Ηλιάνα Τσακιράκη: Το σημαντικό είναι να παραμένεις πιστός στον εαυτό σου και στην τέχνη σου

Οι Enemy of Reality είναι μια από εκείνες τις μπάντες που τα τελευταία χρόνια αποτελούν σταθερά στον ελληνικό ακραίο ήχο, έχουν αποδείξει πως δεν φοβούνται τους πειραματισμούς και βάζουν συνεχώς νέα στοιχεία στη μουσική τους αντλώντας και από την ελληνική παράδοση.

Μόλις κυκλοφόρησαν μια διασκευή στο ελληνικό τραγούδι «Δε σε θέλω πια» και το Σάββατο 29 Μαρτίου ετοιμάζονται να γιορτάσουν 11 χρόνια παρουσίας στο Fuzz Club [όλο το info ΕΔΩ].

Η efsyn city επικοινώνησε με την frontwoman τους Ηλιάνα Τσακιράκη για μια εκ βαθέων για τη μουσική. Η Ηλιάνα Τσακιράκη, άλλωστε, δεν είναι μόνο η τραγουδίστρια των Enemy of Reality. Είναι δασκάλα φωνητικής, σοπράνο και έχει στο βιογραφικό της μια σειρά από σημαντικές συνεργασίες και επιτυχίες.

Συναντιόμαστε με αφορμή το επετειακό live των Enemy of Reality. Πότε πέρασαν 11 χρόνια;

Και όμως πέρασαν! Αυτά τα χρόνια δεν είναι μόνο αριθμός, είναι η απόδειξη πως η μουσική μπορεί να ενώνει, να εμπνέει και να μεταμορφώνει ψυχές. 11 χρόνια μουσικής σχέσης, γεμάτα πάθος, αφοσίωση και αναμνήσεις με τους ίδιους bandmates!

Η μπάντα έχει κατακτήσει τους στόχους που είχε θέσει όταν έκανε την αρχή της; Ups and downs αυτής της πορείας;

H πορεία αυτή δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Όπως πολλές μπάντες, περάσαμε από δύσκολες στιγμές – από την αντιμετώπιση των απαιτήσεων της μουσικής βιομηχανίας, του covid κ.α. Βάζαμε πάντα τις καλύτερες δυνάμεις μας και σίγουρα κάναμε πάντα ό,τι καλύτερο. Είναι δύσκολος και ο ακραίος ήχος στην χώρα μας.

Και τι μας επιφυλάσσει το μέλλον μουσικά για τους Enemy of Reality;

Κυκλοφορήσαμε ένα καινούριο single\ διασκευή στο «Δεν σε θέλω πια» και είμαστε στην προπαραγωγή του τέταρτου δίσκου μας.

Εσύ, ωστόσο, πέρα από frontwoman της μπάντας είσαι και δασκάλα φωνητικής, είσαι καταρτισμένη μουσικός, έχεις κάνει πολλές συνεργασίες. Πώς τα… προλαβαίνεις; Και τι από όλα προτιμάς;

Η μουσική έχει τόσες διαφορετικές εκφάνσεις και κάθε ρόλος μου με γεμίζει με έναν ξεχωριστό τρόπο. Η διδασκαλία μου επιτρέπει να μοιράζομαι τη γνώση και την εμπειρία μου με άλλους, να βλέπω την πρόοδο των μαθητών μου και να τους καθοδηγώ να βρουν τη φωνή τους. Είναι πολύ ικανοποιητικό να βλέπεις κάποιον να εξελίσσεται και να κερδίζει αυτοπεποίθηση μέσω της μουσικής. Από την άλλη, οι συνεργασίες με άλλους μουσικούς προσφέρουν νέες προκλήσεις και έμπνευση, καθώς κάθε καλλιτέχνης έχει τη δική του μοναδική προσέγγιση και στυλ.

Η ενασχόλησή σου με όλα αυτά τα projects έχει μέσα το «θέλω» ή το «πρέπει»;

Είναι δύσκολο για ένα άτομο στην Ελλάδα να ζήσει από τη μουσική. Η ενασχόλησή μου με όλα αυτά τα projects έχει σίγουρα μέσα το «θέλω», και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Η μουσική για μένα δεν είναι απλώς επαγγελματική δραστηριότητα – είναι πάθος, είναι τρόπος ζωής.

Για έναν μουσικό στην Ελλάδα, η επιτυχία δεν έρχεται εύκολα και απαιτεί όχι μόνο ταλέντο, αλλά και πολύ σκληρή δουλειά, υπομονή και επιμονή. Το σημαντικό είναι να παραμένεις πιστός στον εαυτό σου και στην τέχνη σου, γιατί η μουσική, παρά τις δυσκολίες, έχει τη δύναμη να προσφέρει απίστευτη ικανοποίηση και να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και γεμάτη.  

Θυμάμαι όταν είχατε κυκλοφορήσει και το «Την πατρίδα μ’ έχασα», ένα παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι. Ποια είναι η δική σου σχέση με την παράδοση;

Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον όπου η μουσική παράδοση, (ειδικά η Κρητική διότι έχω καταγωγή από Κρήτη) είχε σημαντική θέση. Η οικογένειά μου και οι ρίζες μου είναι συνδεδεμένες με την παράδοση και με τις ιστορίες που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Για μένα, η παράδοση δεν είναι απλώς μια σειρά από παλιά τραγούδια ή έθιμα, αλλά ένα μέρος της ταυτότητάς μου, της πολιτιστικής κληρονομιάς που μας ενώνει και μας καθορίζει.  Ο Στυλιανός ο κιθαρίστας της μπάντας έχει καταγωγή από τον Πόντο και πιστεύω παντρέψαμε με επιτυχία το ροκ στοιχείο με το παραδοσιακό προσφέροντας κάτι νέο αλλά και σεβαστικό στην ποντιακή παράδοση