Σε ένα φιλόξενο σαλόνι συναντιούνται δύο πολιτικοί. Αμφότεροι με συναπτά έτη θητείας στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους, έχουν βρεθεί σε υψηλά αξιώματα. Αναμφίβολα είναι αναγνωρίσιμοι και όσοι τους αντικρίζουν είναι πολύ πιθανό να μην αδιαφορήσουν για το τι λένε μεταξύ τους. Κάθονται σε καναπέδες που φιλοξενούν σχεδόν καθημερινά πολιτικά πρόσωπα και οι γύρω «συνδαιτυμόνες» αδημονούν να αποσπάσουν ακόμη ένα ενδιαφέρον σχόλιο ή μια σπάνια πληροφορία για την επικαιρότητα.
Απέναντι από το σαλόνι είναι μια τηλεόραση. Στην εκπομπή σχολιάζεται η πιθανή αποχώρηση ενός βουλευτή από το κόμμα του. Οι δύο πολιτικοί προβαίνουν σε εικασίες για τον «συνάδελφό» τους: «θα αλλάξει κόμμα;», «θα διαπραγματευτεί να είναι υποψήφιος σε μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια;», «πώς θα εξασφαλίσει μια ακόμη κοινοβουλευτική θητεία;».
«Ο περισσότερος κόσμος αγνοεί ότι και η πολιτική είναι ένα επάγγελμα. Και είναι μεγάλος ο κίνδυνος να μείνεις άνεργος. Πώς θα μπορέσεις να επιστρέψεις στον κλάδο που άφησες πριν από χρόνια;», λέει λίγο πολύ ο ένας, τη στιγμή που έχει σηκωθεί όρθιος για να βγάλει το σακάκι του, κάνοντας ακόμη πιο εύκολη την προσέλκυση των γύρω βλεμμάτων και αυτιών. Τον ακούει και μια νεαρή εργαζόμενη.
«Αυτός τι μισθό παίρνει; Πέντε, εφτά χιλιάδες; Κι εγώ παίρνω 750; Και λέει μήπως μείνει άνεργος; Από τους φόρους μας δεν πληρώνεται;», είναι τα ερωτήματα που θέτει προς τον δικό της συνάδελφο, θυμίζοντάς του ότι υπάρχουν και άλλες «φουρτούνες» πλην της ανεργίας: «την προηγούμενη φορά που δούλευα στην εστίαση, έμεινα απλήρωτη για τέσσερις μήνες πριν σηκωθώ και φύγω».
Χωρίς να δώσει απάντηση, ο τελευταίος έμεινε με τα δικά του ερωτήματα: είναι, άραγε, τόσο μεγάλη πλέον η «απόσταση» μεταξύ πολιτικής και εργατικής τάξης, ώστε κάποιος που διεκδικεί την ψήφο του απλού κόσμου να νιώθει την άνεση να είναι τόσο κυνικός μπροστά του;
Ισως η παραπάνω ιστορία να αποτελεί προϊόν φαντασίας και μόνο. Το σίγουρο είναι ότι, όταν ανάλογες συμπεριφορές αναπτύσσονται σε κοινή θέα, απειλούν να στιγματίσουν ευρύτερα την πολιτική. Και οι αυτόπτες μάρτυρες δεν διστάζουν να τις μοιραστούν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας