Ληστεία μετά φόνου ή γιατί «αποτυγχάνει» η διπλωματία

O παραγκωνισμός των πολιτικών συμβιβασμού, ανοχής και ειρήνευσης προς χάριν της έντασης, της επιθετικότητας και της σύγκρουσης, η αποτυχία της διπλωματίας και η στροφή της κυβέρνησης Μπάιντεν και των συμμάχων της στην Ευρώπη προς τη στρατιωτικοποίηση και τον μιλιταρισμό έχουν ήδη μεγάλο οικονομικό κόστος. Οι μεγαλύτερες δαπάνες για άμυνα, στρατό, φύλαξη των συνόρων, αστυνόμευση, για την αναδυόμενη κούρσα των εξοπλισμών ροκανίζουν ήδη τα δημόσια ταμεία, αρπάζοντας όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από αυτά. Μεγάλος κερδισμένος οι εταιρείες όπλων, οι εργολάβοι-προμηθευτές των υπουργείων Αμυνας και οι μεγαλομέτοχοί τους. Μεγάλος χαμένος, οι απλοί φορολογούμενοι πολίτες που καλούνται για ακόμα μια φορά να πληρώνουν έναν λογαριασμό ο οποίος το μόνο σίγουρο που τους υπόσχεται είναι το αιματοκύλισμα των παιδιών τους.

Νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα η αμερικανική προοδευτική δεξαμενή σκέψης Institute for Policy Studies (IPS) δημοσιοποίησε την καθιερωμένη ετήσια ανάλυσή της επισημαίνοντας με ακρίβεια πού πήγαν οι φόροι εισοδήματος των Αμερικανών το 2023 και τι λένε οι σχετικοί αριθμοί για τις εθνικές προτεραιότητες στις δημόσιες δαπάνες των ΗΠΑ. Τα όσα αποκαλύπτονται δεν εκπλήσσουν απλά, εξοργίζουν.

Το... κοστούμι

Δείχνουν ότι ένας τυπικός φορολογούμενος των ΗΠΑ συνεισέφερε πέρυσι πολύ περισσότερα για τον μιλιταρισμό και τα συστήματα υποστήριξής του -το Πεντάγωνο, τους εξοπλισμούς, τον στρατό, τους πολέμους, τις δαπάνες για αστυνόμευση, τις φυλακές, την ασφάλεια των συνόρων, τις επαναπροωθήσεις των μεταναστών- απ’ ό,τι για τη χρηματοδότηση ζωτικών προγραμμάτων και υπηρεσιών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης όπως η Υγεία και η Παιδεία.

Συνολικά, ο μέσος Αμερικανός φορολογούμενος συνεισέφερε πέρυσι για τον κλιμακούμενο μιλιταρισμό και τα συστήματα υποστήριξής του 5.109 δολάρια ενώ αντίθετα για τα δύο βασικά ομοσπονδιακά συστήματα υγείας, Medicare και το Medicaid, 800 δολάρια λιγότερα.

Αναλυτικότερα, ο μέσος φορολογούμενος χρεώθηκε το 2023 για τη χρηματοδότηση του Πενταγώνου 2.974 δολάρια. Εξ αυτών πάνω από τα μισά, 1.748 δολάρια -ποσό μεγαλύτερο ενός μέσου ενοικίου στις ΗΠΑ (1.372 δολάρια)- πήγαν στους εργολάβους του υπουργείου Αμυνας. Στον μεγαλύτερο εργολάβο, τον κολοσσό παραγωγής οπλικών συστημάτων Lockheed Martin, ο φορολογούμενος συνεισέφερε -μέσω των συμβολαίων αυτού με το Πεντάγωνο- 249 δολάρια. Ποσό το οποίο υπερβαίνει τις εβδομαδιαίες δαπάνες ενός μέσου νοικοκυριού ΗΠΑ για τρόφιμα (195 δολάρια). Για τα συμβόλαια του Πενταγώνου με την Boeing, την εταιρεία που αυτές τις ημέρες βρίσκεται στο επίκεντρο για τα επισφαλή αεροσκάφη της, πλήρωσε 87 δολάρια. Ποσό ίσο με το κόστος δύο γεμισμάτων του ρεζερβουάρ ενός αυτοκινήτου στις ΗΠΑ με βενζίνη. Από τη «μεγάλη μάσα», μπουκιά πήρε όμως και ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, Ιλον Μασκ. Η εταιρεία του Space X (διαστημικά ταξίδια) χρηματοδοτήθηκε από τον μέσο Αμερικανό φορολογούμενο -μέσω των συμβολαίων της με το Πεντάγωνο και τη NASA- με 12 δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με το κόστος αγοράς τριών γαλονιών γάλακτος.

Στην «απέναντι όχθη», εκεί που κυριαρχούν οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων, η φτώχεια, η πείνα και η απελπισία τα ποσά που διατέθηκαν από τους φόρους των Αμερικανών πολιτών ήταν συγκριτικά πολύ χαμηλότερα. Ο μέσος Αμερικανός συνεισέφερε πέρυσι με τους φόρους του: 516 δολάρια για κουπόνια τροφίμων (Supplemental Nutrition Assistance Program/SNAP), το πρόγραμμα πρόσβασης σε τρόφιμα που στηρίζει διατροφικά πάνω από το 10% των Αμερικανών σε μια περίοδο που οι τιμές τους ίπτανται. 110 δολάρια για το πρόγραμμα πίστωσης φόρου παιδιών που υποστηρίζει οικογένειες με παιδιά και του οποίου η επέκταση βοήθησε στη μείωση της παιδικής φτώχειας σχεδόν στο μισό. 14 δολάρια για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών οι οποίες προκαλούν κάθε χρόνο ζημιές μεγαλύτερες των 394 δισ. δολαρίων. 10,84 δολάρια για προγράμματα ενεργειακής απόδοσης και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που στοχεύουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Οι εταιρείες

«Είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι ο μέσος φορολογούμενος χορηγεί το ισοδύναμο ενός μηνιαίου ενοικίου σε εργολάβους του Πενταγώνου. Αυτές οι μεγάλες εταιρείες δεν πληρώνουν ήδη το δίκαιο μερίδιο που τους αναλογεί σε φόρους. Αντ’ αυτού, οι απλοί άνθρωποι επιδοτούν τα κέρδη αυτών των εταιρειών και τα πακέτα αμοιβών πολλών εκατομμυρίων δολαρίων που απολαμβάνουν οι CEOs τους. Τα δολάρια των φορολογουμένων θα πρέπει να πηγαίνουν σε πραγματικές ανάγκες, όπως σχολεία, προγράμματα τροφίμων και στέγασης ή ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - όχι να γεμίζουν τις τσέπες των εταιρειών», καυτηρίασε η Lindsay Koshgarian, διευθύντρια Προγράμματος Εθνικών Προτεραιοτήτων του IPC που πραγματοποίησε την ανάλυση.

Οι εν λόγω εταιρείες και οι μέτοχοί τους δεν είναι βέβαια κάποιες τυχαίες επιχειρήσεις. Συνιστούν με αρκετές ακόμη το περιβόητο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα που παρασιτεί σε βάρος των δημόσιων ταμείων των ΗΠΑ και άλλων χωρών της υφηλίου εδώ και δεκαετίες, ελέγχοντας τα κέντρα αποφάσεων και καθορίζοντας την εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης. Ο πόλεμος, το αιματοκύλισμα, ο τρόμος, ο φόβος, η ανασφάλεια σημαίνουν γι’ αυτές και τους μετόχους τους υψηλότερες πωλήσεις και κέρδη. Μια άλλη διαπίστωση της ανάλυσης του ΙPC, ότι ο μέσος Αμερικανός φορολογούμενος συνεισέφερε πέρυσι μόλις 58 δολάρια για διπλωματία προκειμένου να σταματήσουν οι πόλεμοι ή να εμποδιστούν και να προκριθεί η διαπραγμάτευση διεθνών συμφωνιών ειρήνευσης έναντι 112 δολαρίων για την ενίσχυση άλλων ξένων στρατών με όπλα και εκπαίδευση, δεν είναι άμοιρη της δράσης τους.