Αγωνίες Δικεφάλων

Λίγες μόνο ημέρες πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, είχαμε γράψει, όχι δα καμιά σοφία, αλλά το αυτονόητο για την ΑΕΚ που, όμως, έχρηζε επισήμανσης επειδή στη χώρα της υπερβολής όπου ζούμε, άρα και στο ποδόσφαιρό της, συχνά το ευκόλως εννοούμενο χρειάζεται έμφαση...

Οτι «παρά τον ενθουσιασμό, τη συγκίνηση ή, όποια άλλη μορφή συναισθηματικής φόρτισης για την επάνοδο στη μεγάλη κατηγορία, η ΑΕΚ θα χρειαστεί περίοδο προσαρμογής πριν λειτουργήσει με τους παλιότερους ρυθμούς, δηλαδή της ομάδας πρωταγωνίστριας»...

Κι όπως ήταν λογικό «πριν αλέκτορα φωνήσαι», η ομάδα της, μετά την απόλυση του προπονητή και εντός έδρας ήττα, επιχειρεί ν’ ανασκουμπωθεί...

Η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου θα δώσει απαντήσεις! Αναζητείται ορθολογισμός, τρόπος σκέψης που απουσίαζε στο καλοκαίρι των «ωσαννά» για την επάνοδο στη φυσική θέση της.

Πώς μεταφράζεται ο ορθολογισμός; Κατ’ αρχάς τον οδηγεί η βεβαιότητα πως απουσιάζει το βάθος απ’ το έμψυχο δυναμικό του Δικεφάλου.

Το τονίζουμε αυτό επειδή τόσο ο νέος προπονητής όσο και παράγοντες, είτε επίσημα είτε σε επίπεδο φιλικής συζήτησης, αφήνουν τις τελευταίες ημέρες ανοιχτό το ενδεχόμενο αναζήτησης λύσεων μέσω αναμόχλευσης των παρουσών αγωνιστικών δυνάμεων...

Ορατή διά γυμνού οφθαλμού είναι η αδυναμία παροχής λύσεων απ’ τους τωρινούς παίκτες ώστε, τελικά, να γεννηθεί ανάκαμψη που θα παραπέμπει στην ΑΕΚ άλλων εποχών...

Η, προερχόμενη από την περιπέτεια σε μικρότερες κατηγορίες, ΑΕΚ δεν έχει πολλούς παίκτες κατάλληλους για διεκδίκηση των πρωτείων στα γήπεδά μας...

Είτε, λοιπόν, για να σωθούν τα αγωνιστικά προσχήματα είτε για να αρχίσει πορεία ευθυγραμμισμένη με πρωταγωνιστικές φιλοδοξίες, η ΑΕΚ χρειάζεται σημαντική ενίσχυση σε θέσεις-κλειδιά της ενδεκάδας.

Δηλαδή, παίκτη στην τωρινή, άγευστη, άχρωμη και άοσμη δεξιά πλευρά της επίθεσης, επιθετικό για την καρδιά της αντίπαλης περιοχής, τερματοφύλακα που δεν έχει πάρει διαζύγιο με τη σταθερότητα και ενίσχυση της άμυνάς της που φημίζεται στις πρώτες αγωνιστικές για τα αργά αντανακλαστικά της.

Ιδιαίτερα η παρουσία κεντρικού, ανασταλτικού, αμυντικού που θα γεμίζει την περιοχή με την παρουσία του, φαντάζει επιτακτική.

Ο Γκουστάβο Πογέτ είναι φιλόδοξος προπονητής, η επιλογή του φαντάζει προϋπόθεση αλλαγής σελίδας, αλλά κι εκείνος, όπως κάθε άλλος επιδέξιος διαχειριστής απ’ τον πάγκο, χρειάζεται κατάλληλη πρώτη ύλη στα χέρια του.

Οπως και ο Τραϊανός Δέλλας, έτσι και ο αντικαταστάτης του δεν την έχουν, αν, όπως υπαγορεύει η λογική, αυτοσκοπός παραμένει η επαναφορά στα μάτια των οπαδών της ΑΕΚ με την παραδοσιακή σημασία του ονόματός της...

Στην εποχή μας, η ΑΕΚ μπορεί να διδαχθεί απ’ τον ρεαλισμό του Δικέφαλου στη Μακεδονία... Κι αυτό επειδή ο επίσης βρισκόμενος σε διαδικασία αναδημιουργίας αλλά με διαφορετική γραμμή εκκίνησης (και όχι επάνοδο απ’ τα... τάρταρα χαμηλότερης κατηγορίας, όπως η ΑΕΚ...),δείχνει να εμπιστεύεται τον προπονητή του παρά την κάμψη των τελευταίων αγωνιστικών.

Ο ΠΑΟΚ, ακριβώς επειδή έχει ό,τι απουσιάζει απ’ την ΑΕΚ, δηλαδή πολλές επιλογές στο έμψυχο δυναμικό του, είναι θέμα χρόνου να επανέλθει!

Η ψυχραιμία της διοικητικής ηγεσίας του και η εμπιστοσύνη της στη δεδομένη αξία του Τούντορ είναι κι ένα γενικότερο μάθημα ζωής στα γήπεδα της χώρας όπου γνωρίζεις, συχνά με ακρίβεια που σαρκάζει, πότε θ’ απολυθούν πολλά υποσχόμενοι, και όχι μόνο, προπονητές...