Αρχικά προκάλεσε γέλια η δήλωση του Ακη Σκέρτσου ότι η μείωση του ΦΠΑ ευνοεί τους οικονομικά ισχυρούς.
Επειδή μάλιστα η ανάρτηση του στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη συνοδευόταν με έναν ενδεικτικό πίνακα, για μας τους παλιότερους το επιχείρημά του θύμισε τους ειρωνικούς υπολογισμούς του αξέχαστου Μποστ, του πιο εύστοχου χιουμορίστα επικριτή της ελληνικής Δεξιάς.
Η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε χαμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ επιτέθηκαν με πειστικά επιχειρήματα στον δράστη. Ακόμα και μέσα στη Ν.Δ. δεν βρέθηκαν πρόθυμοι υποστηρικτές της δήλωσης Σκέρτσου, εκτός από τον Χάρη Θεοχάρη ο οποίος έκανε ακόμα μια πιο ακραία ανάρτηση.
Για κακή μας τύχη όμως η υπόθεση Σκέρτσου δεν είναι για γέλια. Ούτε οι θέσεις αυτές που προβάλλουν τα στελέχη της Ν.Δ. είναι απλώς δείγμα αγραμματοσύνης. Πρόκειται δυστυχώς για το αποτέλεσμα του νεοφιλελεύθερου φανατισμού που έχει εμπνεύσει ο αρχηγός της Ν.Δ. στη στενή προσωπική του ομάδα η οποία ασκεί την εξουσία από το καλοκαίρι του 2019. Αλλωστε δεν φταίει ο κ. Σκέρτσος που τον διάλεξε ο κ. Μητσοτάκης για στενό του συνεργάτη, και τώρα πλέον εκπρόσωπό του, με βασικό κριτήριο ότι υπήρξε το διάστημα 2014-2019 γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.
Κυνική ομολογία
Αυτές οι δηλώσεις Σκέρτσου και Θεοχάρη για τους έμμεσους φόρους, που υποτίθεται ότι επιβαρύνουν τους εύπορους περισσότερο από τους οικονομικά ασθενέστερους, μπορεί να ακούγονται ως σύγχρονες εκδοχές της περιβόητης ρήσης για το παντεσπάνι που αποδόθηκε στη Μαρία Αντουανέτα, αλλά αποτελούν απλώς κυνικές ομολογίες για τον τρόπο που αντιμετωπίζει η ομάδα Μητσοτάκη την οικονομία και τη φορολογία. Και βέβαια με την ίδια λογική που ερμηνεύει τις συνέπειες του υψηλού ΦΠΑ στους πολίτες, το επόμενο βήμα για την ομάδα αυτή θα ήταν να καταργήσει εντελώς και την κλιμακωτή αύξηση στους άμεσους φόρους, εφόσον όσοι έχουν περισσότερα θα δίνουν και περισσότερα με την ίδια κλίμακα!
Με το γνωστό ύφος -που κι αυτό ταιριάζει σε μια σύγχρονη Μαρία Αντουανέτα- ο κ. Μητσοτάκης αφήνει να εννοηθεί ότι οι νεοφιλελεύθερες θέσεις του για την οικονομία αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα, κάτι που γνωρίζει καλά ο ίδιος λόγω σπουδών και λόγω της δεκαετούς καριέρας του στον επιχειρηματικό τομέα.
Μόνο που είναι λίγο κουραστικό να θυμίζω ότι οι μεν σπουδές του στο Χάρβαρντ κατέληξαν σε μια πτυχιακή εργασία για τα σκουπίδια, γεμάτη λάθη, παρανοήσεις, αλλά και ανοιχτές διαστρεβλώσεις επίσημων ιστορικών ντοκουμέντων, ενώ η παρουσία του στη διεύθυνση θυγατρικών επιχειρήσεων της Εθνικής Τράπεζας κατέληξε σε πραγματικό φιάσκο και ο ίδιος γλίτωσε ποινικές ευθύνες επειδή ήδη είχε εκλεγεί βουλευτής και δεν άρθηκε η ασυλία του.
● Από τον πρώτο χρόνο που εκλέχτηκε βουλευτής, ο κ. Μητσοτάκης κατάγγελλε ότι «το φορολογικό καθεστώς και οι σχέσεις εργασίας αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. […] Μια κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι αντί να απασχολούνται με το πώς θα βελτιώσουν την παραγωγικότητα, οχυρώνονται πίσω από τη στείρα υποστήριξη κεκτημένων δικαιωμάτων, δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική» (5.10.2004).
● Την επόμενη χρονιά περηφανευόταν για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών «όχι για να είμαστε αρεστοί στους επιχειρηματίες, όπως μας κατηγορείτε, αλλά για να τους ενθαρρύνουμε να πραγματοποιήσουν καινούργιες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης» (12.6.2005).
● Τα ίδια διακήρυττε και όταν η χώρα είχε ήδη μπει στη δίνη που θα την οδηγούσε στη βαθιά οικονομική κρίση: «Εμείς είμαστε ένα φιλελεύθερο κόμμα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρέπει και τα φυσικά πρόσωπα αλλά και οι επιχειρήσεις να φορολογούνται με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές και πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτή η πολιτική εν τέλει τροφοδοτεί την ανάπτυξη και προσελκύει επενδύσεις» (25.10.2007). Γνωρίζουμε πλέον πού οδήγησε η πολιτική αυτή.
● Αλλά και μέσα στην κρίση, τη χρονιά που έγινε για πρώτη φορά υπουργός, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίσταζε να επικαλείται «εκθέσεις του ΔΝΤ» για να αντιταχθεί στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών (10.1.2013). Και φυσικά επαναλάμβανε ότι «το ΔΝΤ τον τελευταίο χρόνο ήταν πιο κοντά στα ελληνικά συμφέροντα από την Ε.Ε.».
Από πού λοιπόν αντλεί η στενή ομάδα Μητσοτάκη αυτή τη φανατική προσκόλληση στα δόγματα του πιο αγοραίου νεοφιλελευθερισμού; Την απάντηση έχει δώσει ο Γιώργος Καρατζαφέρης από το 2009, όταν διαπίστωνε ότι η Ν.Δ. είχε αρχίσει να καλοβλέπει τις δικές του ακραίες απόψεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
Ελεγε τότε ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, μιλώντας στη Βουλή, ότι η Ν.Δ. τού θύμιζε μια παλιά ελληνική ταινία με «μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα και την κόρη της, που μου φαίνεται ότι ήταν η Μπέτυ Αρβανίτη, δεν θυμάμαι καλά, οι οποίες δεν είχαν να φάνε και πήγαινε ένας κρεοπώλης της γειτονιάς, ένας χασάπης και τους έδινε τα κρέατα, τα μπιφτέκια, τον κιμά κ.λπ. και έτρωγαν και την “έβγαζαν”. Αλλά βεβαίως δεν ήθελαν να δείξουν τον χασάπη, ντρεπόντουσαν. Ετσι είναι ξεπεσμένη η Ν.Δ. Παίρνει τις ιδέες μας, αλλά δεν θέλει να ξέρει ότι είναι από εμάς».
Το μαύρο χρήμα
Είναι γεγονός ότι αυτές τις «ιδέες του χασάπη» άρχισαν από τότε να καλοβλέπουν κάποια στελέχη της Ν.Δ. και ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και ποιες ήταν αυτές οι ιδέες; Μα η κατάργηση της φορολογίας των επιχειρήσεων, η νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος, η κατάργηση του «πόθεν έσχες», η θεσμοποίηση της παραοικονομίας, το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών, η θεοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων, η δημιουργία «παραδείσου» επενδυτών, η καταπάτηση δικαιωμάτων των εργαζομένων (βλ. Ιός, «Το οικονομικό πρόγραμμα Ν.Δ. - ΛΑΟΣ» εφ. «Ελευθεροτυπία» 26.4.2009, https://tinyurl.com/yfeo6jge).
Αυτές τις ιδέες που προσέφερε τότε στη Ν.Δ. ο κ. Καρατζαφέρης δεν τις εμπνεύστηκε φυσικά ο ίδιος. Ο αρχηγός του ΛΑΟΣ υπήρξε απλώς ο πρόθυμος μεταφορέας των απόψεων μεγαλοεπιχειρηματιών. Αλλά αυτές οι ιδέες ήταν που έφεραν από τότε κοντά τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τους μαθητές του Καρατζαφέρη (Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη, Βελόπουλο) και άνοιξαν τον δρόμο για τη σκοτεινή σημερινή συνέχεια. Ο κ. Σκέρτσος προσαρμόστηκε εύκολα στην ομάδα χάρη στην πολυετή παρουσία του στη διεύθυνση του ΣΕΒ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας