«Δεν ξέρουμε να φοβόμαστε στην Καταλονία!»

Η εισβολή της «Εφ.Συν.» σε χώρο επιλογής παλιών παικτών της Μπαρτσελόνα, όπου το μεθύσι (σύσσωμης της πόλης και όχι μόνο της ομάδας) διαρκούσε ώς το απόγευμα της Τρίτης αμείωτο για τη φετινή άνοδο στον Ολυμπο του ευρω παϊκού ποδοσφαίρου! Εκεί συναντήσαμε τον Τσάβι λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για το Κατάρ. Και ήταν, αλήθεια, τόσο εύκολο να μιλήσουμε μαζί του! Δεν ήταν συνέντευξη και αυτό δεν μας ενόχλησε καθόλου. Αυτό έλειπε...

Πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις έτσι την, έστω σύντομη, επικοινωνία που ήταν αποτέλεσμα της πρόσκλησης που δεχτήκαμε να «γιορτάσουμε μαζί με όλη την Καταλονία!» όπως μας είπε ο Αντρες Μαγκάλιες. Ασημος παλιός παίκτης των «μπλαουγκράνα», αλλά καλός οργανωτής της συνάντησης με τον Τσάβι. Ακούγαμε γέλια παντού απ’ τη μεγάλη αίθουσα και ακαθόριστες φωνές που μάθαμε ότι ήταν κυρίως πειράγματα… Ως και τραγούδια!

«Οι Καταλανοί, ιστορικά, ξέρουμε να γιορτάζουμε τις νίκες στη ζωή και στο γήπεδο με τον δικό μας, ξεχωριστό τρόπο!» υπερθεμάτισε φίλος δημοσιογράφος πριν πλησιάσει το κινητό του στο αυτί του 35χρονου Τσάβι Ερνάντεθ Κρέους, όπως είναι το πλήρες όνομα του Καταλανού που μακαρίζει την τύχη του για το ιδανικό ξεπροβόδισμα στην Μπάρτσα! Χαιρέτησε, ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον από την Ελλάδα και άρχισε να μας μιλάει βιαστικά («γιατί ίσως χάσω το αεροπλάνο για το Κατάρ με τους τρελούς που έχω μπλέξει!»), αρχής γενομένης από τους τιμητικούς όσο και υπερβολικούς χαρακτηρισμούς που του αφιέρωναν οι άλλοι:

Υποδοχή... Κολόμβου!

«Γεια σου, ευχαριστώ. Ως και με την υποδοχή του Κολόμβου παρομοιάζουν, με υπερβολή και γέλιο, την αγάπη που παίρνω από τη στιγμή που επιστρέψαμε από το Βερολίνο» είπε και γέλασε με νόημα. Αυτός είναι καθιερωμένος παραλληλισμός που κάνουν οι Καταλανοί σε πρόσωπα που γνωρίζουν την αποθέωση στην πόλη τους! Σε ανάμνηση της λαμπρής πορείας που είχαν οργανώσει οι Αρχές της Βαρκελώνης το 1482, από το λιμάνι ώς το κυβερνείο με τους μονάρχες, μόλις ο Χριστόφορος Κολόμβος επέστρεψε μετά την ανακάλυψη της Αμερικής! «Κολόμβος δεν είμαι, είμαι Τσάβι!» είπε αμέσως μετά, πριν τον διακόψει δυνατή φωνή πάνω απ’ το τηλέφωνό του: «Κολόμβος είναι άλλος!». Ηταν φανερό ότι εννοούσε τον Λίονελ Μέσι και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να το καταλάβεις… Ούτε καν ρωτήσαμε σε ποιον ανήκε η εμβόλιμη φωνή και ούτε είχε μεγάλη σημασία! Ο δημοσιογράφος είχε δώσει τη θέση του στο απλό μέλος της μεγάλης παρέας που γιόρταζε!

Μεγαλύτερη σημασία είχε η απάντηση του Τσάβι: «Ο Κολόμβος τότε και κάθε άλλος… Κολόμβος ώς τις μέρες μας δεν μπορεί να πετύχει τον στόχο του αν δεν έχει δίπλα του καλούς φίλους και συνεργάτες».

«Γίνονται όλοι Καταλανοί»

Το επόμενο ερέθισμά μας ήταν η γνωστή, ξεχωριστή αύρα της ομάδας. Υψωσε τη φωνή:

«Ναι, αλήθεια! Είμαι Καταλανός, μεγάλωσα σ’ αυτήν τη μεγάλη οικογένεια και μετά ομάδα, την Μπάρτσα όλων μας, άρα ξέρω καλά τι λέω… Ενα παράδειγμα θα πω: Ολοι οι ξένοι που έχουν παίξει εδώ, λένε μετά το ίδιο: “Αυτή η ομάδα σε εμπνέει να γίνεις παιδί της! Καταλαβαίνουν τι σημαίνει η Μπαρτσελόνα για την τοπική κοινωνία… Δεν πιέζονται ν’ ακολουθήσουν, εμπνέονται να το κάνουν! Η ατμόσφαιρα της πόλης, οι παλιότεροι οπαδοί μας, που μοιράζονται μαζί τους τις εμπειρίες απ’ το παρελθόν, αλλά όχι με μίσος στα λόγια τους! Με συγκίνηση και ανάγκη τούς διηγούνται την ιστορία μας και τον ρόλο της ομάδας που ποτέ δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικός! Κι αυτοί καταλαβαίνουν, συμμετέχουν χωρίς να νιώθουν ότι κάποιος τους πιέζει να το κάνουν αυτό!»

«Χαιρόμαστε το ποδόσφαιρο»

Η αγκαλιά με τον ηττημένο Αντρέα Πίρλο! Δεν ρωτήσαμε κάτι… Απλά του είπαμε «ευχαριστώ» για το ηθικό μήνυμα της συνύπαρξης με τον μεγάλο ηττημένο:

«Αν κάτι δεν πήγαινε καλά, θα ήμουν εγώ στη θέση του! Αυτό αρκεί, αυτό έχω διδαχτεί από την οικογένεια και τους δασκάλους μου στη ζωή και στο ποδόσφαιρο. Υποχρεωμένος, με αντρίκειο τρόπο, να προσπαθώ για την επιτυχία και ό,τι κι αν έχει συμβεί στο τέλος, να σέβομαι τον αντίπαλο γιατί κι αυτός με βοήθησε να γίνω καλύτερος ώστε να τον νικήσω!

Η Γιουβέντους είναι κι αυτή ένας ξεχωριστός κόσμος! Δεν τη φοβηθήκαμε γιατί δεν… ξέρουμε να φοβόμαστε στην Καταλονία, αλλά αυτό δεν μειώνει τον σεβασμό μας σε μια μεγάλη ομάδα όπως αυτή».

• Τόσοι και τόσοι προσδοκούν να κλείσει ο κύκλος της ομάδας σας…

«Υπάρχουν βάσεις, ρίζες, αγάπη και βέβαια πολύ ταλέντο! Εγώ φεύγω, αλλά όσοι περιμένουν να… γκρεμιστεί η Μπάρτσα που βλέπουν στην εποχή μας, θα πρέπει να κάνουν υπομονή! Κι όταν αυτή η Μπάρτσα κάνει τον κύκλο της, όπως αποδεικνύει η ιστορία και η λογική, αργά ή γρήγορα νέα Μπάρτσα θα γεννηθεί! Ναι, με άλλους παίκτες αλλά με την ίδια φιλοσοφία που έχουν στα κύτταρά της η ομάδα και η πόλη! Ευχαριστώ για την αγάπη από την Ελλάδα».

Διακρίσεις που... ζαλίζουν!

Η... κελεμπία που θα φοράει πλέον στο Κατάρ δεν σημαίνει ότι και οι Αραβες της νέας ομάδας του Αλ Σαντ είναι απίθανο να πηγαίνουν πλέον στο γήπεδο και να φορούν σύμβολα της Μπαρτσελόνα… Το αντίθετο! «Κι αυτό, γιατί η Μπάρτσα έχει οπαδούς παντού» εξηγεί ο ίδιος.

Αναπόφευκτα, η συζήτηση για τη νέα ποδοσφαιρική στέγη στην Ντόχα ξεκίνησε πάλι από την Μπαρτσελόνα. Δευτέρα απόγευμα, λίγες ώρες πριν πετάξει προς τη νέα εμπειρία και βέβαια προς τα πετροδόλαρα, έκανε εύστοχο παραλληλισμό: «Ναι, οι στιγμές με την Μπαρτσελόνα ήταν μοναδικές αλλά με γοητεύει γι’ άλλους λόγους η νέα εμπειρία σε άλλο κόσμο! Ως επαγγελματίας, θέλω να παραμείνω ο Τσάβι που σέβεται το κοινό, όποιο κι αν είναι αυτό, ενώ παράλληλα θέλω να ζήσω με το μυαλό και την καρδιά τη νέα πραγματικότητα! Ετσι σκέφτομαι!»

Ναι, λογικό είναι -να είστε σίγουροι- ότι αυτός είναι ο εύσχημος τρόπος ώστε να εκφράζει τη χαρά του… Κι αυτό, γιατί οι βασιλικές αποδοχές του αγγίζουν τα δέκα εκατομμύρια ευρώ στο συμβόλαιο που λήγει το 2020! Αλλά έχει κι εκείνος επιχειρήματα πως εννοεί το λόγια του περί «σεβασμού», γιατί ήδη έχει εξασφαλίσει την υστεροφημία του… Κυρίως για την αιτία απονομής, το 2012, του βραβείου «Πρίγκιπας της Αστούρια». Τα ομώνυμο ίδρυμα απονέμει κάθε χρόνο διακρίσεις σε πρόσωπα κάθε ιδιότητας της δημόσιας ζωής του πλανήτη με κριτήριο την ηθική διάσταση της παρουσίας τους...

Τότε λοιπόν το βραβείο μοιράστηκαν ο Τσάβι με τον μεγάλο αντίπαλό του Κασίγιας γιατί φρόντισαν με δηλώσεις τους και γενικότερα με τη στάση ζωής τους να αποφορτίσουν τα ντέρμπι Μπαρτσελόνα - Ρεάλ της ίδιας χρονιάς, όσα μύρισαν μπαρούτι μέρες πριν από την έναρξή τους! «Οφείλουμε οι ποδοσφαιριστές, με τη δημοφιλία του Ικερ και τη δική μου, να στέλνουμε στον κόσμο μηνύματα ειρήνης, αδελφοσύνης! Πόσο μάλλον στην εποχή μας, γιατί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια συχνά χάνει τη σημασία της!» είχε πει στην τελετή απονομής ενώ συνυπήρχε αρμονικά με τον... ορκισμένο αντίπαλό του στο γήπεδο! «Κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από τις ατομικές διακρίσεις…» είχε συμπληρώσει και κανείς μπορεί να του… προσάψει ιδιοτέλεια! Κι αυτό γιατί οι προσωπικές διακρίσεις του Τσάβι ζαλίζουν:

Πρωταθλητής Ευρώπης το 2008 και το 2012 ενώ ενδιάμεσα, το 2010, γιόρτασε το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική Ισπανίας (132 συμμετοχές, 12 γκολ). Με την Μπαρτσελόνα κατέχει το ρεκόρ συμμετοχών του Τσάμπιονς Λιγκ (151 παιχνίδια). Συνολικά ως «μπλαουγκράνα» από το 1998 έως το 2015 γιόρτασε 25 τίτλους, πέτυχε 70 γκολ και έδωσε 150 τελικές πάσες.

Το ύψος των διακρίσεων σε αντίθεση με το... ταπεινό (1,75 μ.) σωματικό ύψος του, εντυπωσιάζει: γιόρτασε τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ευρωπαϊκά σούπερ καπ, δύο παγκόσμια κύπελλα συλλόγων και στην Ισπανία, οκτώ πρωταθλήματα, τρία κύπελλα κι έξι σούπερ καπ!