Υπουργοί με αμαρτωλό παρελθόν στην κυβέρνηση του Μπολσονάρο

Τα ονόματα των πρώτων επιβεβαιωμένων υπουργών του ακροδεξιού νεοεκλεγέντα προέδρου της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρο και οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν -πριν καν την ανάληψη των καθηκόντων του- οι υπερσυντηρητικές ομάδες του Κογκρέσου που τον στηρίζουν δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τις αντιδραστικές προθέσεις του.

Πρώτος ανταμείφθηκε ο δικαστής Σέρζιο Μόρο με τη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης, δικαιωμένος επιτέλους για το κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισε στην ήττα του Εργατικού Κόμματος (ΡΤ).

Ο «δικαστής-αστέρι» της επιχείρησης «Πλυντήριο Αυτοκινήτων», που αποκάλυψε ένα τεράστιο σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκονται όλα τα πολιτικά κόμματα της χώρας, είναι επίσης ο άνθρωπος που μεθόδευσε την πρωτόδικη καταδίκη για διαφθορά του πρώην προέδρου Σίλβα ντα Λούλα, βέβαιου νικητή των εκλογών -αν δεν είχε φυλακιστεί.

Το Εθνικό Συμβούλιο Δικαιοσύνης κάλεσε τον Μόρο να καταθέσει σχετικά με την υπουργοποίησή του μετά από προσφυγές οργανώσεων και κομμάτων για σκόπιμη μεροληψία του με παρεμβάσεις και διαρροές κατά του ΡΤ εν όψει της ενασχόλησής του με την πολιτική.

Ο Μόρο μπορεί να προσφέρει στον Μπολσονάρο ένα προσωπείο σταυροφόρου κατά της διαφθοράς, αλλά χθες το Ανώτατο Εκλογοδικείο ανακοίνωσε ότι υπάρχουν στοιχεία για πιθανή παράνομη χρηματοδότηση της προεδρικής εκστρατείας και κάλεσε τον πρώην λοχαγό-πρόεδρο να εξηγήσει τις περισσότερες από 17 παρατυπίες στους σχετικούς λογαριασμούς.

Το υπερ-υπουργείο Οικονομίας, το οποίο περιλαμβάνει και τα παλιά Οικονομικών, Σχεδιασμού, Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, ανατίθεται στον 69χρονο Πάουλο Γκέντζες, απόφοιτο της Σχολής του Σικάγου και συνεργάτη των διαβόητων Chicago Boys που εισήγαγαν ως απόλυτο δόγμα τον νεοφιλελευθερισμό, με πρώτο πειραματόζωο τη Χιλή επί δικτάτορα Πινοτσέτ.

Ο Γκέντζες, προέδρος επενδυτικών εταιρειών όπως η Bonzanno, σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε πως σκέφτεται να τα ιδιωτικοποιήσει όλα: «Γιατί να μην πουλήσουμε τα Ταχυδρομεία; Ή την (πετρελαϊκή) Petrobras;».

Τον περασμένο μήνα το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο ξεκίνησε έρευνα εναντίον του για απάτη ύψους 276 εκατ. δολαρίων από τη διαχείριση πόρων του Ταμείου Συντάξεων της Τράπεζας Ανάπτυξης.

Αδιάφθορος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε ο νέος υπουργός Προεδρίας, Ονιξ Λορενζόνι, που σχετίζεται με τον όμιλο Cosan, από τους μεγαλύτερους αγροτοβιομηχανικούς της χώρας. Ομολόγησε πως πήρε 100.000 δολάρια από τον κολοσσό των εξαγωγών κρεάτων JBS ενώ εναντίον του εκκρεμούν κατηγορίες για δωροδοκία και από την Odebrecht.

Οσο για τη νέα υπουργό Γεωργίας, η επιχειρηματίας και βουλευτής Τερέζα Κριστίνα ντα Κόστα είναι γνωστή ως η «μούσα των δηλητηρίων» που κατάφερε ως πρόεδρος μιας ειδικής επιτροπής της Βουλής να εγκριθεί νομοσχέδιο για την απελευθέρωση της χρήσης τοξικών φυτοφαρμάκων.

Πρόεδρος του Κοινοβουλευτικού Μετώπου Γεωργίας (της ομάδας δηλαδή των αγροτοβιομηχάνων), δηλώνει έτοιμη να συνεχίσει τον «πόλεμό της» με τη βοήθεια και των δωρεών που έλαβε για την επανεκλογή της από 12 μεγαλοεπιχειρηματίες της αγροτοβιομηχανίας.

Εκπληξη δεν αποτελεί που το υπουργείο Αμυνας καταλαμβάνει ένας στρατιωτικός. Ο απόστρατος στρατηγός Φερνάντο Αζεβέντο ε Σίλβα, πρώην αρχηγός του Στρατού, που χαρακτηρίζει το πραξικόπημα του ‘64 «κίνημα του 1964», παίρνει το χαρτοφυλάκιο που αρχικά θα δινόταν στον ομοϊδέατη του απόστρατο στρατηγό Αουγκούστο Ελένο, ο οποίος τελικά αναλαμβάνει επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Ο Ελένο προασπίζεται την απόλυτη ελευθερία στρατού και αστυνομίας να σκοτώνει, δηλώνει πως θα εγγυηθεί να μην υπάρξει καμιά «επιτροπή αλήθειας» για τη διερεύνηση αυτών των εγκλημάτων, ενώ έχει χαρακτηρίσει «απειλή για την εθνική κυριαρχία» την οριοθέτηση ιθαγενικών εδαφών.

Αντικομμουνιστική παράνοια

Την ίδια στιγμή το συντηρητικό στρατόπεδο του Κογκρέσου, εκπροσωπούμενο από τις διακομματικές ομάδες που είναι γνωστές ως «τα τρία B» (Βίβλος για τους ευαγγελιστές, Βόδι για τους αγροτοβιομήχανους και Βόλι για τους νοσταλγούς της σκληρής πυγμής και καταστολής), ενθαρρυμένο από τη νίκη του Μπολσονάρο, ήδη πριν από την ανάληψή των καθηκόντων του, προωθεί μερικά από τα «μέτρα προτεραιότητας» του ακροδεξιού προέδρου.

Πρώτα ήρθε το σχέδιο νόμου για «Ακομμάτιστο Σχολείο» που κατέθεσε βουλευτής του κόμματος του Μπολσονάρο (PSL): ένα κείμενο που δαιμονοποιεί τους εκπαιδευτικούς και την ακαδημαϊκή κοινότητα και δίνει τη δυνατότητα σε μαθητές και φοιτητές να καταδίδουν καθηγητές που επικρίνουν τον πρόεδρο, μιλούν για μειονότητες, φύλο, σεξουαλικότητα και κάνουν «ιδεολογικό προσηλυτισμό».

Την επομένη της νίκης του Μπολσονάρο η Γερουσία ξεκίνησε «δημόσια διαβούλευση» με το ερώτημα «Είστε υπέρ ή κατά της ποινικοποίησης του Κινήματος των Ακτημόνων (MST), του Κινήματος των Εργαζόμενων Χωρίς Στέγη (MTST) και άλλων που καταλαμβάνουν ιδιοκτησίες;» Ο δε ευαγγελικός γερουσιαστής Μάλτα κατέθεσε πρόταση τροποποίησης του αντιτρομοκρατικού νόμου, ώστε οι κινητοποιήσεις αυτών των δύο οργανώσεων να χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές πράξεις, όπως ακριβώς υποσχέθηκε ο Μπολσονάρο.

Ανάλογη στήριξη έχει νομοσχέδιο που κατέθεσε ο γιος τού Μπολσονάρο, Εντουάρντο, που -πιστός στις υποσχέσεις του πατέρα του ότι «θα εξαφανίσει τους περιθωριακούς κόκκινους και την πάλη των τάξεων»- προτείνει «τιμωρία των απολογητών του κομμουνισμού» και ποινές από 2 έως και 5 χρόνια φυλακής και πρόστιμα σε όποιους παράγουν, διανέμουν και χρησιμοποιούν «σύμβολα προπαγάνδας όπως το σφυρί και το δρεπάνι και οποιαδήποτε άλλα που σχετίζονται με τον κομμουνισμό».

Ολα αυτά τα μέτρα, προοίμιο όσων θα δούμε όταν αναλάβει την προεδρία ο Μπολσονάρο, ενισχύουν τους φόβους για έξαρση της βίας που σκορπούν οι παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές, αποτελούμενες κυρίως από αστυνομικούς, πυροσβέστες και στρατιωτικούς, και για ένα επικείμενο κυνήγι μαγισσών ανάλογο εκείνου που έζησε η βραζιλιανική αντίσταση κατά τη δικτατορία και που γνώρισαν οι ΗΠΑ με τον μακαρθισμό της δεκαετίας του ‘50.

Ενας αντιδραστικός αναχρονισμός που στοιχειώνει τον 21ο αιώνα με τον κοινωνικό και πολιτικό εκφασισμό.