Πολλοί, ιδιαίτερα εξ αριστερών, προέβλεψαν κατά καιρούς τη διάλυση της ευρωζώνης και της Ε.Ε., τεκμηριώνοντας αυτή τους την πρόβλεψη στην αποσαθρωτική επίδραση των εθνικών ανταγωνισμών που σε μια μεγάλη κρίση θα διέλυαν τη συνοχή του Europroject. Ωστόσο, οι εθνικοί ανταγωνισμοί συνέχισαν να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να επαληθευτεί η προφητεία.
Στη συνέχεια ήρθε και η μεγάλη κρίση, του 2008. Και -ω του θαύματος!- αντί να ενταθούν οι διαλυτικές τάσεις, αντί η κρίση του ευρώ να σημάνει το «τους ζυγούς λύσατε», αποκατέστησε την «ενότητα» σε νέες βάσεις. Κάποιοι έβγαλαν τότε το εκ διαμέτρου αντίθετο συμπέρασμα: η Ε.Ε.-ευρωζώνη έχει βρει, κατά τρόπο που μοιάζει παράδοξος και ανορθολογικός, αλλά τον έχει βρει τον τρόπο να επιβιώνει και στα δύσκολα.
Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Το… ευρώ. Μην ξεχνάμε ότι στα 2012-2013 το ευρώ δεν σώθηκε, αλλά έσωσε την ευρωζώνη – και όχι μόνο αυτό βέβαια, αλλά και η συναίνεση όλων στην ταπείνωση της ελληνικής «απειθαρχίας».
Πώς έσωσε την ευρωζώνη το ευρώ; Μα, πολύ απλά, επειδή χωρίς το ευρώ δεν θα υπήρχε το ισχυρό κοινό κίνητρο ώστε να μην ισχύσει ο κανόνας «τους ζυγούς λύσατε», αλλά και επειδή δεν θα ίσχυε το περίφημο «whatever it takes» του Μάριο Ντράγκι.
Τώρα όμως έχουν προκύψει κίνδυνοι πολύ πιο σοβαροί και άλλης «ποιότητας»: Η Ε.Ε. και η ευρωζώνη χάνουν κατά κράτος στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και μέχρι το 2020 θα είναι μια μικρομεσαία δύναμη στους παγκόσμιους συσχετισμούς ισχύος. Είναι επίσης τα κατ’ εξοχήν θύματα της «αποπαγκοσμιοποίησης» και του «κατακερματισμού». Εχουν οξύ πρόβλημα ενεργειακής εξάρτησης. Εχουν τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και μεγάλο πρόβλημα παραγωγικότητας σε σχέση με ΗΠΑ και Κίνα. Βιώνουν, τέλος, ξανά, ύστερα από την πρώιμη περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, τη «σκληρή αγάπη» των ΗΠΑ, με αναβίωση του γνωστού δόγματος «οι ΗΠΑ πάνω, η ευρωζώνη κάτω, η Ρωσία (και η Κίνα) έξω».
Το χειρότερο: όλα αυτά ενσωματώνονται τώρα σε έναν εσωτερικό πολιτικό κατακερματισμό. Το γεγονός ότι η Γερμανία προκαλεί κρίση στη Συνθήκη Σένγκεν είναι ο απόλυτος δείκτης ότι οι εσωτερικοί πολιτικοί μετασχηματισμοί (άνοδος Ακροδεξιάς κ.λπ.) έχουν ξεπεράσει την «κόκκινη» γραμμή.
Η αποσύνθεση έχει δρομολογηθεί…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας