«Ιφιγένεια εν Αυλίδι», «Ιφιγένεια εν Ταύροις» και... «Ιφιγένεια εν Λεωφόρω Αλεξάνδρας»! O αυτοπροσδιορισμός του επίσημου Παναθηναϊκού ως σύγχρονης «Ιφιγένειας» του ελληνικού ποδοσφαίρου που καλείται να θυσιαστεί, όπως η γνήσια Ιφιγένεια του Ευριπίδη στην Αυλίδα, για τις αμαρτίες άλλων στο ποδόσφαιρό μας, υποχρεώνει τον νου να καλπάζει!
Αναρωτιόμαστε «τι άλλο θα ακούσουμε». Ειδικότερα στο ποδόσφαιρό μας, γενικότερα στον τόπο μας, που αποδεικνύει ότι δεν... καταλαβαίνει από κοινωνικές πιέσεις (όσες υποχρεώνουν να προσέχουμε τα λόγια και τις πράξεις μας) και συχνά συνεχίζει να υφίσταται τη «γλώσσα που προτρέχει της διανοίας»...
Αφού το θέλησε όμως η διοίκησή του, ας αντικρίσουμε κι εμείς τον Παναθηναϊκό του 21ου αιώνα ως Ιφιγένεια του 5ου π.Χ. αιώνα, όταν τη γέννησε ο μεγάλος δάσκαλος του αττικού δράματος Ευριπίδης.
Λόγω έδρας του, θα μπορούσαμε να αρκεστούμε στην έκφραση «αττικό δράμα» ώστε να χαρακτηρίσουμε το αγωνιστικό δράμα που εμφανίζει και φέτος, συχνότερα από τις προηγούμενες αγωνιστικές περιόδους, ο Παναθηναϊκός, αλλά ας προχωρήσουμε τη σκέψη μας επειδή -αναπόφευκτα- έχει και άλλες παραμέτρους.
Με άλλα λόγια, ναι, ο Παναθηναϊκός ζει στην εποχή του Ολυμπιακού... Του παντοκράτορα των γηπέδων επειδή έχει την καλύτερη ομάδα και παντοκράτορα του παρασκηνίου επειδή φρόντισε, χρόνια τώρα, να απλώσει καλά τις ρίζες του κι εκεί που δεν υπάρχει φως ώστε να δρέπει καρπούς με τη μικρότερη δυνατή δυσκολία εντός συνόρων.
Το πέτυχε αυτό και συνεχώς φυσάει ούριος άνεμος στην «ερυθρόλευκη» ενδεκάδα, αντίστοιχος με εκείνον που οδήγησε την Ιφιγένεια να θυσιαστεί στην Αυλίδα ώστε να αποπλεύσει ο ελληνικός στόλος για την Τροία...
Μόνο που στην ποδοσφαιρική περίπτωση, δεν χρειάζεται η θυσία της Ιφιγένειας-Παναθηναϊκού ώστε να κυριαρχήσει και πάλι ο Ολυμπιακός!
Κι αυτό επειδή ο Παναθηναϊκός αυτοκαταστρέφεται! Του λείπουν πολλοί μεγάλοι παίκτες. Παίκτες ενδεκάδας σε καίριες θέσεις, όσοι δεν μπορεί ή δεν ξέρει πώς να τους αγοράσει ώστε να καλύψει τα εξόφθαλμα κενά του.
Κι έτσι, ο Ολυμπιακός και η διοίκησή του, που έχει επανδρώσει την ομάδα με πολλούς καλούς παίκτες και παράλληλα έχει εξασφαλίσει ότι στο παρασκήνιο δεν θα... κουνιέται φύλλο, για να παίρνει ανενόχλητος τα πρωταθλήματα, χρησιμεύουν στη διοίκηση του Παναθηναϊκού και ως πειστικό άλλοθι στη σχέση της με τους οπαδούς του «τριφυλλιού».
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, παραπέμπει στην Κλυταιμνήστρα. Οχι στην Ιφιγένεια.
Και η κεφαλή της διοίκησής του στον Ορέστη... Στο έργο «Ιφιγένεια εν Ταύροις», οι ενοχές από τις Ερινύες κυνηγούν τον Ορέστη, τον αδελφό της Ιφιγένειας, επειδή σκότωσε τη μητέρα του την Κλυταιμνήστρα.
Εφηβος ακόμη, θυμάμαι πώς με είχε μαγνητίσει από την Επίδαυρο η τηλεοπτική εικόνα της «Ιφιγένειας εν Αυλίδι» με ηθοποιούς-προσωπικότητες.
Ονόματα που ακόμη προκαλούν δέος μεταξύ των συντελεστών στην ίδια παράσταση του 1977: Μάνος Κατράκης, Κώστας Καζάκος, Ειρήνη Παππά, Αλέκα Κατσέλη, Γιάννης Φέρτης...
Ανατριχίλα, με το αληθινό αρχαίο κείμενο να δεσπόζει αντί των χυδαίων σύγχρονων εκδοχών στη νεοελληνική καθομιλουμένη.
Το πρόβλημα, λοιπόν, με τη δική σας, αυτοσχέδια πράσινη Ιφιγένεια είναι ότι δεν έχει τέτοιους ηθοποιούς-παίκτες σε ικανό αριθμό ώστε να επαναφέρουν το γνωστό DNA του Παναθηναϊκού!
Αυτό που, χρόνια τώρα, απουσιάζει από την ομάδα σας...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας