«Ποίηση με μπουζούκι και κλαρίνο έχεις ακούσει; Ρεμπώ Βερλαίν με ρεμπέτικα; Ε, έλα στο Σταυρό του Νότου»

Τα δύο Καλογεράκια όπως τα λέμε όλοι, οι Μιχάλης και Παντελής Καλογεράκης δηλαδή, παίζουν ξανά στον Σταυρό του Νότου Plus απόψε, Πέμπτη 10 Απριλίου, οπότε ετοιμαζόμαστε όλοι για μία ακόμα βραδιά μέθεξης. Μουσική και ποίηση σε μία «επαναστατική σύμπραξη» και μαζί τους ως guests της βραδιάς, Φοίβος Δεληβοριάς και imiterasu, καθώς και η drag queen Λάλα Κολωπή.

«Μα τι συμβαίνει με εσάς και γίνεται αυτός ο χαμός στις συναυλίες σας;» είναι η πρώτη ερώτηση που τους κάνω κατευθείαν διότι δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ατμόσφαιρα δημιουργείται στα live τους. Ο Παντελής γελάει: «Γίνεται χαμός λες; Νομίζω ότι ο κόσμος θέλει να ακούει μουσική και να πηγαίνει στα live, γενικά έχει πληθύνει ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγουν να περάσουν καλά με το να πηγαίνουν σε κάποιο live, πόσο Spotify να αντέξει κανείς;». Και ο Μιχάλης: «Παίζουμε με την υπέροχη μπάντα μας (Θανάσης Τσακιράκης, Λάμπρος Παπανικολάου, Στράτος Γκρίντζαλης, Αλέξης Στενάκης, Θάνος Καλέας) που αγαπιόμαστε πολύ. Τα τραγούδια είναι αυτά τα μελοποιημένα ποιήματα που περιλαμβάνονται στους δίσκους Βουκολικόν, Προσωπικό, Κάτι Παράξενο, Ρεμπώτικα, Varvara Project, Τα παραμύθια της Μελπομένης. Από το 2015 ως τώρα δημοσιεύουμε υλικό και τραγούδια, αυτή ίσως η συνέπεια στην ταυτότητα μας, έχει κάνει σιγά σιγά και τον κόσμο να έρχεται να δει τις παραστάσεις μας».

Νιώθω πως το έχετε ευκολάκι να στήνετε διονυσιακά live…

Παντελής: «Η ποίηση φταίει που έχει την τάση να συγκεντρώνει και να απελευθερώνει χιούμορ. Έτσι κάπως το αντιλαμβάνομαι, όλα μας γλεντοκοπάμε στα live μας, άλλωστε είναι κι αυτό που λέγεται, πως σε μια καλή παράσταση, έχει ταλέντο το κοινό».

Μιχάλης: «Αν το χαρακτηριστικό του “διονυσιακού” είναι το κέφι και το αλκοόλ, τότε ναι σίγουρα στα live έχουμε αλκοόλ, γελάμε πολύ, κλαίμε λίγο, περνάμε όλοι υπέροχα. Στόχος μας σίγουρα είναι να τραγουδάμε ποιήματα με ουσιαστικό περιεχόμενο και να τα επικοινωνούμε στο κόσμο με ελαφρότητα και χιούμορ».

Πώς θα προσκαλέσετε κάποιον που δεν σας ξέρει για να έρθει να σας δει απόψε; Τι θα του λέγατε;

Μ: «Ποίηση με μπουζούκι και κλαρίνο έχεις ακούσει; Σχέση Ρεμπώ Βερλαίν με ρεμπέτικα έχεις ακούσει; Ξέρεις τι είναι τα καλιαρντά; Ε, έλα στο Σταυρό του Νότου να μάθεις».

Π: «Θα έλεγα αρχικά ότι λέμε και τραγουδάμε ποιήματα, ότι έχουμε στη μπάντα μπουζούκι, ότι το γκλίτερ ρέει άφθονο και μετά θα έλεγα έλα να γλεντήσουμε, είναι η τελευταία μας στο Σταυρό και θα είμαι τέρμα ΕΧΤrA».  

Δημιουργείται μία νέα γενιά ακροατών, νεαρών, που έλκονται από την παράδοση;

Π: «Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές ερμηνείες γύρω από αυτό, από τη μία είναι ο φασαίος που θα γυρίσει να πει “παίζει κανένα γλεντάκι;” και εννοεί αν έχει live στην Τεχνόπολη, υπάρχει ο Ross Daily που συγκεντρώνει την παράδοση από όλη την Ανατολή και την συνενώνει με την Κρητική παραδοσιακή μουσική, ύστερα ακούγοντας Folktronica προκύπτουν κι άλλοι τόποι όπου ακουμπάνε ακροατές την ανάγκη τους να συνδεθούν με την παράδοση».

Μ: «Δεν είναι παραδοσιακή η μουσική που παίζουμε. Τα παραδοσιακά τα γουστάρω πολύ, όταν τα ακούω στον τόπο τους. Προτιμώ στην Αθήνα να ακούω νέους δημιουργούς να προτείνουν νέες δημιουργίες, νέες ιδέες και πρωτότυπες συνθέσεις - κείμενα γενικά, πρωτότυπες δημιουργίες. Δεν δημιουργώ μια νέα γενιά ακροατών που έλκονται από την παράδοση. Ζω στην Αθήνα και θέλω οι ακροατές όταν είναι στην Αθήνα να ακούνε Γιάννη Παπαγεωργίου, Sophie Lies, Σταύρο Τσαντέ, Usurum, Νεφέλη Φασούλη (η λίστα είναι μεγάλη) γενικά αυτό που θέλω είναι να βλέπω κόσμο να παίρνει το χρόνο του και να ακούει, να βλέπει ζωντανά την τέχνη και όχι στο κινητό. Είναι κρίμα που η παράδοση έχει γίνει κατεψυγμένη τυρόπιτα “της γιαγιάς”. Δεν είναι φυσικά μόνο αυτό, υπάρχει και ο άλλος τρόπος προσέγγισης, με σεβασμό και αγαλλίαση. Ανυπομονώ αυτή η μόδα να περάσει».

Πόση ποίηση χωράει στη ζωή μας; Πόση ποίηση χωράει σε μία συναυλία;

Π: «Νομίζω το ερώτημα είναι πόση από τη ζωή μας μπορούμε να χωρέσουμε μέσα στην ποίηση και πόσο αντιποιητικές είναι οι επιλογές μας σαν ανθρώπινο είδος. Όλη η ζωή είναι ποίηση όταν οι άνθρωποι είναι άνθρωποι έτσι όπως τους γράφει η Κατερίνα Γώγου, άνθρωποι που θέλουνε και ξέρουνε να ακούνε, που αγωνίζονται, που αγαπάνε και δεν μισούν, ποίηση είναι η αγάπη στη ζωή».

Μ: «Χωράει φουλ όση θέλουμε. Στις συναυλίες μας η ποίηση είναι ο κοινώς παρονομαστής».

Γιατί η Κρήτη είναι σημείο αναφοράς;

Π: «Γιατί το Λιβυκό πέλαγος είναι όντως για εμάς σημείο αναφοράς και η Κρήτη, στο δίνει απλόχερα».  

Μ: «Η Κρήτη για μένα είναι ο τόπος που με ηρεμεί και με συντονίζει. Οι γονείς μας είναι για μένα φυλαχτά, είναι δυο υπέροχοι άνθρωποι, που προσφέρουν μόνο αγάπη και γέλιο, ανυπομονώ κάθε φορά να τους συναντώ στην Κρήτη μαζί και τον μικρό μας αδελφό, τον Νικόλα. Μιλάμε για απέραντη αγάπη».  

«Δίκια θαμμένα αθώες σιωπές» λέτε στο κομμάτι σας «Πες μου» για τα Τέμπη, τι πιστεύετε, θα δικαιωθούν τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών ή θα κερδίσει η συγκάλυψη;

Π: «Δεν πρέπει να το αφήσουμε να ξεχαστεί, έτσι δεν θα κερδίσει η συγκάλυψη. Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη, να βγαίνουμε στους δρόμους μέχρι τέλους και να διεκδικούμε. Οφείλουμε να πάμε κόντρα στην τάση μας να ξεχνάμε και να χάνουμε το κέντρο και το νόημα. Δεν πάει άλλο αυτή η ταπείνωση με την οποία μας αντιμετωπίζουν οι κυβερνώντες, πόση κοροϊδία να αντέξουμε;».

Μ. «Έχει κερδίσει η συγκάλυψη. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Εφόσον μπάζωσαν το σημείο, το τόσο απλό και ξεκάθαρο».

INFO

Πέμπτη 10 Απριλίου

Σταυρός του Νότου Plus

Ώρα έναρξης: 21:30

Είσοδος 14 ευρώ

Σταυρός του Νότου