«Υποταγή» στη μισαλλοδοξία

Στο τεύχος του σατιρικού «Charlie Hebdo» που βγήκε χθες στα περίπτερα -ανήμερα της τρομοκρατικής αιματηρής επίθεσης στα παρισινά γραφεία του, βυθίζοντας στο πένθος όλη τη Γαλλία- το πρωτοσέλιδο κοσμούσε μία καρικατούρα του βραβευμένου, αιρετικού συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ να λέει πως «το 2022 θα κάνω Ραμαζάνι»...

Αφορμή ήταν η κυκλοφορία -επίσης χθες- του νέου μυθιστορήματός του με τίτλο «Υποταγή» και πλοκή μία οργουελική μεταφορά στη Γαλλία του 2022, όπου η Δεξιά και η Αριστερά υποστηρίζουν «με τα μπούνια» στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν έναντι του φανταστικού μουσουλμάνου υποψηφίου Μοχάμεντ Μπεν Αμπές. Ομως αυτή τελικά χάνει.

Η γαλλική κοινωνία εξισλαμίζεται. Οι γυναίκες απαρνούνται τη δυτική γκαρνταρόμπα τους και οι άνδρες υιοθετούν μαζικά την πολυγαμία. Και συν τω χρόνω το ίδιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, που ανοίγει τελικά πειθήνια τις «αγκάλες» της στην Τουρκία και σε βορειο-αφρικανικές χώρες...

Το μυθιστόρημα «δεν είναι ισλαμοφοβικό», υπερθεμάτισε χθες σε συνέντευξη Τύπου ο Ουελμπέκ, λίγο πριν από το μακελειό στα γραφεία του «Charlie Hebdo». Το ίδιο κατηγορηματικά απέρριψε τις κατηγορίες πως η κυκλοφορία του βιβλίου του ήταν «το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο για τη Μαρίν Λεπέν». «Δεν παίρνει τη θέση κάποιου», είπε. Αλλωστε «η Μαρίν Λεπέν δεν το έχει ανάγκη», πρόσθεσε. «Τα πράγματα πηγαίνουν ήδη αρκετά καλά γι’ αυτήν»... Μετά πάντως τη χθεσινή δραματική εξέλιξη, οι περισσότεροι Γάλλοι αναλυτές στοιχηματίζουν πως ο πολιτικά ωφελημένος από την τραγωδία και τη μεθύστερη τρομολαγνεία θα είναι με διαφορά η γαλλική Ακροδεξιά. Οχι τυχαία, η Μαρίν Λεπέν προσπαθούσε από χθες να κρυφτεί πίσω από δηλώσεις συμπόνιας και αποτροπιασμού, αλλά η χαρά της μέγιστης πολιτικής «κεφαλαιοποίησης» έδειχνε να μην την αφήνει.

Από τη μία λοιπόν απέρριπτε κατηγορηματικά «κάθε σύγχυση» μεταξύ «των δικών μας μουσουλμάνων συμπατριωτών που ταυτίζονται με το γαλλικό έθνος και τις αξίες μας» κι «εκείνων που πιστεύουν ότι μπορούν να σκοτώνουν στο όνομα του Ισλάμ», προβάλλοντας τη «μάσκα» μιας ενωτικής προέδρου, εν όψει των εκλογών του 2017. «Από την άλλη, ωστόσο, δεν παρέλειψε να συνδέσει έμμεσα τη μεταναστευτική ροή με την ισλαμική τρομοκρατία» και την ελευθερία λόγου με την αντιμεταναστευτική ρητορική της, σχολιάζει η δεξιά εφημερίδα «Figaro». «Πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους» τόνισε η Λεπέν, κλείνοντας το μάτι στην εκλογική της βάση. «Χρειαζόμαστε ειλικρινείς και καθαρές απαντήσεις» τόνισε, πετώντας το μπαλάκι στο Ελιζέ. Δυστυχώς, όμως, δεν ήταν η μόνη.

Στο ίδιο «τρένο» έσπευσε να πηδήξει και ο... νέος από τα παλιά ηγέτης του αντιπολιτευόμενου δεξιού UMP, Νικολά Σαρκοζί -που έχει προ πολλού ταχθεί υπέρ της κατάργησης της Συνθήκης Σένγκεν-, καλώντας αυτή τη φορά την κυβέρνηση «να λάβει ισχυρά μέτρα», «με τη μέγιστη σοβαρότητα και αποφασιστικότητα στη δίωξη και τιμωρία των ενόχων». Καθώς πάντως το πολιτικό σύστημα του -πάλαι ποτέ αποικιοκρατικού- Παρισιού αρκούνταν σε εθνικιστικές κραυγές και ευχολόγια για εθνική ενότητα -όπως ζήτησε μουδιασμένα ο πρόεδρος Ολάντ-, η φωνή της λογικής ακούστηκε τελικά από τα χείλη των μετριοπαθών Γάλλων μουσουλμάνων. Κάνοντας λόγο για «βάρβαρη επίθεση κατά της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας», το Συμβούλιο Μουσουλμανικής Πίστης (CFCM) κάλεσε τα μέλη του «σε επιφυλακή για πιθανές απόπειρες χειραγώγησης από ομάδες με εξτρεμιστικούς στόχους».

«Δεν έχουμε τον ίδιο προφήτη!» διαμαρτυρήθηκε χθες σε πιο υψηλούς τόνους ο πρόεδρος της Συνδιάσκεψης Ιμάμηδων της Γαλλίας, Χάσεν Τσαλγούμι, παίρνοντας αποστάσεις από τις κραυγές των δραστών του μακελειού στο «Charlie Hebdo», στο όνομα του Αλλάχ. «Ο δικός τους είναι αυτός του μίσους και του τρόμου!» διακήρυξε. «Δεν είναι αυτός του Ισλάμ»...