Ρωγμές στο πρόσκαιρο... ειδύλλιο μεταξύ Πούτιν και Τραμπ προκάλεσε απ’ ό,τι φαίνεται η ουσιαστική σκλήρυνση της στάσης της Ρωσίας στο θέμα των ειρηνευτικών συνομιλιών για το ουκρανικό και ιδιαίτερα η απόρριψη έστω και διά της πλαγίας οδού- της μερικής εκεχειρίας στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και η πρόσφατη πρόταση του «τσάρου» για αντικατάσταση της «παράνομης» -κατ’ αυτόν- ουκρανικής κυβέρνησης Ζελένσκι από μια πιο «συνεννοήσιμη» μεταβατική κυβέρνηση που θα διεξαγάγει εκλογές υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
Ενας τακτικός ελιγμός του Κρεμλίνου που -στα λόγια τουλάχιστον- εξόργισε τον Αμερικανό πρόεδρο, ο οποίος άφησε κατά μέρος τις… γλύκες και απείλησε ευθέως τη Ρωσία, ή σωστότερα τους διεθνείς πελάτες της στην αγορά πετρελαίου, με επιβολή σκληρότατων δευτερευόντων δασμών που θα γονάτιζαν, υποτίθεται, τη ρωσική οικονομία. Το σημαντικότερο όμως είναι πως ο Τραμπ -που κατά το NBC και άλλα αμερικανικά μέσα «έγινε έξαλλος» με την πρόταση για αντικατάσταση του Ζελένσκι- απείλησε τον Πούτιν πως αν δεν προχωρήσει γρήγορα προς μια ειρηνευτική συμφωνία, τότε οι ΗΠΑ θα τιμωρήσουν όσα κράτη ή εταιρείες αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο και αέριο απαγορεύοντάς τους κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στις ΗΠΑ ή συναλλαγή με αμερικανικές επιχειρήσεις και τράπεζες.
Προθεσμία
Ο Τραμπ είπε βέβαια στους δημοσιογράφους ότι διατηρεί «πολύ καλές σχέσεις» με τον Ρώσο πρόεδρο και ότι στην πραγματικότητα «σίγουρα δεν θέλω να επιβάλω δασμούς στη Ρωσία… αλλά αν το κάνω, δεν θα ήταν πολύ καλό για αυτούς». Είπε ακόμη ότι διατηρεί τις ελπίδες του για σύναψη συμφωνίας, αλλά επέμεινε ότι υπάρχει μια «ψυχολογική προθεσμία» για την έναρξη της εκεχειρίας που ο Πούτιν πρέπει να σεβαστεί. Και βέβαια υποστήριξε πως κατά τη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου υπήρξε, λέει, «μεγάλη πρόοδος» στις συνομιλίες για το ουκρανικό και «πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις» - μια αισιοδοξία που η αλήθεια είναι πως δεν επαληθεύεται από άλλες πλευρές. «Ο θυμός διαλύεται γρήγορα… αν [ο Πούτιν] κάνει το σωστό», είπε χαρακτηριστικά ο Τραμπ.
Πόσο σοβαρή είναι όμως αυτή η νέα απειλή για τη Ρωσία και πόσο μπορεί να επηρεάσει τις μελλοντικές κινήσεις του Κρεμλίνου; Πέρα από το ότι κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να πάρει τοις μετρητοίς τα όσα λέει ο κατ’ επάγγελμα αντιφατικός και κυκλοθυμικός Αμερικανός πρόεδρος, να θυμίσουμε εδώ ότι στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ και η «συλλογική Δύση» έχουν επιβάλει εδώ και 11 χρόνια, και ιδιαίτερα μετά την εισβολή στην Ουκρανία το 2022, δεκάδες χιλιάδες επιμέρους κυρώσεις σε βάρος της Μόσχας με στόχο να τσακίσουν τη ρωσική οικονομία και να πετύχουν την ανατροπή του Πούτιν, χωρίς φυσικά να τα καταφέρουν.
Αντίθετα, όλα δείχνουν πως η Ρωσία άντεξε στο μπαράζ των κυρώσεων και, το κυριότερο, βρήκε νέους πελάτες στην Ασία και την Αφρική για να απορροφήσουν τα περισσευούμενα καύσιμά της, ενώ ως γνωστόν και αρκετοί πρώην πελάτες της που δήθεν έχουν σταματήσει να αγοράζουν απευθείας πετρελαιοειδή τα ψωνίζουν «αναβαπτισμένα» (και φυσικά ακριβότερα) μέσω τρίτων κρατών, με μεγαλύτερο κερδισμένο την Ινδία αλλά και κάποιους... σκιώδεις εφοπλιστές (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε).
Οπως σχολίασε άλλωστε χτες και ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, όταν ρωτήθηκε για το ξέσπασμα Τραμπ, ΗΠΑ και Ρωσία απλά «δουλεύουν πάνω σε ορισμένες ιδέες», και για τη συμφωνία για τη Μαύρη Θάλασσα και πολύ περισσότερο για μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία χρειάζεται ακόμη να γίνει «πολλή δουλειά»… Μόσχα και Ουάσινγκτον «συνεχίζουν να εργάζονται πρωτίστως για την οικοδόμηση διμερών σχέσεων, οι οποίες υπέστησαν μεγάλη ζημιά από την προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση», όπως είπε. Οσο για τις κυρώσεις, ο Πεσκόφ είπε αφοπλιστικά πως «όπως γνωρίζετε, όλες οι κυρώσεις είναι ακόμα σε ισχύ και υπάρχουν περιορισμοί για τις αμερικανικές εταιρείες που θέλουν να επενδύσουν σε εμάς, όπως υπάρχουν περιορισμοί για τις ρωσικές εταιρείες από τη Δύση»...
Ποιος είναι λοιπόν ο πραγματικός λόγος πίσω από τις απειλές Τραμπ; Καταρχήν είναι η φανερή πλέον αποτυχία του να υλοποιήσει τις ομολογουμένως υπερφίαλες υποσχέσεις του για... άμεση ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά και στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές του πλανήτη, αποτυχία που τον κάνει να φαίνεται όλο και πιο «μικρός» στα μάτια της αμερικανικής αλλά και της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Πόσο μάλλον τη στιγμή που και ο αληθινός εμπορικός παγκόσμιος πόλεμος των δασμών, που έχει εξαπολύσει εναντίον δικαίων και αδίκων, μοιάζει ήδη να γυρίζει μπούμερανγκ σε βάρος του εμπνευστή του, με τις μεγάλες απώλειες στις αμερικανικές αγορές και την έκρηξη των τιμών σε σειρά βασικών αγαθών εντός των ΗΠΑ. Εξίσου αλγεινή εντύπωση προκαλεί και η σιγουριά με την οποία διαβεβαίωσε χτες ότι δικαιούται να διεκδικήσει τρίτη θητεία, κάτι που φυσικά θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο να συμβεί, αλλά και οι νέες πολεμοχαρείς απειλές κατά του Ιράν.
Ταυτόχρονα όμως ο Τραμπ είναι αναγκασμένος να εμφανιστεί (πιο) σκληρός απέναντι στον Πούτιν, γιατί αυτός που πραγματικά δέχεται τρομακτικές πιέσεις από τις ΗΠΑ αυτόν τον καιρό είναι η Ουκρανία και προσωπικά ο Ζελένσκι. Χτες για παράδειγμα ο Τραμπ κατηγόρησε τον Ουκρανό πρόεδρο πως προσπαθεί να απομακρυνθεί από τη συμφωνία με τις ΗΠΑ για τον ουκρανικό ορυκτό πλούτο και πως «αν το κάνει αυτό, θα έχει μεγάλα, μεγάλα προβλήματα»…
Στριμωγμένος
Και η αλήθεια είναι πως ο Ζελένσκι βρίσκεται πλέον σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς η νέα καθαρά αποικιοκρατική συμφωνία που τον πιέζουν να υπογράψει οι ΗΠΑ ισοδυναμεί όχι μόνο με δική του πολιτική αυτοκτονία, αλλά και με οικονομική αυτοκτονία για την ήδη κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα του, καθώς το έγγραφο μεταφέρει ουσιαστικά ολόκληρο τον ορυκτό πλούτο -συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου και του φυσικού αερίου- σε ένα υπεράκτιο ταμείο και δίνει στις ΗΠΑ και στις εταιρείες της όχι μόνο τον πρώτο λόγο, αλλά και δικαίωμα βέτο στη διαχείριση όλου αυτού του θησαυρού, ενώ δεν λέει λέξη για τις περιβόητες «εγγυήσεις ασφαλείας» προς την Ουκρανία.
Δικαίως λοιπόν ο Ουκρανός πρόεδρος κατηγόρησε την Ουάσινγκτον, δηλαδή τον Τραμπ, ότι άλλαξε μονομερώς και προς το (πολύ) χειρότερο τους όρους του αρχικού ντιλ και σωστά αρνήθηκε να αναγνωρίσει ως χρέος την τεράστια στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που έχουν δώσει ώς τώρα οι ΗΠΑ στην Ουκρανία και για την οποία απαιτεί τώρα να... αποζημιωθεί η νέα κυβέρνηση της ληστρικής υπερδύναμης. Αλλά όπως είδαμε και στον πρόσφατο προεδρικό καβγά στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ και η αυλή του δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας