Κοίτα να δεις κάτι παράξενα πράγματα: την ώρα που όλος ο κόσμος ασχολείται αγωνιωδώς με την εθελούσια... απόσυρση της Ανγκελα Μέρκελ από την καγκελαρία και ενώ σύσσωμα τα μεγάλα ΜΜΕ του πλανήτη τής αφιερώνουν σελίδες επί σελίδων, περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς –περιλαμβανομένου του 37% των Χριστιανοδημοκρατών ψηφοφόρων– λένε ευθαρσώς ότι η επί 16 χρόνια καγκελάριος δεν θα τους λείψει!
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με το ινστιτούτο ερευνών Civey, το 52% των ερωτηθέντων απάντησε ότι «μάλλον ή σίγουρα» δεν θα τους λείψει η απερχόμενη καγκελάριος. Αντίθετα, το 38% δήλωσε ότι θα τους λείψει, ενώ ένα 10% δεν έχει άποψη.
Την ίδια στιγμή, όμως, στην... εκτός Γερμανίας Ευρώπη η δημοτικότητα της Μέρκελ χτυπάει ταβάνι. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα που έγινε για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR) και δημοσιεύτηκε στις Βρυξέλλες, αν γίνονταν αύριο εκλογές για έναν «πρόεδρο της Ευρώπης» με πραγματικές αρμοδιότητες, η Μέρκελ θα κέρδιζε άνετα το πόστο με 41% των ψήφων, με δεύτερο και καταϊδρωμένο τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν με μόλις 14%.
Μάλιστα ανάμεσα στις χώρες όπου η Μέρκελ φαίνεται να απολαμβάνει τη μεγαλύτερη δημοφιλία είναι και δύο από τα... PIIGS, που τόσο έχουν ταλαιπωρηθεί εξαιτίας της – δηλαδή η Ισπανία (57%) και η Πορτογαλία (52%), αν και το ψηλότερο ποσοστό «μερκελιστών» διατηρεί η Ολλανδία με 58%. Το πιο ενδιαφέρον είναι όμως πως μόλις το 21% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η Γερμανία βιώνει τη χρυσή εποχή της αυτή τη στιγμή, ενώ στη Γερμανία το ποσοστό αυτό πέφτει στο... 15%, τη στιγμή που το 52% θεωρεί πως η κατάσταση της χώρας επιδεινώνεται!
Οπως ο καθένας καταλαβαίνει, το «αντίο μανούλα» («Tschüß Mutti») στη Μέρκελ δεν είναι τόσο συγκινητικό και δακρύβρεχτο όσο παρουσιάζεται στα ξένα αφιερώματα και στις κορόνες των ξένων ηγετών, όπως του καλύτερου ίσως «μαθητή της», του... μόνιμου υπηρεσιακού Ολλανδού πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, που χαιρέτισε το «τεράστιο κύρος» της απερχόμενης καγκελαρίου.
Αλλωστε κανείς, ακόμη και οι πιο φανατικοί οπαδοί της, δεν αναφέρθηκε στο όραμα της Μέρκελ για την Ευρώπη ή για τον κόσμο, αφού σχεδόν όλοι συμφωνούν –δημόσια ή κατ’ ιδίαν– πως η καγκελάριος δεν διέθετε ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε βέβαια διακρίθηκε για τη ρητορική της δεινότητα. Αντιθέτως, τα περισσότερα δημοσιεύματα της προσάπτουν πως ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με τη «ρεαλιστική» και ανέμπνευστη διαχείριση κρίσεων προωθώντας συμβιβαστικές λύσεις που δεν απείλησαν το οικοδόμημα, αλλά διατήρησαν ένα επισφαλές status quo.
«Η εποχή της ήταν ο θρίαμβος της εξουδετέρωσης των κρίσεων, όχι της λύσης τους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο βρετανικός Guardian, ενώ το BBC σε μεγάλο αφιέρωμά του πριν από λίγες μέρες τη χαρακτήρισε «βασίλισσα της Ευρώπης με λερωμένο στέμμα», αμφισβητώντας κατά πόσο οι ιστορικοί του μέλλοντος θα είναι επιεικείς απέναντί της. Πολλές οι κριτικές και μέσα στη Γερμανία: τα 16 χρόνια της στην εξουσία ήταν «η εποχή των χαμένων ευκαιριών», σύμφωνα με το έγκυρο Der Spiegel, ενώ η Die Welt καταλήγει πως η Μερκελ «δεν ηγήθηκε, μόνο ακολούθησε το πνεύμα της εποχής». Ακόμα σκληρότεροι οι New York Times: «Η Ανγκελα Μέρκελ φεύγει. Καιρός ήταν»!
«Η Ανγκελα Μέρκελ δεν έσωσε την Ευρώπη», λέει χαρακτηριστικά στη βελγική Le Soir ένας πολιτικός που την ξέρει καλύτερα από τον καθένα, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. «Αυτό είναι το γερμανικό αφήγημα που ήθελε τη Μέρκελ να είναι η πηγή όλων των λύσεων στις σοβαρές κρίσεις… Δεν υποτιμώ τον ρόλο που έπαιξε, αλλά απέχω πολύ από το να την υπερεκτιμήσω, διότι παρέμεινε διστακτική σε όλη τη διάρκεια της περιόδου αυτής, που υπήρξε μία από τις πιο δύσκολες της ευρωπαϊκής οικοδόμησης».
«Η κ. Μέρκελ διατήρησε ίσως ικανοποιητικά το status quo στην ευρωπαϊκή ήπειρο τα τελευταία χρόνια, αλλά οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη απαιτούν ριζοσπαστικές λύσεις και όχι καλλωπιστικές αλλαγές. Αυτό που έχει σήμερα ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μια Γερμανία του οραματισμού», συμπληρώνει ο Πιοτρ Μπούρας του ECFR. Ποιες είναι αυτές οι προκλήσεις; Ο Μπούρας αναφέρει κατά σειρά την ανάγκη για οικονομική ανασυγκρότηση μετά την πανδημία, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, καθορισμό του γεωπολιτικού της ρόλου απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και την Κίνα.
Το Spiegel σχολίαζε πρόσφατα ότι η κυρία Μέρκελ «διαθέτει μεγάλη οξυδέρκεια, όμως καθόλου ταμπεραμέντο». Η διαχείριση της κρίσης χρέους στην Ε.Ε. δεν τη βοήθησε ιδιαίτερα. Για τον Νότο, ήταν πολύ λίγη, πολύ άτολμη, πολύ αυστηρή, ενώ για πολλούς Γερμανούς παραμέλησε τα συμφέροντα της χώρας της: «Εστριψε τις βίδες από δω κι από κει, κράτησε τη μηχανή κατά κάποιο τρόπο σε λειτουργία, αλλά έλειπε μια “μεγάλη στρατηγική” για μια ισχυρή Ευρώπη», της καταλογίζει το Spiegel.
Οπως φυσικά της έλειψε η στρατηγική σκέψη και σε όλα τα μεγάλα διεθνή θέματα στα οποία ενεπλάκη, στη Συρία, στη Λιβύη ή στο Αφγανιστάν, με εξαίρεση ίσως την αμοιβαία επωφελή σχέση της με τη Ρωσία και τον Πούτιν, που βέβαια κι αυτή πέρασε από χίλια κύματα με τα όσα συνέβησαν στην πολύπαθη Ουκρανία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας