Η Ολλανδία είναι η πρώτη χώρα από τους «27» που ανοίγει τον «χορό» των πιο κρίσιμων -λόγω ακροδεξιάς επέλασης- ευρωεκλογών εδώ και δεκαετίες. Για την ακρίβεια, είναι η μοναδική όπου οι κάλπες στήνονται σήμερα, 6 Ιουνίου.
Προεκλογικές αφίσες έχουν κατακλύσει εδώ και καιρό τους δρόμους, μέσα σε ένα συνονθύλευμα 497 υποψηφίων από συνολικά 20 κόμματα - αριθμός-ρεκόρ.
Το μερίδιο της «πίτας» των εδρών που αντιστοιχούν στην Ολλανδία έχει εξάλλου αυξηθεί. Αυτή τη φορά, θα εκλεγούν 31 Ολλανδοί ευρωβουλευτές, πέντε περισσότεροι από τις εκλογές του 2019, ένεκα του Brexit και της αύξησης του ολλανδικού πληθυσμού.
Καταγράφεται ωστόσο μικρός ενθουσιασμός μεταξύ των ψηφοφόρων, σε μια χώρα που εδώ και χρόνια -επί της μακράς διακυβέρνησης του συντηρητικού φιλελεύθερου Μαρκ Ρούτε- λειτουργούσε ως «λαγός» της Γερμανίας στο δημοσιονομικά σκληροπυρηνικό «μπλοκ των Βορείων» της ευρωζώνης.
Τώρα, στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης κόστους ζωής σε όλη την Ευρώπη, οι πολιτικές ισορροπίες έχουν αλλάξει άρδην στην Ολλανδία. Το κατέδειξε πέρυσι τον Νοέμβριο η εκλογική νίκη-σοκ του ακροδεξιού ευρωσκεπτικιστή και αντι-ισλαμιστή Γκέερτ Βίλντερς, καθώς και η πρόσφατη συμφωνία του με κεντροδεξιά και λαϊκιστικά δεξιά κόμματα για τη συγκρότηση της πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης στα χρονικά της Ολλανδίας, έπειτα από έξι μήνες πολιτικών «παζαριών» και μόλις τρεισήμισι εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές.
«Διακυβεύονται πολλά», λέει ο Ρομπ Γέτεν, ηγέτης του κεντρώου, σοσιαλφιλελεύθερου κόμματος Δημοκράτες 66, μέλους του απερχόμενου κυβερνητικού συνασπισμού. «Φαίνεται ότι ο Βίλντερς μπορεί να είναι και πάλι ο νικητής σε αυτές τις εκλογές. Θέλει να γκρεμίσει την Ευρώπη εκ των έσω».
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πράγματι ότι το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (PVV) -μέλος της ευρωομάδας «Ταυτότητα και Δημοκρατία» της σκληροπυρηνικής Ακροδεξιάς, με «ραχοκοκαλιά» τη γαλλική λεπενική Ακροδεξιά και εσχάτως «απόκληρο» το γερμανικό AfD- έχει άνετο προβάδισμα στην πρωτιά. Οδεύει προς την εκλογή 9 ευρωβουλευτών, από μηδέν που έχει σήμερα.
«Σε μια πολιτικά πολωμένη κοινωνία, η ευρωσκεπτικιστική Δεξιά και η φιλοευρωπαϊκή Αριστερά είναι έτοιμες να σημειώσουν τα μεγαλύτερα κέρδη», τονίζει σε ανταπόκριση το δίκτυο BBC.
Ομως η αποχή αναμένεται να είναι αυξημένη, καθώς πολλοί Ολλανδοί ψηφοφόροι δηλώνουν απογοητευμένοι από την πολιτική, εγχώρια και ευρωπαϊκή.
Το πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα είναι το Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) του Ρούτε. Το 2019 συνίδρυσε την κεντρώα ευρωομάδα Renew Europe με το κόμμα Αναγέννηση του Γάλλου προέδρου Μακρόν.
Τώρα ωστόσο στις τάξεις του Renew ακούγονται φωνές ακόμη και για την αποβολή του VVD, δεδομένου ότι συμβάλλει -ως πρόθυμος κυβερνητικός εταίρος- στην «κανονικοποίηση» της Ακροδεξιάς του Βίλντερς. Και δη της αντιμεταναστευτικής ατζέντας της, καθώς η διάδοχος του Ρούτε στην κομματική ηγεσία είναι η κουρδικής καταγωγής πρόσφυγας Ντιλάν Γεσιλγκιόζ.
Ανάλογες καιροσκοπικές συμπράξεις μεταξύ Δεξιάς και Ακροδεξιάς τείνουν πλέον να γίνουν ένα ανησυχητικά επαναλαμβανόμενο πολιτικό μοτίβο στην Ευρώπη.
Μεταξύ άλλων έφερε τη μεταφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι στην πρωθυπουργία της Ιταλίας. Της άνοιξε τα «σαλόνια» στην Ε.Ε. Και τώρα την ανάγει ακόμη και σε εν δυνάμει συνδιαμορφωτή του μετεκλογικού τοπίου στους «27», μέσω της ευρωσκεπτικιστικής -προβαλλόμενης ως… soft ακροδεξιάς- ευρωομάδας της, τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθυμιστές (ECR), τη συνεργασία με τους οποίους καλοβλέπει η δεξιά ευρωομάδα του ΕΛΚ.
Είναι σε αυτό το πλαίσιο της ψηφοθηρικής «κανονικοποίησης» άλλωστε που ο Βίλντερς έβαλε στο συρτάρι τα σχέδιά του περί «Nexit», αναγνωρίζοντας ότι υπάρχει περιορισμένη όρεξη στη χώρα του για ένα ολλανδικό τύπου «διαζύγιο» με την Ε.Ε.
Στο ίδιο μήκος κύματος, άμβλυνε την άρνησή του για την αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.
Διαλλακτικός για… το θεαθήναι, συναίνεσε να οριστεί άλλος υποψήφιος πρωθυπουργός της Ολλανδίας -εν προκειμένω ο πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών και μετανάστευσης, Ντικ Σχοφ-, ενώ είναι βέβαιο ότι την κυβερνητική πολιτική θα την υπαγορεύει αυτός, ως αρχηγός του μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος στη βορειοευρωπαϊκή χώρα.
Η ατζέντα
Κατά τα λοιπά, τα θέματα της προεκλογικής εκστρατείας για τις ευρωεκλογές δεν διέφεραν από αυτά των εθνικών εκλογών του Νοεμβρίου. Στο επίκεντρο ήταν η μετανάστευση, η στεγαστική κρίση, η «πράσινη ατζέντα», το μέλλον της γεωργίας.
Με τον αέρα του βέβαιου νικητή, ο Βίλντερς θέτει «κόκκινες γραμμές». Θέλει λιγότερη Ε.Ε., περισσότερα χρήματα για τους Ολλανδούς, λιγότερους μετανάστες -ακόμη και ξένους φοιτητές-, εξαίρεση της χώρας του από την πολιτική ασύλου, «φρένο» στη διαδικασία διεύρυνσης, στον κοινό δανεισμό για την άμυνα, στην επέκταση του προϋπολογισμού της Ε.Ε. και στην περιβαλλοντική πολιτική, που την αποκαλεί «κλιματική υστερία».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας