Τα ρατσιστικά πογκρόμ της Χ.Α.

Τα κρίσιμα χρόνια κλιμάκωσης των βίαιων ενεργειών της Χρυσής Αυγής, η παρείσφρηση του ναζιστικού μορφώματος στις γειτονιές της Αθήνας, τα πολλαπλά ρατσιστικά πογκρόμ και οι επιθέσεις ταγμάτων εφόδου αναβίωσαν χθες στη δευτεροβάθμια δίκη της εγκληματικής οργάνωσης.

Τις βίαιες ρατσιστικές πρακτικές των χρυσαυγιτών και των «αγανακτισμένων» συνοδοιπόρων τους, ειδικά στον Αγιο Παντελεήμονα που αποτέλεσε βασικό πεδίο της δράσης τους την περίοδο 2008-2010, περιέγραψε λεπτομερώς ο Θανάσης Κούρκουλας, εθελοντής δάσκαλος στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και μέλος της Κίνησης «Απελάστε το Ρατσισμό», ο οποίος, συμμετέχοντας σε κινήσεις πολιτών και οργανώσεις για τα δικαιώματα των μεταναστών, ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε πολλές από τις εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής.

Μία από τις σχεδιασμένες δράσεις της εγκληματικής οργάνωσης συντελέστηκε στο εγκαταλελειμμένο Παλαιό Εφετείο, στην οδό Σωκράτους, στις 9 Μαΐου 2009, όπου είχαν βρει καταφύγιο μετανάστες. Πρόκειται για τα γεγονότα που ακολούθησαν ύστερα από ρατσιστική συγκέντρωση στην Ομόνοια, στην οποία παρευρισκόταν η ηγεσία της Χ.Α.

Ο μάρτυρας ήταν μπροστά στο περιστατικό μαζί με μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων: «Είχε γίνει συγκέντρωση με τον Μιχαλολιάκο, τον Λαγό, αν θυμάμαι καλά και τον Κασιδιάρη, στην Ομόνοια. Ενα μεγάλο στρατιωτικό κομμάτι άρχισε να κατηφορίζει. [...] Οταν έφτασε επιχείρησαν να μπουν στο πρώην Εφετείο πηδώντας τα κάγκελα. Πετούσαν πέτρες, χειροβομβίδες κρότου-λάμψης». Το τάγμα εφόδου δεν πτοήθηκε από την παρουσία δημοσιογράφων στον χώρο, αντιθέτως με μπροστάρηδες τον Γ. Λαγό και τον ίδιο τον Μιχαλολιάκο -που «ήταν μπροστά από το τάγμα εφόδου»- έδρασαν ανενόχλητοι.

«Εμείς καθαρίζουμε»

Ο μάρτυρας περιέγραψε διεξοδικά κι άλλα περιστατικά: τα ρατσιστικά πογκρόμ στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα την περίοδο 2008-2010, όπου πρωτοστατούσαν στελέχη της Χρυσής Αυγής υπό τον μανδύα «επιτροπών κατοίκων», εκμεταλλευόμενοι τις ιδιαίτερα επιβαρυμένες συνθήκες που επικρατούσαν στη γειτονιά, με εκατοντάδες ανέστιους πρόσφυγες πολέμου, κυρίως από το Αφγανιστάν.

Ο μάρτυρας περιέγραψε και την έφοδο που έκαναν το 2009 οι «αγανακτισμένοι» κάτοικοι σε εκδήλωση για παιδιά με παρουσίαση βιβλίου του συγγραφέα Γκαζμέντ Καπλάνι, επίσης στην πλατεία, με επικεφαλής τον Ηλ. Παναγιώταρο (μαζί ήταν οι Αλίκη Παπαδάκη, Σπ. Γιαννάτος και Θέμις Σκορδέλη, που πρωτοστατούσαν στην ομάδα κρούσης που δρούσε στον Αγ. Παντελεήμονα).

Τότε οι χρυσαυγίτες έκλεισαν και την παιδική χαρά, για να μην παίζουν τα παιδιά μεταναστών και προσφύγων.

«Υπήρχε από τότε περιφρούρηση με μία ελληνική σημαία στα κάγκελα, ότι “εδώ είναι έδαφος ελληνικό” και “εμείς είμαστε ιδιοκτήτες της πλατείας και της παιδικής χαράς”. Δεν μπορούσε να κάτσει σε παγκάκι σκουρόχρωμος. Δεκάδες επιθέσεις και μαχαιρώματα είχαμε...», σημείωσε ο μάρτυρας.

Η περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα αποτέλεσε το πεδίο δράσης της Χρυσής Αυγής για να εκκαθαριστεί η γειτονιά από αυτούς που η εγκληματική οργάνωση έβλεπε ως «εχθρούς». Τον επιχειρησιακό μηχανισμό της Χρυσής Αυγής εκείνα τα κρίσιμα χρόνια τον δηλώνει ο ίδιος ο Παναγιώταρος το 2010: «Εμείς έχουμε αποδείξει με μία και μόνο ενέργεια πώς καθάρισε το Εφετείο, με κάποιες ενέργειες πώς καθάρισε η πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα και πώς μπορεί να καθαρίσουν και άλλες πλατείες...».

Η ομολογία

Ακόμα πιο ρητά, ομολογεί την πατρότητα των επιθέσεων ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος δύο χρόνια αργότερα, λίγους μήνες πριν μπει η Χρυσή Αυγή στη Βουλή: «Λένε ότι δεν κάνει τίποτα η Χρυσή Αυγή για την πλατεία Αττικής, τον Αγιο Παντελεήμονα, τα Πατήσια για την Κυψέλη[...] Ε, ποιοι μαχαιρωθήκανε τότε σ’ αυτές τις περιοχές για να μείνουνε κάποια κομμάτια ελληνικά;».

Για τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης στον Πειραιά κατέθεσε νωρίτερα ο τέως δήμαρχος Νίκαιας - Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης.

Αναφερόμενος στους πυρήνες της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα και στη Νίκαια, απέδωσε τη δράση τους στον κεντρικό σχεδιασμό της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης, ενώ ειδική αναφορά έκανε στον Γ. Λαγό, υπογραμμίζοντας πως «η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν ότι αυτός κανόνιζε τα πάντα».

Ο ίδιος ο Παναγιώταρος είχε βαφτίσει την τοπική οργάνωση της Νίκαιας ως «τοπική - μπαλαντέρ που θα τους βρεις παντού», με τον τέως δήμαρχο να σχολιάζει πως «ακριβώς αυτή την αίσθηση είχαμε στην πόλη. Σε αυτού του είδους τις οργανώσεις η στρατιωτική πειθαρχία είναι το παν».