Ρίγη ανατριχίλας προκαλούν τα αίτια του θανάτου των 15 Ινδών γυναικών οι οποίες υποβλήθηκαν σε μαζικές χειρουργικές επεμβάσεις για στείρωση στην πόλη Μπιλασπούρ καθώς, όπως αποκάλυψαν το Σάββατο δυο ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι του κρατιδίου Τσατισγκάρ, τα αντιβιοτικά χάπια «Σιπροσίν», τα οποία χορηγήθηκαν σε όλες τις άτυχες κοπέλες, περιείχαν τη χημική ένωση του φωσφορούχου ψευδάργυρου που χρησιμοποιείται ευρύτατα για την παρασκευή ποντικοφάρμακου!
Οι αρχές προχώρησαν σε χημική ανάλυση των χαπιών ύστερα από πληροφορίες ότι φωσφορούχος ψευδάργυρος εντοπίστηκε στην κοντινή φαρμακοβιομηχανία «Μαχαβάρ», η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της έρευνας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2012 στη «Μαχαβάρ» απαγορεύτηκε για τρεις μήνες η παρασκευή φαρμάκων μετά τον εντοπισμό σκευασμάτων τα οποία δεν πληρούσαν τις διεθνείς προδιαγραφές. Αρχικά, οι θάνατοι των γυναικών είχαν αποδοθεί σε σηπτικό σοκ.
Ακολούθησε το «πλαφόν»
Πάντως ο Ρ.Κ. Γκούπτα, ο γιατρός που έκανε τις στειρώσεις στις κοπέλες που ξεψύχησαν στην Μπιλασπούρ, υποστήριξε ότι το μόνο που έκανε ήταν να ακολουθήσει το «πλαφόν» επεμβάσεων που του υπέδειξαν οι τοπικές αρχές. «Δεν ήταν δικό μου λάθος, οι τοπικές αρχές ήταν αυτές που με πίεσαν να πετύχω τους στόχους», δήλωσε στην ινδική τηλεόραση... Πέραν βέβαια του γεγονότος ότι έκανε 83 σαλπιγγεκτομές μέσα σε έξι ώρες -κάτι που σημαίνει ότι αφιέρωσε μόλις λίγα λεπτά της ώρας στην κάθε γυναίκα-, ο Γκούπτα πιεζόταν προκειμένου να ολοκληρώσει τον έτερο στόχο: να «πιάσει» τις 15.000 συνολικά στειρώσεις!
Η πρόσφατη τραγωδία, πέραν όλων των άλλων, αποκαλύπτει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες οι γιατροί πραγματοποιούν τις στειρώσεις. Και φυσικά θέτει πολλά και καυτά ερωτήματα για τη μαζική στείρωση ως πολιτική του κράτους. Ενώ, για παράδειγμα, η Κίνα κατάφερε σε σημαντικό βαθμό να ελέγξει τον πληθυσμό της με την πολιτική του ενός παιδιού, κάτι το οποίο -παρά τις σοβαρές κοινωνικές συνέπειες- σε γενικές γραμμές έγινε αποδεκτό από τη διεθνή κοινότητα, το ινδικό σύστημα δεν πέτυχε αντίστοιχη αναγνώριση.
Πάντως οι ρίζες του προγράμματος μαζικών στειρώσεων είναι πολύ παλιές στην Ινδία: σε σχετικό δημοσίευμα της «Washington Post», ο επιφανής Ινδός επιστήμονας μαθηματικός και γλωσσολόγος Ρ.Α. Γκοπαλασουάμι ξεκίνησε τo 1951 μια μακρόχρονη περιοδεία στη δυτική Ινδία, και ειδικότερα τις αγροτικές περιοχές, προκειμένου να επιχειρήσει την πρώτη απογραφή της προσφάτως απελευθερωμένης από τον βρετανικό ζυγό χώρας του.
Λίγους μήνες αργότερα, τα αποτελέσματα άφησαν άφωνο όχι μόνο τον ίδιο αλλά και την κυβέρνηση, καθώς η Ινδία είχε, σύμφωνα με την απογραφή του Γκοπαλασουάμι, 356 εκατομμύρια ψυχές, ήτοι το 1/7 του παγκόσμιου πληθυσμού. Μάλιστα εκείνη την εποχή 3 εκατομμύρια αγόρια και 6 εκατομμύρια κορίτσια είχαν παντρευτεί πριν καν συμπληρώσουν τα 14. Ο Γκοπαλασουάμι υπολόγισε ότι ο πληθυσμός της χώρας θα αυξάνεται κάθε χρόνο κατά μισό εκατομμύριο ψυχές και για τον λόγο αυτόν η πάμφτωχη τότε Ινδία θα έπρεπε, προκειμένου να σιτίσει τον πληθυσμό της, να προχωρήσει στην εισαγωγή εκατομμυρίων τόνων σταριού. Προκειμένου λοιπόν να σπάσει αυτόν τον φαύλο κύκλο, ο Ινδός επιστήμονας πρότεινε στην κυβέρνηση μια ρηξικέλευθη όσο και απάνθρωπη μέθοδο: τη μαζική στείρωση.
Σε άρθρο που είχε δημοσιεύσει (κατά σύμπτωση, στη «Washington Post») ο Γκοπαλασουάμι το 1954 έγραφε μεταξύ άλλων: «Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο πληθυσμός της Ινδίας το 1981 θα έχει ξεπεράσει τα 520 εκατομμύρια. Συνεπώς, όσο μεγάλες ποσότητες τροφίμων κι αν εισάγουμε δεν πρόκειται να επαρκέσουν. Πώς λοιπόν η χώρα θα θρέψει τους ανθρώπους της; Καλύτερα λοιπόν να στειρώσουμε τις γυναίκες που έχουν από τρία παιδιά και πάνω».
Ετσι κι έγινε: η απάντηση βρίσκεται στην πολιτική που ακολούθησαν τις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980 οι εκάστοτε ινδικές κυβερνήσεις λόγω του γεγονότος ότι οι εκτιμήσεις του Γκοπαλασουάμι αποδείχθηκαν παντελώς λανθασμένες! Κι αυτό γιατί το 1981 ο πληθυσμός της χώρας δεν ήταν 520 εκατομμύρια, όπως είχε προβλέψει ο επιστήμονας, αλλά κατά 163 εκατομμύρια μεγαλύτερος, ενώ κάθε χρόνο αυξανόταν κατά 10 εκατομμύρια ψυχές, με αποτέλεσμα να αριθμεί σήμερα 1,3 δισ. ανθρώπους. Ούτε ο Γκοπαλασουάμι ούτε και οι ινδικές κυβερνήσεις υπολόγισαν τη δραματική αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Ετσι, το 1976 η ινδική κυβέρνηση αποφάσισε να καταστήσει υποχρεωτικό ένα ποσοστό στειρώσεων: όπως αποκάλυψε γιατρός που μετείχε τότε στην όλη διαδικασία, μιλώντας στους «New York Times», η αστυνομία έπαιρνε τις γυναίκες από τα χωράφια και τις οδηγούσε κατ’ ευθείαν στο χειρουργικό τραπέζι. Μόνο εκείνη τη χρονιά έξι εκατομμύρια γυναίκες υποβλήθηκαν σε υποχρεωτική στείρωση, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, κάτι που οδήγησε τελικώς στην κατάργησή τους.
Σήμερα, τα προγράμματα στείρωσης είναι προαιρετικά, αλλά πολλές γυναίκες λόγω της σχετικής κρατικής επιδότησης για στείρωση που ανέρχεται στις 1.400 ρουπίες (23 $), ειδικά σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, ξαπλώνουν εθελοντικά στα συνήθως πρωτόγονα χειρουργικά τραπέζια...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας