Παίκτες-εξαρτήματα στυγνών ποδοσφαιρικών αρχών...

Η εκκίνηση της αναφοράς μας σκόπιμο αλλά και ουσιαστικό είναι να γίνει από τις αντιδράσεις, όσες εισπράξαμε όταν ζητήσαμε το σχόλιο εκπροσώπων ευρωπαϊκών ομάδων, από αυτές που καλούνται ν’ αναδείξουν το ποδόσφαιρο αλλά και, εκ των πραγμάτων, συντηρούν τα ταμεία τους απ’ τις εμπορικές διαστάσεις του παιχνιδιού… Επίσημα, λοιπόν, τα μέιλ μας έλαβαν η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Τσέλσι, η Ντόρτμουντ και όταν, όπως υπολογίζαμε, δεν βρήκαμε ανταπόκριση από την επίσημη γλώσσα των ίδιων ομάδων, στραφήκαμε στον 35χρονο Καρλ Λιούμπερ. Εναν από τους, όπως μας συστήθηκε από τη γερμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, «νέους υπερκινητικούς μάνατζερ ποδοσφαιριστών»…

Αλλά κι εκείνος δεν θέλησε να μας παραπέμψει σε έμπειρο ή νεότερο σε ηλικία ποδοσφαιριστή, από όσους έχει συνάψει επαγγελματική σχέση… Γιατί; Τι αφελής ερώτηση! Το ερέθισμα-ερώτημα που του θέσαμε ήταν γέννημα των πρόσφατων διατυπώσεων, τόσο ποδοσφαιριστών ομάδων του περσινού, χειμερινού, Παγκοσμίου Κυπέλλου όσο και προπονητών των συλλόγων τους. Μπήκαμε στην άνοιξη, την εποχή κορύφωσης των αγωνιστικών υποχρεώσεων, τώρα που κρίνονται τίτλοι και κατά το κοινώς λεγόμενο διαπιστώνεται πως «οι παίκτες υψηλών απαιτήσεων» έχουν… μείνει από βενζίνη! Υποχρεώθηκαν να κορυφώσουν την απόδοσή τους τον χειμώνα,σε πρωτόγνωρη εποχή και τώρα, λοιπόν, απουσιάζουν τόσο οι φυσικές δυνάμεις όσο και η διάθεση, άρα και η θέληση να τα δώσουν όλα ενώ πλησιάζει η ώρα της αλήθειας, αλλιώς οι κατακτήσεις τίτλων στα κατά τόπους πρωταθλήματα…

Ζητήσαμε, λοιπόν, τόσο από τις διοικήσεις ομάδων απαιτητικών πρωταθλημάτων όσο και από τον ίδιο μάνατζερ σχόλιο από παίκτες για την υπερφόρτωσή τους! Τους προκαλέσαμε και το γνωρίζαμε πως αυτό θα συμβεί… Οταν, ουσιαστικά, τους ρωτάς «πώς σχολιάζετε το ανθρωποφάγο ποδόσφαιρο της εποχής μας, αυτό που επιβάλλουν FIFA και UEFA;», είναι λογικό να μη λάβεις ουσιαστικές απαντήσεις, όσες θα ηχούν αμφισβήτηση των ηθικών προθέσεων στους αγωνιστικούς σχεδιασμούς των διοικητικών υπευθύνων του παγκόσμιου (FIFA), ειδικότερα του ευρωπαϊκού (UEFA) ποδοσφαίρου. Eυχαρίστησαν για την επικοινωνία και δεν μας απάντησαν τα γραφεία Τύπου των τριών ομάδων-επιχειρήσεων θεάματος. Ο μάνατζερ και ο περίγυρός του μας χάρισαν, σαφώς ειρωνικό, χαμόγελο και σχόλιο επιπέδου «τρελός είσαι; Ψάχνεις ποδοσφαιριστή παρόμοιου υψηλού επιπέδου να σου πει ανοιχτά πως το φετινό αγωνιστικό πρόγραμμα, αυτό που επιβλήθηκε, δεν νοιάζεται για τον ποδοσφαιριστή-άνθρωπο;».

«Ακραία κόπωση»

Δεν απαιτείται επιστημονική οπτική γωνία, όπως αυτή που οδηγεί και τις τελευταίες μέρες σε ανάλογες επίσημες διατυπώσεις, κυρίως από προσωπικούς γιατρούς παικτών, ώστε να κατανοήσει κανείς το αληθές της καταγγελίας… Αρκεί να παρατηρήσει ομάδες-παραδείγματα, όπως η Παρί Σεν Ζερμέν. Αυτοσκοπός της ήταν η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, παρόντων Μέσι, Νεϊμάρ, Εμπαπέ και άλλων παικτών με συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο, δηλαδή παικτών-φορέων θεάματος και κερδών… Αμ δε!

«Ακραία σωματική κόπωση, παράλληλα υψηλά επίπεδα ψυχικής, συναισθηματικής κόπωσης» είναι το επίσημα διατυπωμένο συμπέρασμα έρευνας. Φορέας της έρευνας ήταν η «Διεθνής Ενωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών» («FIFpro»). Ρωτήθηκαν 64 ποδοσφαιριστές, από όσους μετείχαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ. «Το 54% αυτών δήλωσε τραυματισμό μετά το Μουντιάλ», ενώ «το 44% πως έπεσε θύμα ακραίων συμπτωμάτων κόπωσης». Οσο για «το 20% ένιωθε υψηλά επίπεδα ψυχικής και συναισθηματικής κόπωσης». Επίσης, «τόσο ο χρόνος προετοιμασίας που προηγήθηκε όσο και εκείνος της αποθεραπείας που ακολούθησε το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν αρκούσαν ώστε να παρατηρήσουν βελτίωση-ανάκαμψη». Ακόμη, «το 86% των ερωτηθέντων ποδοσφαιριστών τόνισε πως θα ήθελε τουλάχιστον 14 ημέρες προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο και το 61% τουλάχιστον 14 ημέρες ανάρρωσης ύστερα από αυτό»…

Τα ίδια συμπεράσματα, λοιπόν, θέσαμε εμείς, οι… αφελείς, υπό την κρίση ομάδων και προσώπων… Ουσιαστικά τους ζητήσαμε να καταλογίσουν, μ’ επίσημη δήλωση, ευθύνες στον ανθρωποφάγο σχεδιασμό των επίσημων ποδοσφαιρικών αρχών. Γνωρίζαμε πως το πιθανότερο ήταν (όπως και συνέβη) να εισπράξουμε σιωπή… Ούτως ή άλλως όποιος, πόσο μάλλον ταπεινός, τόλμησε, σε όλες τις εποχές, να στηλιτεύσει δημοσίως FIFA, UEFA, τελούσε υπό δυσμένεια…

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, αυτός που είχε αποκαλέσει «ανθρωποφάγο» τον Μπλάτερ και τη συνοδεία του, το είχε κάνει επειδή ήταν και γι’ αυτόν τον λόγο μοναδικός...