Η καταστροφή του Αμαζονίου απορρυθμίζει το κλίμα

Το δάσος του Αμαζονίου έχει υποβαθμιστεί σε τέτοιο βαθμό που χάνει την ικανότητα του να "ρυθμίζει" ευεργετικά τα συστήματα του καιρού, προειδοποιεί ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες της Βραζιλίας. Η κοπή των δένδρων και οι πυρκαγιές στο μεγαλύτερο δάσος του πλανήτη, αναφέρει στην έκθεση του ο Αντόνιο Νόμπρε, του κυβερνητικού διαστημικού Ινστιτούτου Earth System Science Centre, μπορεί να συνδέεται με την επιδείνωση της ξηρασίας και τελικά μπορεί να οδηγεί στην εμφάνιση πιο ακραίων καιρικών φαινομένων. Η μελέτη, που συμπεριλαμβάνει τα συμπεράσματα 200 ερευνών για το κλίμα του Αμαζονίου και την επιστήμη των δασών, έχει στόχο να αφυπνίσει τους πολίτες και τις κυβερνήσεις. «Κατάλαβα ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ'ότι πιστεύαμε, ακόμα και εμείς οι ακαδημαϊκοί», λέει ο Νόμπρε, «και ο λόγος είναι ότι η επιστήμη είναι κατακερματισμένη. Οι επιστήμονες που μελετούν την ατμόσφαιρα δεν μελετούν το ίδιο πολύ τα δάση και το αντίθετο. Η έκθεση δεν είναι γραμμένη σε ακαδημαϊκή γλώσσα. Δεν χρειάζεται να κάνω διάλεξη σε όσους  έχουν προσηλυτιστεί. Η κοινωνία μας έχει ήδη  ανησυχήσει πολύ με όσα συμβαίνουν».  

Το σχέδιο της έκθεσης, σύμφωνα με τον Guardian, προειδοποιεί ότι «η ισορροπία της βλάστησης με το κλίμα ταλαντεύεται στο χείλος της αβύσσου» και εάν χαθεί αυτή η ισορροπία τότε ο Αμαζόνιος θα αρχίσει να μοιάζει με μια ξερή σαβάνα, με ολέθριες συνέπειες. Ο Αμαζόνιος είναι σαν μια γιγάντια αντλία, που διοχετεύει την υγρασία στην ενδοχώρα μέσα από «εναέρια τούνελ» και σύννεφα βροχής, που σχηματίζονται πάνω από τα δάση με μεγαλύτερη ένταση από ότι πάνω από τη θάλασσα. Επίσης χρησιμεύει ως «ζώνη εξουδετέρωσης» ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως ανεμοστρόβιλοι και τυφώνες. Τα τελευταία 20 χρόνια, σημειώνει ο συγγραφέας, ο Αμαζόνιος έχει χάσει 763.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα βλάστησης, μια έκταση όσο δυο φορές η Γερμανία. Επιπλέον, άλλα 1,2 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα έχουν υποβαθμιστεί, με αποτέλεσμα την μείωση  της διαπνοής των φυτών και την επιμήκυνση των περιόδων ξηρασίας. Κι αυτός μπορεί να είναι ένας από τους παράγοντες της ακραίας ξηρασίας που πλήττει την νοτιοανατολική Βραζιλία. Το Σάο Πάουλο- η μεγαλύτερη πόλη στην Νότια Αμερική- αντιμετωπίζει τη χειρότερη έλλειψη νερού τον τελευταίο αιώνα. Κι ο Οκτώβριος, ο οποίος συνήθως είναι ο μήνας που σηματοδοτεί την έναρξη της εποχής των βροχών, ήταν ο πιο ξηρός από το 1930. «Οι μελέτες  πριν από 20 χρόνια προέβλεπαν αυτό που συμβαίνει τώρα με την μείωση των βροχών» λέει ο Νόμπρε, «η αποψίλωση του Αμαζονίου αλλάζει το κλίμα. Κι αυτό δεν αφορά πλέον μόνο στα μοντέλα. Είναι θέμα παρατηρητικότητας. Η σχέση με τα όσα συμβαίνουν στο Σάο Πάουλο είναι σημαντική, διότι ο κόσμος πλέον έχει αρχίσει να τα λαμβάνει όλα αυτά υπόψη του» . Ο Νόμπερ ζητά να γίνει μια «πολεμική προσπάθεια» για να αναστραφεί η ζημιά και διασφαλιστεί το παγκόσμιο περιβάλλον για τις επόμενες γενιές. Και αυτό σημαίνει μια ενισχυμένη προσπάθεια να σταματήσει άμεσα η αποψίλωση των δασών και να ξεκινήσει ένα νέο σχέδιο εμφύτευσης δένδρων. Το εάν η κυβέρνηση δίνει βάση σε όλα αυτά, είναι αμφίβολο. Η κοπή των δένδρων έχει επιταχυνθεί  στην διάρκεια της πρώτης θητείας της Ντίλμα Ρουσέφ και τον περασμένο μήνα τα δεδομένα από τους δορυφόρους έδειξαν μια αύξηση της αποψίλωσης τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο κατά 190%. Η επιρροή δε του λόμπι των αγροτικών επιχειρήσεων στο Κογκρέσο έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τις αρχές να περάσουν νόμους οριοθετώντας τα αποθεματικά.