Από την Ιταλία, όπου βρέθηκε για το ετήσιο φεστιβάλ νεολαίας των Αδελφών της Ιταλίας, του κόμματος της Τζόρτζια Μελόνι, ο Αργεντινός πρόεδρος Χαβιέρ Μιλέι έδωσε στους ακροδεξιούς ομοϊδεάτες του ένα master class για το πώς να κυβερνούν, συμβουλεύοντας ανάμεσα στα πολλά άλλα: «Μη χρησιμοποιείς ιδέες για να προσελκύσεις ψήφους» ή «μη συμμαχήσεις με άλλους χώρους γιατί νερό και λάδι δεν ανακατεύονται».
Αναβαπτισμένος μετά τη χειρονομία της Ιταλίδας πρωθυπουργού να απονείμει στον ίδιο και στην αδελφή του Καρίνα την ιταλική υπηκοότητα, έπειτα από έναν χρόνο στην κυβέρνηση εφαρμόζοντας το μεγαλύτερο πακέτο δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία της Αργεντινής, έχει διαψεύσει αυτές τις συμβουλές που δίνει στους άλλους.
Ηταν με τις ακραία νεοφιλελεύθερες ιδέες των δήθεν αντισυστημικών για μείωση του υπερσπάταλου κράτους και των διεφθαρμένων μηχανισμών της φατρίας των πολιτικών που κέρδισε τις εκλογές με την ψήφο πολιτών κορεσμένων από τις ανεπάρκειες ενός δικομματικού παιχνιδιού που απέτυχε να φέρει την πολυπόθητη οικονομική σταθερότητα προκαλώντας τη συρρίκνωση των εισοδημάτων αλλά και των ονείρων τους. Και είναι η συμμαχία του (έστω άτυπη) με τις δυνάμεις της Δεξιάς (που τόσο πασχίζουν να παραστήσουν πως διαφέρουν ουσιωδώς), και κυρίως του PRO του πρώην προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι, που του έχει επιτρέψει να περάσει την ατζέντα του σε ένα Κογκρέσο όπου το κόμμα του, LLA, είναι οικτρή μειοψηφία.
Χωρίς αυτή τη στήριξη της κάστας, που κατά τα άλλα ευθύνεται για την «παρακμή της πατρίδας», ο Μιλέι δεν θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια αυτού του πειράματος με σωρεία νόμων ούτε να θωρακίσει το «δικαίωμά» του να ασκεί βέτο σε αποφάσεις του Κογκρέσου όταν αυτές δεν του αρέσουν, συγκεντρώνοντας όλο και περισσότερες εξουσίες. Δεν είναι τυχαίο που την ομιλία του για την ανάληψη της προεδρίας την έκανε μπροστά στα πλήθη, στρέφοντας την πλάτη του στο Κογκρέσο, δείγμα της αντίληψής του για τη φιλελεύθερη δημοκρατία.
«Ανελευθεριότητα»
O Φουκό στο «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας» επισημαίνει πως αυτός ο πολιτικός φιλελευθερισμός ενέχει στα σπλάχνα του μια ελκυστική τάση ζωτικής βαρβαρότητας, μέσα από την οποία η ελευθερία εκλαμβάνεται ως εξουσία κυριαρχίας επί του άλλου (τελικά, του αδύναμου). Είναι ακριβώς με αυτό το πρίσμα, που η «ανελευθεριότητα» του Μιλέι δεν διαφέρει από εκείνη του Ορμπαν.
«Για τον Μιλέι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να λέει πως προασπίζεται ένα φιλελεύθερο καθεστώς που δεν είναι κατ’ ανάγκη δημοκρατία, αφού κατά τη γνώμη του το ότι κάτι δεν είναι δημοκρατικό δεν εμποδίζει να συνεχίζει να είναι φιλελεύθερο», γράφει ο Σαντιάγο Αργουέγιο του Συμβουλίου Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (Conicet).
Και όπως κι άλλοι ηγέτες αυτής της συνομοταξίες των ανελεύθερων δημοκρατιών, για να εφαρμόσει τις πολιτικές του επιχειρεί (ή και πετυχαίνει) να μειώσει τους κοινοβουλευτικούς ελέγχους πάνω στην εκτελεστική εξουσία, να καταργήσει τις εγγυήσεις που προσφέρει το Κράτος Δικαίου καταστέλλοντας ανθρώπινα δικαιώματα και να επιτίθεται στην ελευθερία του Τύπου και της έκφρασης.
Είναι από αυτή την άποψη αποκαλυπτική η τοποθέτηση της διευθύντριας της Διεθνούς Αμνηστίας στην Αργεντινή, Μαριέλα Μπέλσκι, πως υπάρχει μια τεράστια απόσταση ανάμεσα στην επιθετική του ρητορική και την ισοπεδωτική πραγματικότητα που πλήττει την πλειονότητα του πληθυσμού, και που γίνεται με όχημα τη θεσμική υποβάθμιση.
Το μηδενικό έλλειμμα και η κάθετη πτώση του πληθωρισμού, που έτρεχε με 211% το 2023 και που από 25,5% τον μήνα όταν ανέλαβε έπεσε στο 2,7% τον Οκτώβριο, έχουν τίμημα ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος, με την προσαρμογή να έχει αφήσει χωρίς μέσα επιβίωσης και αντίστασης τους πιο ευάλωτους (και τώρα τη χαμηλότερη μεσαία τάξη).
Συρρίκνωσε τις δημόσιες δαπάνες κατά 30% με δραστικές περικοπές στην υγεία, την κοινωνική πρόνοια, την παιδεία. Εξάλειψε τους ελέγχους στις τιμές. Κατάργησε επιδοτήσεις στερώντας από δεκάδες χιλιάδες οικογένειες την πρόσβαση σε νερό και ηλεκτρισμό ή καθιστώντας τες ανήμπορες να πληρώσουν για να μετακινηθούν. Αφησε σκόπιμα χωρίς τρόφιμα τις συλλογικές κουζίνες που ταΐζουν τα πλήθη των πεινασμένων. Απέλυσε 33.000 δημόσιους υπάλληλους. Το πρώτο εννιάμηνο φέτος χάθηκαν 261.000 θέσεις εργασίας και περισσότερες από 12.000 μικρές επιχειρήσεις. Η μείωση μισθών και συντάξεων αντιπροσώπευσε το 38% της περικοπής των δαπανών το πρώτο εξάμηνο, έτσι που για πρώτη φορά από το 2016 ο κατώτατος μισθός δεν φτάνει για να καλύψει το βασικό καλάθι του νοικοκυριού. Εναν χρόνο μετά, το 66% των παιδιών κάτω των 14 ετών (περίπου επτά εκατομμύρια) ζει πλέον στη φτώχεια όπως και το 55% (25 εκατομμύρια) του πληθυσμού.
Ισως κανείς άλλος πέραν των δικτατόρων δεν επιχαίρει τόσο πολύ όσο ο Μιλέι για την κοινωνική καταστροφή. «Σήμερα στην Αργεντινή υπάρχει κάτι που βιώνεται ως ρεβάνς», έλεγε στην αργεντίνικη El Diario ο συγγραφέας Μαρτίν Κόαν εξηγώντας το φαινόμενο Μιλέι. «Δεν υπάρχουν απλώς απολύσεις, αλλά αυτές χαιρετίζονται από αξιωματούχους της κυβέρνησης. Βλέπω κάποια αγαλλίαση, μια χαρμόσυνη επίδειξη σκληρότητας. Ενα καύχημα για την ωμότητα. Ενα κάλεσμα για γιορτασμό της ζημιάς που προκαλεί».
Συσπείρωση
Αναφορά της λατινοαμερικανικής και διεθνούς Ακροδεξιάς, από τη Ρώμη το περασμένο Σάββατο κάλεσε ξανά την Ακροδεξιά σε συσπείρωση: «Απέναντι στις καταχρήσεις του σοσιαλισμού οφείλουμε να δημιουργήσουμε δεσμούς με μια αναδυόμενη διεθνή της Δεξιάς. Πρέπει να είμαστε σαν μια ρωμαϊκή λεγεώνα που πάντα υπερισχύει μεγαλύτερων στρατών, ακριβώς επειδή κανείς δεν σπάει τον σχηματισμό».
Στην πατρίδα του ήδη φτιάχνει αυτή τη λεγεώνα. Τον περασμένο μήνα, νεαροί φανατικοί οπαδοί του με έντονη παρουσία στις ψηφιακές πλατφόρμες, εκεί όπου ανθεί και πολλαπλασιάζεται η ρητορική του μίσους εναντίον κάθε μη «συμφωνούντος και συμμορφούμενου», εγκαινίασαν επίσημα μια εσωτερική τάση στο LLA, αποκαλούμενη «Οι Δυνάμεις του Ουρανού». Με αυτή φιλοδοξούν να ενταχθούν στις κομματικές εκλογικές λίστες σε μια συγκυρία που ο Μιλέι (με ούριο τον άνεμο των δημοσκοπήσεων) φιλοδοξεί να κατακτήσει την πλειοψηφία στις βουλευτικές του 2025. Με μια αισθητική ανάλογη των φασιστών του Μουσολίνι, ο πρωταγωνιστής της εκδήλωσης, ο «influencer» Ντανιέλ Παρισίνι ή «Χοντρός Νταν», δεν έκρυψε τον στόχο τους: «Θέλουμε να γίνουμε η ένοπλη πτέρυγα του LLA. Είμαστε η πραιτοριανή φρουρά του προέδρου Μιλέι. Είμαστε οι πιο πιστοί του στρατιώτες».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας