«Εχω ακούσει αληθινή βόμβα»

Η Πλίμουθ, ουραγός της βαθμολογίας στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας ή αλλιώς Τσάμπιονσιπ, απέκλεισε (1-0) τη Λίβερπουλ και η ευνόητη έμφαση, από τα αγγλικά μέσα ενημέρωσης, από παροπλισμένους αλλά και εν ενεργεία ποδοσφαιριστές, κορυφώθηκε ακόμη και με πάγιες εκφράσεις όπως «βόμβα», «ταπείνωση» και όχι μόνο. Επικοινωνήσαμε με το λιμάνι της νοτιοδυτικής Αγγλίας στη θάλασσα της Μάγχης, «απόλυτα κατανοητή» μηνύσαμε στον 43χρονο προπονητή Μίρον Μούσλιτς πως ήταν η αρχική απάντησή του: «Εγώ δεν θα μιλήσω για “βόμβα” παρά μόνο για μεγάλη επιτυχία που μας δείχνει τον δρόμο της βελτίωσης. Οταν έφυγα με την οικογένειά μου, πρόσφυγας από τη Βοσνία για καλύτερη τύχη στην Αυστρία, είχα ακούσει τον ήχο αληθινής βόμβας, είχα δει τις συνέπειες του πολέμου, άρα δεν μπορώ να μιλώ εύκολα για “βόμβες” όταν αναφέρομαι στο ποδόσφαιρο…».

Οι λέξεις έχουν τη σημασία τους, λοιπόν, για τον προπονητή-εγκέφαλο της αναπάντεχης πρόκρισης. Κάτοχος αυστριακής υπηκοότητας αλλά γεννημένος στην πόλη Μπίχατς της Βοσνίας. Λιτό το υπόλοιπο τμήμα της απάντησής του: «Εχουμε δυνατότητες, αρκεί οι παίκτες μου να καλλιεργήσουν την αναγκαία αυτοπεποίθηση. Απέναντι στη Λίβερπουλ έπαιξαν ο ένας για τον άλλον». Στη επόμενη ερώτηση, αν «προλαβαίνουν να αποφύγουν τον υποβιβασμό», δεν απάντησε… Ευχαρίστησε «για το ενδιαφέρον από την Ελλάδα» και ευχήθηκε «η ομάδα μου να έχει, μελλοντικά, πυξίδα της τη νίκη-πρόκριση απέναντι στη Λίβερπουλ».

Βιώματα ματωμένης γης…

Επισήμως Αυστριακός επειδή, εννιά ετών ο ίδιος, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του αναζήτησαν, το 1992, καταφύγιο στο Ινσμπρουκ, προερχόμενοι από τον όλεθρο της βαλκανικής γενέτειρας. Αρχικά έπαιξε εκεί ποδόσφαιρο. Πήρε, λοιπόν, την αυστριακή υπηκοότητα χωρίς -όπως φανέρωσε άλλωστε η αρχική αντίδρασή του- να ξεχνά τη ματωμένη γη-μήτρα του. Ο Ράιαν Χάρντι, σκόρερ με πέναλτι στο 53’ του μοναδικού γκολ της νίκης-αιτίας να μείνει άφωνη η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινωνία (η Λίβερπουλ ήταν η αντίπαλος...), δήλωσε μια μέρα μετά: «Η τεράστια επιτυχία μας σημαίνει πως οφείλουμε να κάνουμε αυτοκριτική για την κακή πορεία στο πρωτάθλημα… Και να διδασκόμαστε από το θάρρος του προπονητή μας στη ζωή του».

Θα χρειαστούν πάλι παρόμοια αυταπάρνηση, υπερπροσπάθεια, τύχη όπως με τη Λίβερπουλ και ενέργειες-μητέρες έκστασης όπως η θεαματική απόκρουση του Ολλανδού τερματοφύλακα Χάζαρντ στο ένατο(!) λεπτό των καθυστερήσεων απέναντι στη μεγάλη αντίπαλο, επίσης προερχόμενη από μια πόλη-λιμάνι. Επειδή επόμενη αντίπαλος στους «16» του Κυπέλλου για την Πλίμουθ Αργκάιλ, ιδού το πλήρες όνομά της, είναι η επίσης ισχυρή (αν και φέτος παραδίδει μαθήματα αστάθειας) Μάντσεστερ Σίτι.

Δεν φοβόμαστε να εκτιμήσουμε πως θα απαιτηθεί παρόμοιος «ηρωισμός» κι ας διαφωνεί με παρόμοιες λέξεις ο γνώστης αληθινών ηρώων σε καιρό πολέμου, προπονητής Μούσλιτς. Εμοιαζε ήρωας πολέμου ο 27χρονος αμυντικός Νίκολα Κάτιτς στο παιχνίδι με τη Λίβερπουλ. Εφυγε από το γήπεδο χωρίς ένα δόντι, σπασμένο σε διεκδίκηση για την κατοχή της μπάλας.

«Λιμάνι-αγκαλιά»!

Για να μην πέσει στην τρίτη κατηγορία, η Πλίμουθ οφείλει να κάνει μόνο αγωνιστικές υπερβάσεις, να μη χάνει, αναμένοντας παράλληλα συνεχή αποτυχημένα αποτελέσματα των υπόλοιπων ομάδων, όσων επίσης μάχονται να επιβιώσουν στην Τσάμπιονσιπ: μετρά πέντε νίκες, 10 ισοπαλίες, 15 ήττες, ουραγός στη βαθμολογία, με συντελεστή τερμάτων-απόδειξη ανεπάρκειας: 29-63. Ευχαρίστησαν για το χτύπημα της πόρτας τους από την «Εφ.Συν.», άλλος δεν θέλησε να μας μιλήσει για την ηχηρή έκπληξη. Επειδή «είναι ώρες για την ύστατη προσπάθεια της σωτηρίας» αλλά, αλήθεια, η επικοινωνία μας με το λιμάνι ανάμεσα στη θάλασσα της Μάγχης και τις εκβολές δύο ποταμών (Πλιμ, Τάμαρ) μας άφησε μια αίσθηση τρυφερότητας.

Χαμογελαστοί, ευγενικοί, με ιδιαίτερη αγάπη στο λιμάνι τους, όλοι οι συνομιλητές στα γραφεία της διοίκησης, στο γήπεδο, στις τάξεις των οπαδών. «Περήφανη ταπεινότητα» παρατηρήσαμε και ο 39χρονος δάσκαλος Ρέι Μπλέστον, στέλεχος των οργανωμένων οπαδών, εξήγησε: «Δίκιο έχετε. Είμαστε λιμάνι και μας επιτρέπει να σκεπτόμαστε έτσι η επικοινωνία με τους ταξιδιώτες-επισκέπτες. Ανοίγει το μυαλό η συχνή επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους. Με όσους αγκυροβολούν στο Πλίμουθ προερχόμενοι απ’ όλο τον κόσμο… Λιμάνι-αγκαλιά!».

Χαμογελάσαμε με νόημα πριν κλείσουμε το τηλέφωνο… Ο λυρισμός, κύριο γνώρισμα στις διατυπώσεις τους, απέδειξε πως δεν είναι αυστηροί, συντηρητικοί, πουριτανοί! Η ομώνυμη δημοφιλής όπερα του Βιντσέντζο Μπελίνι («Οι πουριτανοί») αναφέρεται στο φρούριο του Πλίμουθ την εποχή του αγγλικού εμφυλίου. Θεωρούν το ίδιο μουσικό έργο ύμνο του λιμανιού τους!