Η μαμά... Ράντου, το άλας στην «Κάλλας»

Η μητέρα της Μαρίας Κάλλας, η φοβερή και τρομερή Ευαγγελία Καλογεροπούλου, είναι μια παράξενη και αρκετά παρεξηγημένη ιστορία. Στη λαϊκή συνείδηση, στον πολύ κόσμο -μιλάμε βέβαια για τον κόσμο που ενδιαφέρεται να μάθει για τη Μαρία Κάλλας- υπήρξε μια μητέρα μέγαιρα που λάτρευε και θαύμαζε την κόρη της Τζάκι, που ήταν κούκλα, ενώ σχεδόν περιφρονούσε την άλλη κόρη της Μαρία που ήταν παχουλή, ασχημούλα με μεγάλη μυωπία, αλλά είχε όμως μια εκπληκτική φωνή και απίστευτο ταλέντο στην όπερα. Εκανε λοιπόν ό,τι μπορούσε για να προωθεί την Τζάκι, ενώ προσπαθούσε να προωθήσει τη Μαρία στο Ωδείο μήπως γίνει τραγουδίστρια και μπορεί να τραγουδάει σε ταβέρνες και να συνεισφέρει στα φτωχά οικονομικά του σπιτιού. Οταν η Μαρία Καλογεροπούλου έγινε Μαρία Κάλλας μέχρι τον θάνατό της ήταν σε μόνιμη δημόσια (και μάλιστα παγκόσμια) αντιδικία με τη μητέρα της, η οποία όπως έλεγε της ζητούσε συνέχεια λεφτά αλλά δεν της είχε σταθεί ποτέ ως μητέρα όταν ήταν μικρή. Κάπως έτσι η εικόνα της μητέρας της Κάλλας δαιμονοποιήθηκε διεθνώς ως μία από τις μαύρες κηλίδες της ζωής της κορυφαίας τραγουδίστριας του αιώνα.

Τι όμως απ’ αυτά ήταν αλήθεια; Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι τις πληροφορίες για όλη αυτήν την ιστορία με τη μητέρα της τις είχε δώσει η ίδια η Κάλλας, υπόλοιποι -από τους οποίους δεν τους αμφισβήτησε κανείς- δεν νομίζω ότι θυμόντουσαν τέτοια τέρατα. Επιπλέον δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός πως πέραν από το ταλέντο, τη λάμψη και τη δημοτικότητα της Μαρίας Κάλλας, η μητέρα της ήταν το πρώτο πρόσωπο από εκείνα που έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της καριέρας της. Κακά τα ψέματα, αν η μητέρα της δεν επέμενε πιεστικά να πάει στα ωδεία και η ίδια η Μαρία δεν αισθανόταν «ατελής» στα μάτια της μητέρας της δίπλα στην τέλεια Τζάκι ίσως να μην είχε από την αρχή αυτό το πάθος και τη δύναμη στο ξεκίνημά της.

Επιπλέον, για τα όνειρα που έκανε η μαμά της Κάλλας για την κόρη της, δηλαδή ταβέρνες κ.λπ., σήμερα μπορεί να μας φαίνονται πολύ υποτιμητικά για την Κάλλας, αλλά τότε μια κοπέλα δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί παρά σε ταβέρνες ή κοσμικά καμπαρέ ή σε θέατρα μια και δεν υπήρχε καν τότε η Λυρική Σκηνή στην Ελλάδα. Ισως λοιπόν η μητέρα της Κάλλας να μην ήταν τόσο σκύλα όσο η ίδια η Κάλλας μας την έχει παρουσιάσει, αλλά η ανασφάλεια αλλά και ανταγωνιστικότητα που διέθετε η Κάλλας την έκανε να περάσει μια τέτοια νεανική ηλικία, η οποία όμως στην ουσία της έδωσε το πρώτο ισχυρό λάκτισμα για να φτάσει εκεί που έφτασε.

Αν λοιπόν η σειρά της ΕΡΤ «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» έχει μια αξία είναι γιατί ακριβώς η Ελένη Ράντου ερμηνεύει με μοναδικό έντονο, παθιασμένο, εκρηκτικό τρόπο τη μητέρα της δίνοντας η συγκεκριμένη και κάποιες δικαιολογίες για την απ’ ό,τι λέει η Κάλλας άσχημη συμπεριφορά της. Η Ράντου καταφέρνει με την ερμηνεία της να παίζει συγχρόνως τη σκύλα θεατρομαμά και γεμάτη ανασφάλειες γυναίκα και μάνα σε δύσκολη εποχή για εκείνη και τα παιδιά της, με το ενδιαφέρον αλλά και την αυστηρότητα. Με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να ξεχάσουμε ποιος είναι ο μύθος για τη μητέρα της Κάλλας, βλέπουμε και μια άλλη εκδοχή που δεν μπορεί να είναι τόσο λάθος αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα. Και μόνο για την ερμηνεία της Ράντου στον ρόλο της μητέρας της Κάλλας, που στην ουσία είναι πρωταγωνιστικός ρόλος σε αυτή τη σειρά, άξιζε να γίνει αυτή η σειρά. Οπως και για την εξαιρετική ερμηνεία της Ρένιας Λουιζίδου ως Ελβίρα Ντε Ιντάλγκο, της πρώτης δασκάλας της δηλαδή που αναγνώρισε από την αρχή το τεράστιο ταλέντο της.

Δύο καλά λόγια για την Κάρμεν Ρουγγέρη για τον μικρό καίριο ρόλο της γιαγιάς. Σε γενικές γραμμές παίζουν καλοί ηθοποιοί, παίζουν καλά τους ρόλους τους, έχει καλό κάστινγκ αν εξαιρέσει κανείς την παρουσία τής κατά τ’ άλλα ταλαντούχας Demy στον ρόλο της Τζάκι. Πρέπει όμως να πω δυο καλά λόγια για τη νεαρή Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου, που ερμηνεύει τη νεαρή Κάλλας, η οποία δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά στην πρόζα -αν και αυτή η δυσκολία της στην πρόζα έχει ενδιαφέρον στον συγκεκριμένο ρόλο γιατί η νεαρή Κάλλας ήταν και ντροπαλή και κομπλεξική και απ’ όλα αλλά έχει εξαιρετική φωτογένεια, διαχειρίζεται θαυμάσια το σώμα της που έχει παραπάνω κιλά και σε γενικές γραμμές σε κάνει να τη συμπαθήσεις ίσως πιο πολύ απ’ ό,τι συμπαθούσαν τότε οι τριγύρω της τη νεαρή Κάλλας.

Θα μπορούσε να είναι πιο πλούσια η παραγωγή στο κάτω κάτω και μόνο λόγω θέματος θα μπορούσε να πουληθεί στα πέρατα του κόσμου. Ομως η φτώχεια της παραγωγής φαίνεται. Παρ’ όλα αυτά δεν διαπίστωσα λάθη όσον αφορά την αναπαράσταση της εποχής. Το σενάριο ήθελε περισσότερη δουλειά και όχι όπως είναι μια συνεχής εναλλαγή στιγμών και εποχών σαν τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα», το ίδιο συμβαίνει δυστυχώς και στη σκηνοθεσία. Δεν είναι κακό, αλλά όχι και καλό... Είναι συνηθισμένο. Δεν σε εντυπωσιάζει ούτε σε προκαλεί να δεις με πάθος το επόμενο επεισόδιο. Κρίμα γιατί έτσι χάθηκε μια ευκαιρία σε μια σειρά που θέμα της έχει παγκόσμιο ενδιαφέρον μια και η συγκεκριμένη εποχή της Κάλλας είναι από τις πιο άγνωστες. Ομως από την άλλη δεν σε προσβάλλει ούτε εσένα ως τηλεθεατή αλλά ούτε και την Κάλλας και την ιστορία της. Αν σκεφτείς δε πώς είναι η ξένη ταινία για την Κάλλας με Αντζελίνα Τζολί, τότε το «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» θα σου φανεί ένα αριστούργημα. Χάθηκε μια ευκαιρία, αλλά δεν έγινε και καμιά καταστροφή.

ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ...

● Σε κάθε καινούργια σεζόν του «MasterChef» το διαφημιστικό τρέιλερ που προβάλλεται στο «Σταρ» είναι ακόμη πιο έξυπνο, με ακόμη περισσότερο χιούμορ που σου ανοίγει την καρδιά και σε κάνει να θες να δεις το «MasterChef». Αυτό δεν συμβαίνει στα τρέιλερ για τη «Φάρμα». Η διαφορά είναι πως το «MasterChef» είναι το μόνο απ’ όλα τα ριάλιτι που λόγω του θέματός του βοηθάει ανθρώπους να κάνουν καριέρα σε ένα πραγματικό επάγγελμα όπως είναι του μάγειρα, όπως είναι του σεφ, όπως θέλετε πείτε το.

Και επειδή πολλοί έχουν κάνει καριέρα ή έχουν βρει δουλειά μετέχοντας στο «MasterChef», αυτό του δίνει το διαβατήριο μιας κανονικότητας. Επίσης δεν είναι χυδαίο και δεν σε προσβάλλει -προσβάλλει βέβαια κατά τη γνώμη μου τη μαγειρική μ’ αυτά που τους βάζει να μαγειρεύουν, αλλά κάτι τέτοια είναι της μόδας στη μαγειρική δυστυχώς.

Οπότε βλέπω ένα ωραίο τρέιλερ και μετά βλέπω μια ωραία εκπομπή. Ενώ στη «Φάρμα» το πολύ ωραίο τρέιλερ οδηγεί στο πάντα κακό αποτέλεσμα - κρίμα για τον Λεωνίδα Κουτσόπουλο που το παρουσιάζει και πάει χαμένος, ενώ μαζί με τους Πάνο Ιωαννίδη και Σωτήρη Κοντιζά όταν παρουσιάζουν το «MasterChef» είναι ιδανικό τρίο παρουσίασης.

● Μέχρι που εμφανίστηκε ως πρόεδρος της Βουλής η τότε βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου το κανάλι της Βουλής, πέρα από τη χρησιμότητά του στο να μπορούν όλοι να βλέπουν τις συνεδριάσεις της Βουλής, είχε ένα εξαιρετικό και πολύ υψηλού επιπέδου πρόγραμμα. Μετά και ακριβώς λόγω της Ζωής Κωνσταντοπούλου, απ’ ό,τι έχω μάθει, το πρόγραμμα αυτό τινάχτηκε στον αέρα.

Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Κακλαμάνης ως πρόεδρος της Βουλής θα βοηθήσει το κανάλι να ξαναγίνει, πέρα από χρήσιμο εργαλείο μεταξύ των πολιτικών και των πολιτών, το πραγματικά ενδιαφέρον κανάλι που υπήρξε τότε...