Ενα σημαντικό συνέδριο ορθοπεδικής και όχι μόνο

Αναμφίβολα το ανώτατο επίπεδο της ακαδημαϊκής δραστηριότητας πραγματώνεται όταν αυτή παρεμβαίνει στην κοινωνική ζωή και διευρύνει το πεδίο των επιστημονικών αναζητήσεων. Με βάση αυτά τα κριτήρια, λοιπόν, το 42ο Συνέδριο της Ορθοπεδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας Θράκης (ΟΤΕΜΑΘ), που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το διήμερο 9-11 Μαΐου, κατάφερε για ακόμα μία φορά να αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα στην τοπική κοινωνία.

Στα ενδιαφέροντα του συνεδρίου συγκαταλέγεται και η επιλογή του προέδρου της εταιρείας, καθ. Ορθοπεδικής του ΔΠΘ Γ. Δρόσου, αλλά και της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου να κηρύξουν την έναρξη των εργασιών του με μια ανατρεπτική αλλά συνάμα ενδιαφέρουσα ομιλία που μπορεί να ξέφευγε τυπικά από το αμιγώς γνωστικό αντικείμενο της ορθοπεδικής, αλλά εξέταζε με τρόπο αιρετικό και πρωτότυπο τις στερεοτυπικές αντιλήψεις των δυτικών κοινωνιών πάνω στην έννοια του γιατρού που αντανακλούν φυσικά και τη θέση του στη δημόσια ζωή.

Την εκπόνηση της πολύ ενδιαφέρουσας ομιλίας, με τίτλο «Κάθε υγιής άνθρωπος δεν ξέρει ότι είναι άρρωστος», ανέλαβε ο Ελληνας καθηγητής -διευθυντής του τμήματος Γαλλικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κυανής Ακτής στη Γαλλία- Ηλίας Γιόκαρης. Πράγματι ο κ. Γιόκαρης σε μια συγκριτική ανάλυση του «γιατρού» στην ευρωπαϊκή και αμερικανική μυθοπλασία του 19ου και 20ού αιώνα (λογοτεχνία, κινηματογράφος) εξέτασε τις δομικές σταθερές που χαρακτηρίζουν τη μορφή του γιατρού μέσα από την οπτική σημαντικών ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων της επίμαχης περιόδου, αναδεικνύοντας τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που προκύπτουν μέσα από αυτήν και κατηγοριοποιώντας τα στερεοτυπικά χαρακτηριστικά σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: ο γιατρός ως ανατρεπτικό στοιχείο, ο γιατρός ως παραβατική μεγαλοφυΐα, ο γιατρός ως ερμηνευτής σημείων και ο γιατρός ως αλληγορία του καλλιτέχνη.

Παρότι λοιπόν με βάση την ορθόδοξη «τυπολογία» της δομής ενός ιατρικού συνεδρίου η ριζοσπαστική αυτή προσέγγιση μπορεί να ξένισε ορισμένους, ιδιαίτερα η αναφορά στην αλληγορία μεταξύ γιατρού και σκηνοθέτη στην αριστουργηματική ταινία του Λαρς Φον Τρίερ, «Epidemic» που καταλήγει να αποτελεί μια μεταμοντέρνα αποδόμηση της κλασικής μαρξιστικής κριτικής του καπιταλισμού, μπορεί να «ξεγλιστράει» από τα όρια της θετικιστικής προσέγγισης, εντούτοις παραμένει ζωτικής σημασίας, καθώς τι άλλο θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό για έναν λειτουργό όπως ο γιατρός εκτός από την πάλη με την συνείδησή του.

Στα αμιγώς ιατρικά για ακόμη μία χρονιά το συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ προσέλκυσε δεκάδες κορυφαίους πανεπιστημιακούς, καταξιωμένους κλινικούς γιατρούς και φερέλπιδες επιστήμονες από όλη την Ελλάδα, ενώ σημαντική ήταν και η διεθνής παρουσία επιστημόνων από την Αγγλία και τη Βουλγαρία. Στις δεκάδες θεματικές ενότητες του συνεδρίου οι συμμετέχοντες είχαν τη δυνατότητα να συζητήσουν για τα τρέχοντα ζητήματα της ορθοπεδικής και να παρακολουθήσουν νέες επιστημονικές ανακοινώσεις, ενώ παράλληλα στους ειδικευόμενους ορθοπεδικούς ιατρούς που είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το συνέδριο προσφέρθηκε η δυνατότητα για εξειδικευμένα φροντιστήρια πάνω στο γνωστικό τους αντικείμενο. Στα ευρύτερα θετικά του συνεδρίου θα πρέπει να προστεθεί και η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που συντόνισαν ο διευθυντής της Ορθοπεδικής του Ιπποκράτειου Θεσσαλονίκης, Π. Διονέλλης, και ο αν. καθηγητής Ορθοπεδικής του ΔΠΘ, Κ. Τιλκερίδης, όπου δόθηκε η ευκαιρία στους συνέδρους να παρακολουθήσουν μεταξύ άλλων τη διαλεκτική ανάμεσα στη φιλοσοφία της διαχείρισης ορθοπεδικών περιστατικών στην Αγγλία και την Ελλάδα.