Ηταν Απρίλιος του 2010 όταν ο «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.», μια ιστορική επιχείρηση στον χώρο του έντυπου Τύπου, έκλεινε, αφήνοντας 120 εργαζομένους περίπου στον δρόμο.
Η διαδικασία που χρησιμοποίησε τότε η επιχείρηση (όπως και μερικές ακόμα στον χώρο των ΜΜΕ και εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις) ήταν η λεγόμενη «δεύτερη ευκαιρία» του περίφημου άρθρου 99 του Πτωχευτικού Κώδικα (Ν.3588/2007). Με τη διαδικασία αυτή εκατοντάδες επιχειρηματίες έκλεισαν πριν από μια δεκαετία τις επιχειρήσεις τους αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους και πολλοί από αυτούς συνεχίζοντας με άλλη μορφή την επιχειρηματική τους δραστηριότητα.
Στην περίπτωση της εταιρείας «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.» οι εργαζόμενοι κατόρθωσαν να μπλοκάρουν κάθε διαδικασία μεταβίβασης ή υπενοικίασης τίτλων μέχρι του ποσού των δεδουλευμένων τους και των αποζημιώσεων που δικαιούνταν. Τα δεδουλευμένα σταδιακά εξοφλήθηκαν, αλλά για την αποπληρωμή των αποζημιώσεων οι εργαζόμενοι έχουν μπλέξει σε έναν απίστευτο κυκεώνα αργόσυρτων διαδικασιών που σε λίγες μέρες συμπληρώνουν 14 χρόνια!
Ετσι ενώ η πτωχευμένη εταιρεία εμφανίζεται να εισπράττει χρήματα από την υπενοικίαση ορισμένων τίτλων σε άλλη εκδοτική επιχείρηση, δεν έχει μέχρι σήμερα δώσει ούτε ευρώ από τις αποζημιώσεις των εργαζομένων. Το δικαστικό σύστημα, το οποίο υποτίθεται ότι επιτηρεί τις πτωχευτικές διαδικασίες μέσω των συνδίκων που διορίζει, παρακολουθεί ως απλός παρατηρητής χρόνιες κωλυσιεργίες, οι οποίες καθυστερούν την απόδοση των νόμιμων αποζημιώσεων στους εργαζόμενους.
Μάλιστα έχουμε το παράδοξο φαινόμενο να κυκλοφορούν τίτλοι περιοδικών μιας πτωχευμένης επιχείρησης, οι οποίοι αποφέρουν κέρδη σε τρίτους, αλλά δεν αποπληρώνουν αυτούς που τους σχεδίασαν, τους ανέπτυξαν, τους δούλεψαν - πολλοί από αυτούς για 2 και 3 δεκαετίες εργασιακού βίου. Το χειρότερο: εμφανίζονται κάποιοι πρώην μέτοχοι και μέλη της επιχειρηματικής οικογένειας που κατείχε και πτώχευσε την «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.» να πωλούν, ως «συλλεκτικά», περιοδικά που ανήκουν στην πτωχευτική περιουσία της άλλοτε κραταιάς εταιρείας (στη φωτογραφία ένας από τους γνωστότερους τίτλους που καθιέρωσαν την ιστορική εταιρεία εμφανίζεται να πωλείται από «τρίτη» εταιρεία).
Οι 117 εργαζόμενοι, κάποιοι από τους οποίους βρίσκονται στην 7η ακόμη και την 8η δεκαετία της ζωής τους, έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στη Δικαιοσύνη, η οποία αποδεικνύεται εντελώς... τυφλή και κουφή σε όσα τραγικά συμβαίνουν. (Δυστυχώς αντίστοιχα τυφλά και κουφά έχουν αποδειχθεί και τα λεγόμενα «συνδικάτα» του Τύπου, αλλά αυτό είναι αντικείμενο ενός άλλου άρθρου).
*Δημοσιογράφος, ένας εκ των 117 πρώην εργαζομένους της «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας