Δυτικός ωφελιμισμός πνιγμένος στο αίμα!

Η προσθήκη και αθλητών, όσων αφήνουν κραυγές αγωνίας, ανάγκης για ειρήνη στο αιματοβαμμένο Σουδάν, ενισχύει τη διεθνή, αλλά και αναποτελεσματική, κατακραυγή για τον παρατεινόμενο εμφύλιο…

Συμμέτοχοι στην ίδια προσπάθεια καταδίκης του ολέθρου με τις βαθιές ρίζες ανάμεσα σε βόρειο και νότιο Σουδάν είναι τόσο Αφρικανοί κάθε ιδιότητας (όσοι που έχουν πρόσβαση στις κοινωνίες της Δύσης) όσο και δυτικοί, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί…

Οι τελευταίοι, είτε επειδή το νιώθουν είτε επειδή αυτό εξασφαλίζει την έξωθεν καλή, ηθική μαρτυρία στη δημοφιλία τους, τονίζουν την ανάγκη να πάψει ο μακροχρόνιος εμφύλιος, ο ίδιος που εντάθηκε από το 2013, δύο χρόνια μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του νότιου Σουδάν.

9 Ιουλίου του 2011 ανακοινώθηκε η απόσχιση από το ενιαίο Σουδάν. Μία ημέρα μετά, οι νεοσύστατες Εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου και μπάσκετ του 54ου κράτους της μαύρης ηπείρου έδωσαν, εντός πανηγυρικής ατμόσφαιρας, τα πρώτα παιχνίδια τους στην πρωτεύουσα Τζούμπα!

Απέναντι στην Κένυα οι ποδοσφαιριστές, και με αντίπαλο την Ουγκάντα οι παίκτες του μπάσκετ… Ενθουσιασμός, αποθέωση, πριν ανοίξει και πάλι ο κύκλος του αίματος από τον εμφύλιο σπαραγμό!

Ο Μεντχάνε Γκαλέμ, είναι δρομέας μέσων αποστάσεων, γεννημένος στην Τζούμπα, την πρωτεύουσα του νότιου Σουδάν, κατέφυγε στο Βέλγιο πριν από ενάμιση χρόνο, μετά την «εξολόθρευση» (επί λέξει!) γυναικών της οικογένειας του και συγγενικών προσώπων από στρατιώτες των κυβερνητικών δυνάμεων του προέδρου Σάλβα Κιρ.

Απέναντί του οι αντάρτες του πρώην αντιπροέδρου τής άλλοτε ενιαίας κυβέρνησης Ρίεκ Μασάρ.

«Κατάφερα να γλιτώσω και ήρθα στην Ευρώπη και για να συνεχίσω τον αθλητισμό, χωρίς να ξεχνώ την πατρίδα! Πως μπορώ… Συχνά βρίσκομαι εκεί, συχνά μιλώ για τον πόλεμο εδώ, μήπως προκαλέσω ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, αλλά το ξέρω ότι αυτή δεν θα είναι η λύση…».

Ετσι προλόγισε από τη Λιέγη τη δήλωσή του στην «Εφ.Συν.»: «Εδώ, συχνά ακούγεται η κατηγορία που διατύπωσε, επίσημα, ο ΟΗΕ, αλλά αυτό δεν αρκεί αν δεν υπάρξει παρέμβαση για ειρήνη! Ο ΟΗΕ, λοιπόν, κατηγόρησε τις κυβερνητικές δυνάμεις ότι έχουν ασκήσει σεξουαλική βία σε μητέρες και κορίτσια από το νότιο Σουδάν… Και όχι μόνο αυτό! Και από τις δύο πλευρές, βόρειους και νότιους, έχουν στρατολογηθεί, παρά τη θέλησή τους, εκατοντάδες παιδιά! Η τελευταία επίθεση των κυβερνητικών έγινε στην αρχή του Μαΐου και συνεχίζεται, έστω και με μειωμένη ένταση, στην πόλη Ουνιτέ, το “χρυσάφι” του Νότου στην πατρίδα».

Ποιος χρηματοδοτεί;

Φορτισμένος, βιάστηκε να κλείσει την επικοινωνία μας - δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να καταλάβουμε ότι έκλεισε το τηλέφωνο με δάκρυα!

Το ρεπορτάζ δικαίωσε τη συγκίνηση όσο και τον χαρακτηρισμό «χρυσάφι» για την ίδια πόλη… Η πολιτεία Ουνιτέ στον Νότο είναι, βλέπετε, πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και αρκεί η υποψιασμένη λογική ώστε να συμπεράνουμε πως αυτός, χωρίς να είναι ο μοναδικός, ήταν και παραμένει ο κύριος λόγος της πολυετούς σύρραξης.

Και βέβαια αυτή είναι η ρίζα του ενδιαφέροντος της… πολιτισμένης (αναγκαία τα προηγούμενα αποσιωπητικά, όσα σαρκάζουν τη λέξη πο-λι-τι-σμέ-νη!) Δύσης για όσα συμβαίνουν στη χώρα της βορειοανατολικής Αφρικής…

Στις 8 Ιουλίου, ο Ερβέ Λαντσούς, επικεφαλής της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στο Σουδάν, ζήτησε από το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ την «απαγόρευση πώλησης όπλων στο νότιο Σουδάν».

Η δική μας έρευνα και μέσω συζήτησης με δύο Σουδανούς που ζουν στην Ελλάδα (και θέλησαν για ευνόητους λόγους να τηρηθεί η ανωνυμία τους…) απέδειξε το περιεχόμενο άλλης ανακοίνωσης του ΟΗΕ στην αρχή του μήνα…

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα ακούσαμε, οι κυβερνητικές δυνάμεις κατηγορούνται ότι άσκησαν -και συνεχίζουν…- σεξουαλική βία σε μητέρες και κορίτσια, και μάλιστα πολλές γυναίκες εχθρών -και άλλοτε συμπατριωτών…- τις έκαψαν ζωντανές!

Συμπάσχει συνειδητά κανείς, αν αναλογιστεί ότι το Σουδάν ως ενιαίο κράτος κέρδισε την ανεξαρτησία του από την Αγγλία το 1956 και από τότε έχουν ξεσπάσει εμφύλιες συρράξεις μεταξύ βόρειων και νότιων σε τρεις περιόδους: από το 1958 ώς το 1972, από το 1983 ώς το 2005 και δύο χρόνια μετά την ανακήρυξη του νότιου τμήματος της χώρας σε ανεξάρτητο κράτος, δηλαδή από το 2013 μέχρι σήμερα…

Επίσης, τον Ιούλιο έγινε γνωστή η πρωτοβουλία του Τζορτζ Κλούνεϊ. Ο ηθοποιός-σταρ τόνισε ότι κινεί τη διαδικασία για να μάθει ποιος χρηματοδοτεί τον ίδιο εμφύλιο στην τρίτη σε έκταση χώρα της Αφρικής…

Μάλλον σαρκάζουν παρόμοιες, όψιμες, φιλανθρωπικές ευαισθησίες, άλλα, επίσημα, στοιχεία του ΟΗΕ: Τα παιδιά που απειλούνται άμεσα με θάνατο από την πείνα είναι 250.000.

Η σχετική κινητοποίηση της Unicef, μέσω των παραρτημάτων της σε όλο τον κόσμο, βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά, όπως υπαγορεύει η λογική, δεν αρκεί… Κι αυτό επειδή στους καιρούς της παγκόσμιας οικονομικής πίεσης που ζούμε, οι πρώτες ύλες στην παρθένα αφρικανική γη, που βρέχεται ανατολικά από την Ερυθρά θάλασσα, είναι ισχυρό κίνητρο Ευρωπαίων και Αμερικανών τεχνοκρατών… Ετσι απλά όσο και στυγνά!

Το διαδίκτυο υπάρχει ακόμη και σε εμπόλεμες περιοχές και ευνόησε το άνοιγμα της πόρτας για επικοινωνία με το νέο κράτος!

Η ευεργετική μεσιτεία του Ρούντολφ Αντρέα, γραμματέα της νεοσύστατης ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, έφερε στα χέρια μας δήλωση του Μάλες Σόρο, του προπονητή της Εθνικής ποδοσφαίρου του νότιου Σουδάν:

«Η προσπάθεια της κοινωνίας μας είναι δίκαιη! Και βλέπω στα μάτια των παιδιών μας ότι το όνειρο της δικής μας πατρίδας δεν πρόκειται να σβήσει!»

Οι κάπηλοι της… πολιτισμένης Δύσης

Μοιραστήκαμε τη θέληση για ζωή, ειρήνη… Ρεπορτάζ καρδιάς ήταν αυτό!

Αναπόφευκτα, λοιπόν, στείλαμε σε απαθείς θύτες και μαχόμενα θύματα μια σκέψη με ρίζα τον ξεπεσμένο δυτικό… πολιτισμό των ημερών μας: Η Δύση, δεκάδες χρόνια τώρα, συγκροτήθηκε από εκατομμύρια Αφρικανούς, όσους σκλαβώθηκαν και φυγαδεύτηκαν από τον τόπο τους προς την Ευρώπη ως διεκπεραιωτές κάθε ταπεινής ιδιότητας, με απλήρωτη ή, στοιχειωδώς αμειβόμενη εργασία…

Καπηλεύτηκε την ανάγκη για ζωή και αξιοπρέπεια τόσο των ίδιων όσο και των απογόνων τους με τα δυνατά εργατικά χέρια ώστε να τους μεταλλάξει, μέσω της εργασίας τους, σε θεμελιωτές της οικονομικής, γενικότερα της κοινωνικής ανάπτυξης του δυτικού κόσμου…

Και τώρα αυτός, μόνο όταν προσποιείται ότι βγάζει τη μάσκα του ωφελιμισμού του, παριστάνει, μέσω εξαιρέσεων όπως και αυτές που διαβάσατε και όχι συνολικά ως κοσμοθεωρία, το φιλάνθρωπο πρόσωπό του…

Ισως η Δύση λειτουργεί έτσι ωθούμενη και από τις σχετικές ενοχές της!