Μπορείτε! Θέλετε;

Χωρίς προκατάληψη, όσο κι αν ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις που θα εισέπραττα, πήγα σε περισσότερα από ένα γήπεδα αυτό το Σαββατοκύριακο, αλλά σε ανύποπτο χρόνο και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους...

Αυτοσκοπός ήταν, με το προκάλυμμα της φιλικής διάθεσης, να δώσω το ερέθισμα και να καταγράψω αντιδράσεις, γενικότερα από πολίτες, ειδικότερα από ετερόκλητους οπαδούς κάθε ηλικίας για την εξαγγελία-απειλή του Σταύρου Κοντονή: «Θα διακόψω το πρωτάθλημα αν και με τη βοήθειά σας δεν λυθούν τα θέματα βίας!», απείλησε, λοιπόν, την Παρασκευή, βρισκόμενος ενώπιον εκπροσώπων ομάδων του άρρωστου πρωταθλήματός μας.

Το συμπέρασμα απ' το πέρασμα σε δυο γήπεδα της μεγάλης κατηγορίας, ισάριθμα τοπικών πρωταθλημάτων και ένα μπάσκετ είναι ότι δεν πείθονται... Μετά την προηγούμενη λέξη (πείθονται) δεν έβαλα θαυμαστικό, όπως, νοηματικά, ταιριάζει, αλλά αποσιωπητικά επειδή δεν συνιστά έκπληξη η αντίδραση του ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ οπαδού.

Τα λόγια σας λοιπόν, κύριε Κοντονή, δεν πείθουν κανέναν από τους λίγους υγιείς που εννοούν την ανάγκη ύπαρξής τους και τις έννοιες «ισονομία», «δικαιοσύνη»... Αλλά και όσους παράγουν βία δεκάδες χρόνια.

Αναφέρομαι σε υπεύθυνους ομάδων που σας άκουγαν, όσους θρέφουν τη βία και την αξιοποιούν σαν ασπίδα προσωπικών ανομιών και σε απαίδευτους οπαδούς, όσους βέβαια δεν αγαπούν κανένα ποδόσφαιρο και καμιά ομάδα ακόμη κι αν φωνάζουν γι' αυτήν, αλλά βρίσκουν στο γήπεδο πρόσφορο έδαφος εκτόνωσης προσωπικών προβλημάτων και σκληρής καθημερινότητας.

Οι μεν και οι δε, όπως όλοι μας άλλωστε, ανεξάρτητα από προθέσεις και ιδιότητες, ξέρουμε πως οι υφυπουργοί Αθλητισμού όλων των προηγούμενων εποχών μιλούσαν με παρόμοιο τρόπο ως πολιτικάντηδες που ήθελαν να σώσουν τα προσχήματα και όχι ως αποφασισμένοι πάροχοι λύσης.

Επειδή, «αν εννοούσαν τα λόγια τους, θα εφάρμοζαν τον νόμο προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς να νοιάζονται αν θα εκλεγούν στις επόμενες εκλογές...», άκουσα χθες να λέει 65χρονος στην ομήγυρη και γύρω του να συμφωνούν.

Είχα πετάξει το ερέθισμα, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, και θύμισα τον Νέρωνα που έβαλε φωτιά και έβλεπε τη Ρώμη να καίγεται όταν, αν και καθισμένοι σε απέναντι τραπέζια, αυτόβουλα μπήκαν κι άλλοι, «οργισμένοι», στη συζήτηση.

Και λίγο έλειψε να πιαστούν στα χέρια επειδή, κατά τα γνωστά, απαιτούσαν επάνοδο της «πράσινης» δικαιοσύνης στο ποδόσφαιρο, αντί της «κόκκινης» που βασιλεύει δύο δεκαετίες τώρα ή, ως Θεσσαλονικιοί αναθεμάτιζαν την... αθηνοκεντρική διαχείριση και του αθλητισμού και άλλες γνωστές και μη εξαιρετέες αντιδράσεις. Συν ότι «άσε μωρέ, έτσι τα λέει κι ο Κοντονής! Εδώ έχουν τους Ευρωπαίους πάνω απ' το κεφάλι τους ν' απειλούν, σιγά μην ασχοληθούν τώρα με τους νονούς του ποδοσφαίρου!».

Κύριε Κοντονή και κάθε εμπλεκόμενε λοιπόν, ως γνωστόν, δεν σας πιστεύει κανείς... Το ήξερα, απλά ήθελα να καταγράψω στο ίδιο απτό δείγμα γραφής, μέσω της επαφής με τον κόσμο, τις ετερόκλητες διατυπώσεις.

Να, λοιπόν, γιατί είναι ευκαιρία! Επειδή ακριβώς δεν σας πιστεύουν! Ευκαιρία ν' αγνοήσετε πολιτικό κόστος (το κόστος για την απονομή δικαιοσύνης αποτιμάται μόνο ως τέτοιο και όχι ως χρηματικό!) και να προχωρήσετε!

Οχι αποσπασματικά, σε νέο κρούσμα επιπέδου Πλατανιά ή ανυπάκοης Θύρας 13, αλλά κάθε Πλατανιά και κάθε Θύρας 13. Επιβάλετε νόμους προς όλους, κύριε Κοντονή, κλείστε πολλές θύρες θερμοκέφαλων όταν θα δώσουν τις, ούτως ή άλλως αναμενόμενες με μαθηματική ακρίβεια, αφορμές...

Μην κάνετε πίσω! Η παραπαίουσα κοινωνία μας διψά και ως υπόσχεση για καλύτερο αύριο, να «κάνετε», κατά Νίκο Γκάτσο σ' εκείνο το τραγούδι του Χατζιδάκι, «τη ζωή δροσιά μες στην κοσμοχαλασιά»! Εστω και σ' επιμέρους χώρους.

Πόσο μάλλον στο ποδόσφαιρο με τη λαϊκή αποδοχή. Θα υπάρξουν αντιδράσεις επειδή κατ' ανάγκη καλείστε να τα βάλετε με παγιωμένη αρρώστια και οι ποδοσφαιρολάτρες θα δουν ψευδαισθήσεις να διαλύονται! Μπορείτε! Θέλετε;