Ιστορική η απόφαση του δικαστηρίου στη Γουατεμάλα και μεγάλη η δικαίωση των δεκάδων θυμάτων των δυο πρώην στρατιωτικών που κρίθηκαν ένοχοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τοπικό δικαστήριο εξέδωσε καταδικαστική απόφαση για τα συστηματικά εγκλήματα -στη συγκεκριμένη περίπτωση κατά αυτοχθόνων γυναικών- πριν από 34 χρόνια κατά τη διάρκεια του αιματηρού εμφύλιου πολέμου.
Ο απόστρατος αξιωματικός Esteelmer Reyes Giron κρίθηκε ένοχος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και συγκεκριμένα για βιασμούς, κακοποίηση, εκμετάλλευση 15 γυναικών ως σκλάβες και τη δολοφονία μιας γυναίκας και των δυο κοριτσιών της και καταδικάστηκε σε 120 χρόνια φυλακή.
Ο συγκατηγορούμενός του, Heriberto Valdez Asij, κρίθηκε ένοχος για τα ίδια εγκλήματα αλλά και για την «αναγκαστική εξαφάνιση» επτά ανδρών και η τιμωρία του είναι 240 χρόνια φυλακή.
Το γεγονός ότι οι ποινές αυτές είναι κυρίως συμβολικές αφού ο νόμος περιορίζει τον χρόνο που μπορεί κάποιος να μείνει στην φυλακή στα 50 χρόνια, δεν μείωσε καθόλου τη χαρά των γυναικών-θυμάτων τους που παρακολουθούσαν με καλυμμένα τα πρόσωπά τους τη δίκη.
Ετσι, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση, το ακροατήριο ξέσπασε σε χειροκροτήματα φωνάζοντας «Δικαιοσύνη, δικαιοσύνη».
«Αυτή η ιστορική καταδίκη στέλνει σαφές μήνυμα ότι η σεξουαλική βία είναι σοβαρό έγκλημα και ότι όσος χρόνος κι εάν περάσει, θα τιμωρηθεί. Είναι μεγάλη νίκη γι' αυτές τις έντεκα γυναίκες που έδωσαν μια σκληρή μάχη επί 30 χρόνια για να αποδοθεί δικαιοσύνη», ανέφερε η Ερικα Γκεβάρα Ρόσας, στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας στη Λατινική Αμερική.
Στη διάρκεια της δίκης τα θύματα κατέθεσαν για τα όσα υπέφεραν σε διάστημα έξι μηνών το 1982 και 1983 στη στρατιωτική βάση Sepur Zarco στη βόρεια Γουατεμάλα.
Αφού ο στρατός μπήκε στα χωριά τους, οι άνδρες «εξαφανίστηκαν» και όταν οι γυναίκες πήγαν στη βάση για να μάθουν για την τύχη τους, βιάστηκαν, κακοποιήθηκαν και υποχρεώθηκαν να δουλεύουν εκεί ως σκλάβες για τους στρατιώτες.
Στις 20 ακροαματικές διαδικασίες οι 11 γυναίκες από τις κοινότητες των ιθαγενών Q'eqchis περιέγραψαν τη σωματική και ψυχολογική βία την οποία υπέστησαν για μισό χρόνο.
Οι μαρτυρίες τους συνοδεύτηκαν από 35 κούτες με αποδεικτικά στοιχεία -μεταξύ άλλων και ανθρώπινα οστά που βρέθηκαν το 2012, ύστερα από έρευνες του Ιδρύματος Ιατροδικαστικής Ανθρωπολογίας της Γουατεμάλας.
«Εμείς οι δικαστές πιστεύουμε ακράδαντα τις μαρτυρίες των γυναικών που βιάστηκαν στο Sepur Zarco» είπε ανακοινώνοντας την απόφαση ο πρόεδρος του δικαστηρίου.
«Ο βιασμός είναι όπλο πολέμου, είναι ένας τρόπος να επιτίθεσαι σε μια χώρα, η γυναίκα θεωρείται στρατιωτικό αντικείμενο...».
Ενας αγώνας 30 χρόνων
«Μας βίασαν. Ολα αυτά συνέβησαν. Εάν δεν είναι έτσι, τότε πού είναι οι σύζυγοι μας; Δεν ξέρουμε τι έχουν απογίνει» είπε η Demesia Yac, 70 ετών, που είναι η ανεπίσημη εκπρόσωπος των θυμάτων.
Το δικαστήριο άκουσε ανατριχιαστικές μαρτυρίες για το τι συνέβαινε στη βάση Sepur Zarco.
Σύμφωνα με την εισαγγελία, το 1982 στρατιώτες επιτέθηκαν στο χωριό και σκότωσαν ή «εξαφάνισαν» τους ντόπιους αυτόχθονες, οι οποίοι τότε διεκδικούσαν τίτλους ιδιοκτησίας στη γη τους εξοργίζοντας τους μεγάλους γαιοκτήμονες, οι οποίοι με τη σειρά τους τους κατηγόρησαν ότι έχουν συμμαχήσει με τους αριστερούς αντάρτες.
Όπως κατέθεσε ο Agustin Chen -ένας από τους επιζώντες- οι στρατιώτες τον έκλεισαν σε κελί και τον ξυλοκοπούσαν κάθε μέρα. Σκότωσαν επτά άνδρες», κατέθεσε. «Τους έριξαν σε ένα λάκκο και πέταξαν μέσα χειροβομβίδες».
Με τους άνδρες εξαφανισμένους, ο στρατός θεώρησε ότι οι γυναίκες είναι «διαθέσιμες» και τις έκαναν σκλάβες.
Ηταν υποχρεωμένες να παρουσιάζονται κάθε τρεις ημέρες στη στρατιωτική βάση για «βάρδιες» στη διάρκεια των οποίων τις βίαζαν, τις κακοποιούσαν και τις ανάγκαζαν στη συνέχεια να υπηρετούν τους στρατιώτες.
Για ορισμένα από τα θύματα το μαρτύριο διήρκεσε έξι χρόνια, μέχρι να κλείσει η βάση το 1988.
Οι δυο καταδικασθέντες δηλώνουν αθώοι, υποστηρίζοντας ότι θα υποβάλουν έφεση.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ στη διάρκεια του αιματηρού εμφύλιου στη Γουατεμάλα περίπου 245.000 άνθρωποι είτε σκοτώθηκαν είτε «εξαφανίστηκαν» και χαρακτηρίζονται ακόμα αγνοούμενοι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας