πολλούς που υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν, ότι στο βάθος της σκάβουν τον λάκκο εν επιγνώσει!
Τον περπάτησα τον λόφο. Που δεν είναι λόφος, είναι λόφοι, τρεις-τέσσερις, έτσι μνημονεύονται και στα παλιά και στα πολύ παλιά πειστήρια: ως λόφοι νοτιοδυτικώς της Ακροπόλεως. Αλλά επικράτησε το όνομα μέτοικου από την Κομμαγηνή, μεταξύ Συρίας και Ευφράτη (γνωστή και από τον Καβάφη, της εποχής που άρχισε να νιώθει το γήρας: «Μελαγχολία τοῦ Ἰάσωνος Κλεάνδρου ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.Χ.»), του Γάιου Ιούλιου Φιλόπαππου, εγγονού του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανούς, τελευταίου βασιλιά της Κομμαγηνής, ευκατάστατου όσο δεν λέγεται, που, όπως σήμερα με τους αλλοδαπούς ιδιοκτήτες μακράς διαμονής, έγινε Αθηναίος και μετά ύπατος και μετά… μνημείο Φιλοπάππου στον, τότε, λόφο των Μουσών.
Τον περπάτησα, από την είσοδο στην Αποστόλου Παύλου μέχρι την περιφερειακή, στον παλιό Ασύρματο, στα προσφυγικά του οποίου, το ’60-’61, γύρισε ο Αλεξανδράκης τη «Συνοικία το όνειρο», που πρώτα απαγορεύτηκε και μετά προβλήθηκε λογοκριμένη, επειδή πρόσβαλλε, δείχνοντας παράγκες προσφύγων, την «προσπάθεια ανορθώσεως της χώρας»να τα λέμε κι αυτά, γιατί, με πρόχειρους υπολογισμούς μου, η χώρα κατοικείται κατά 41% από επιλήσμονες και κατά 59% από αναποφάσιστους.
Τον είδα λοιπόν τον λόφο Φιλοπάππου, τότε, σε μαύρο χάλι, απεριποίητο, με νεροσυρμές (χαντάκια) από βροχή. Είχε ήδη χάσει τις εκλογές ο Μπακογιάννης, αλλά δεν είχε αναλάβει ακόμα ο Δούκας, που θεωρώ –κι ας λένε όσοι θέλουν, ό,τι θέλουν– ότι παρέλαβε χάος την πόλη στις χειρότερες μέρες της!
Και είδα μετά το νομικό καθεστώς που διέπει τον λόφο και όσα ράμματα «αξιοποίησης» του πέρασαν στη γούνα, από Νοεμβρίου 2021 και εντεύθεν, εν αγαστή συνεργασία, ο, τότε, δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης, η και νυν υπουργός Πολιτισμού Λίνα (Στυλιανή) Μενδώνη και ο, τότε, περιφερειάρχης, Γιώργος Πατούλης, διά του, τότε, προέδρου της Οικονομικής Επιτροπής του δήμου, Χρήστου Τεντόμα, όπου «ο Κ. Μπακογιάννης απέσπασε, 1.11.21, έγκριση πλέγματος εργολαβιών ύψους 6,89 εκατ. ευρώ μέσα από προγραμματική σύμβαση διάρκειας 4 + 4 ετών!» («Αυγή», 2.11.21).
Απευθύνομαι στον σημερινό δήμαρχο Χάρη Δούκα με την έκκληση: Οπως ήδη πάτησε πόδι στα ανεξέλεγκτα του Στρέφη, ομοίως να πράξει και για τα ανεξέλεγκτα του Φιλοπάππου. Διότι, εδώ που τα λέμε, η πόλη έχει (ακόμα, ευτυχώς) και τους φυσικούς δικαιούχους φύλακές της. Δεν έχει παραδοθεί εξ ολοκλήρου!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας