Οταν η αιτία δεν ήταν ένας ιός!

Στον αέρα βρίσκονται όλες οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις ανά την υφήλιο λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και φυσικά η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Προς το παρόν, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν το πρωτάθλημα της Super League και το Κύπελλο ολοκληρωθούν ή διακοπούν, ωστόσο, ό,τι κι αν συμβεί δεν θα είναι κάτι που το ελληνικό ποδόσφαιρο θα βιώνει πρώτη φορά. Εως ότου οι δυο εγχώριες διοργανώσεις «ενηλικιωθούν», μεσολάβησαν αρκετές περίοδοι με οργανωτικά και άλλα προβλήματα.

Μόλις το δεύτερο πανελλήνιο πρωτάθλημα, τη σεζόν 1928-1929 δεν τελείωσε ποτέ, αφού η κόντρα που υπήρχε ανάμεσα στην ΕΠΟ και το ΠΟΚ οδήγησε σε καθυστερημένη έναρξη των τοπικών πρωταθλημάτων (εκείνα τα χρόνια υπήρχαν αρχικά διοργανώσεις σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη και οι νικητές διαγωνίζονταν για τον πανελλήνιο τίτλο) και ολοκλήρωσή τους μέσα στον Ιούλιο. Ετσι, με δεδομένο ότι ο κανονισμός της ΕΠΟ δεν επέτρεπε τη διεξαγωγή αγώνων μετά τις 15 Ιουλίου, η τελική φάση δεν έγινε ποτέ!

Εμεινε στη μέση

Πέντε χρόνια αργότερα, το 1934-1935, το πρωτάθλημα έμεινε στη μέση, αφού η ΕΠΟ τα έκανε μαντάρα στα οργανωτικά, έχοντας αναλάβει να διοργανώσει την περίοδο των Χριστουγέννων και το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο στην Αθήνα, στο οποίο η Εθνική ήρθε δεύτερη πίσω από τη Γιουγκοσλαβία. Τα τοπικά πρωταθλήματα είχαν διακοπεί από τις 18 Νοεμβρίου, κατόπιν προέκυψε η ένσταση που έκανε ο Ολυμπιακός που είχε ισοβαθμήσει με Εθνικό και Παναθηναϊκό ζητώντας μπαράζ (στα τελικά προκρίνονταν οι δυο πρώτοι Νότου και Βορρά), η απόφαση εκδόθηκε τον Ιούνιο και ενώ ήδη η Εθνική προετοιμαζόταν για το 5ο Βαλκανικό Κύπελλο.

Τη σεζόν 1940-1941, τα πάντα σταμάτησαν λίγο μετά την έναρξη της σεζόν λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα τοπικά πρωταθλήματα είχαν αρχίσει στις 6 Οκτωβρίου 1940, αλλά τα πάντα τελείωσαν τα ξημερώματα της 28ης, με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πόλεμου. Εχει ιστορική αξία να τονίσουμε ότι την παραμονή της 28ης Οκτωβρίου 1940, ημέρα Κυριακή, παιζόταν ποδόσφαιρο. Ο Πειραιάς κέρδιζε με 3-1 την Πάτρα και η Αθήνα με 6-0 τον Βόλο. Εν μέσω Κατοχής, τα περισσότερα γήπεδα χρησιμοποιούνταν ως νοσοκομεία ή αποθήκες, ενώ οι περισσότερες ομάδες ανέστειλαν τη λειτουργία τους και περιορίστηκαν στο να δίνουν φιλικά ματς με τις δυνάμεις των στρατευμάτων Κατοχής.

Απόπειρα επιστροφής σε πρωταθλήματα έγινε από το 1945, όταν άρχισε αλλά δεν ολοκληρώθηκε το 16ο Πρωτάθλημα Αθήνας (αρχικά είχε αρνηθεί να συμμετάσχει ο Παναθηναϊκός που στην πορεία τα βρήκε με την ΕΠΣΑ), αλλά ολοκληρωμένη σεζόν είχαμε τελικά το 1945-1946.

Ο Εμφύλιος

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, η κατάσταση δεν είχε ακόμη ομαλοποιηθεί, αφού, μετά την Κατοχή, ακολούθησε ο Εμφύλιος. Ειδικότερα τη σεζόν 1949-1950, με την αύξηση των ομάδων από οκτώ σε δέκα στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Αθηνών και τις αγωνιστικές να φτάνουν στις 18, η διοργάνωση δεν ολοκληρώθηκε εγκαίρως. Παράλληλα, η ΕΠΟ είχε δώσει αρκετές κενές ημερομηνίες για προετοιμασία της εθνικής ομάδας. Κάπως έτσι, η διεξαγωγή της τελικής φάσης του πανελληνίου πρωταθλήματος κατέστη αδύνατη.

Το βαρύ πρόγραμμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματός μας ήταν ο λόγος που την σεζόν 1951-1952 διεξήχθησαν μόνο τοπικά πρωταθλήματα και όχι τελική φάση πανελληνίως. Η Εθνική είχε αγωνιστικές υποχρεώσεις τόσο το καλοκαίρι του 1951, στο Κύπελλο Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου και το φθινόπωρο με ματς ενάντια σε Αίγυπτο και Τουρκία, όσο και τον Μάιο του 1952. Η οριστική ματαίωση ήρθε λίγο πριν από τη ρεβάνς της Εθνικής στην Τουρκία (16 Μαΐου) για το προολυμπιακό τουρνουά.

Ο ημιτελικός... ολοκαύτωμα

Οσο για το Κύπελλο Ελλάδας; Η τελευταία σεζόν που δεν ολοκληρώθηκε στο χορτάρι (αλλά κατέκτησε το τρόπαιο στα χαρτιά η ΑΕΚ) ήταν το 1965-1966. Η Ενωση πέρασε, χωρίς αγώνα, την Καβάλα (δεν κατέβηκε να παίξει γιατί ήθελε ο ημιτελικός να γίνει στη Θεσσαλονίκη, ενώ η ΕΠΟ τον όρισε στην Αθήνα) και ο Ολυμπιακός νικώντας 5-0 τα Τρίκαλα, όμως ο τελικός αργούσε και οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατέβηκαν για να μη βάλουν σε κίνδυνο το πλάνο προετοιμασίας για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Η ΑΕΚ είχε στεφθεί κυπελλούχος χωρίς τελικό και το 1963-1964. Είχε ξεπεράσει το εμπόδιο του Πιερικού στον μονό ημιτελικό (3-1) και περίμενε στον τελικό τον νικητή του άλλου ζευγαριού, Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός. Ο ημιτελικός... ολοκαύτωμα, όπως τον χαρακτηρίζει ο Ανδρέας Μπόμης στο βιβλίο του «Ενας αιώνας ποδόσφαιρο», διακόπηκε λόγω σοβαρών επεισοδίων πέντε λεπτά πριν από το φινάλε της παράτασης με το σκορ στο 1-1. Αξίζει να σημειωθεί ότι δύο χρόνια πριν, τη σεζόν 1961-1962, δεν υπήρξε καν κυπελλούχος, καθώς ο τελικός της Νέας Φιλαδέλφειας ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό δεν τελείωσε ποτέ (είχε σχεδόν νυχτώσει όταν ο Ελβετός διαιτητής Μελέ διέταξε τη διακοπή του) και η ΕΠΟ δεν όρισε την επανάληψή του. Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός ήταν ο πρωταθλητής της σεζόν 1961-1962 και ο Ολυμπιακός δηλώθηκε να συμμετάσχει στο πάλαι ποτέ Κύπελλο Κυπελλούχων.

Το πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε Νοέμβριο!

Υπάρχει και ένα ξεχωριστό κεφάλαιο μη... φυσιολογικής σεζόν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι η σεζόν 1964-65, στην οποία το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1965! Η τεράστια καθυστέρηση προέκυψε λόγω των όσων συνέβησαν στον αγώνα Νίκης Βόλου - Παναθηναϊκού που διεκόπη. Ο Πανουσάκης των φιλοξενούμενων αποβλήθηκε για κλοτσιά στον Μωράκη και παρότι ο Παναθηναϊκός ήταν βέβαιος πρωταθλητής, ήθελε για λόγους τιμής να αποφύγει τον μηδενισμό. Η ΕΠΟ δικαίωσε τους «πράσινους» για «εσφαλμένη διακοπή αγώνος» και όρισε την επανάληψή του στις 19 Σεπτεμβρίου στην ουδέτερη Λαμία, με διαθέσιμους μάλιστα τους νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές του καλοκαιριού! Ο αγώνας έληξε χωρίς γκολ, η Νίκη πήγε σε μπαράζ παραμονής με Απόλλωνα Καλαμαριάς (υποβιβάστηκε) και Παναιγιάλειο. Ο τελευταίος αγώνας, το 2-1 της Νίκης επί του Παναιγιάλειου, έγινε στις 7 Νοεμβρίου του 1965!