Ως λαός δεν φημιζόμαστε για τη δύναμη της μνήμης μας. Ξεχνάμε εύκολα, αφορίζουμε ανέξοδα και χάνουμε το μέτρο μαζί με την ισορροπία. Η διαδρομή από την κριτική στην απαξίωση και στους αφορισμούς γίνεται ευκαιριακά, αν και είναι χαώδης. Αλλο πράγμα δηλαδή να κάνεις έντονη και σκληρή κριτική στα λάθη του Γιάννη Αναστασίου (που στη Νέα Σμύρνη για παράδειγμα έβγαζαν «μάτια» και ήταν καταδικαστικά για το «τριφύλλι») και άλλο να τον ρίχνεις στην... πυρά και να υπονοείς ότι δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό.
Η δουλειά του Αναστασίου και του οποιουδήποτε προπονητή δεν είναι σωστό να κρίνεται σε ένα, δύο ή πέντε ματς. Πρέπει να κρίνεται συνολικά, στη «σούμα», με υπομονή και καθαρό μυαλό, έχοντας συνυπολογίσει όλα τα δεδομένα. Μόνο έτσι ένα συμπέρασμα κρίνεται ασφαλές.
Ο Αναστασίου στις δύο σεζόν που βρίσκεται στον Παναθηναϊκό -τις μοναδικές του ως πρώτος προπονητής σε πάγκο ομάδας- κατάφερε περισσότερα απ’ όσα αντικειμενικά περιμέναμε.
Πέρυσι οι «πράσινοι» έπαιξαν εξαιρετικό ποδόσφαιρο στο δεύτερο μισό της σεζόν, άλωσαν το Καραϊσκάκη με 3άρα και κατέκτησαν θριαμβευτικά το Κύπελλο Ελλάδας, με το πιο πενιχρό μπάτζετ της νεότερης ιστορίας τους. Ταυτόχρονα ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας ήταν ορθολογικός και σύγχρονος, με κάτω την μπάλα, χωρίς «γιόμες», με επιθετική νοοτροπία, γρήγορες εναλλαγές και με ορισμένα χορταστικά ματς από πλευράς θεάματος.
Φέτος ο πήχης δεν διατηρήθηκε στα ίδια επίπεδα με το φινάλε της περσινής αγωνιστικής περιόδου, εξαιτίας των καραμπινάτων λαθών στα μεταγραφικά του καλοκαιριού, του τραυματισμού του Μπεργκ, αλλά και της -πρωτόγνωρης γι΄ αυτήν την ομάδα- συνύπαρξης Ελλάδας - Ευρώπης, με συνέπεια να υπάρχουν ταπεινώσεις (ιδίως στην Ευρώπη όπου η αποτυχία ήταν παταγώδης), σκαμπανεβάσματα και ανισορροπία.
Παρά ταύτα η ομάδα εμφανίστηκε πιο ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα από πέρυσι, με την ειδοποιό διαφορά ότι όταν ήρθε η ώρα της υπέρβασης «λύγισε» στα παιχνίδια μακριά απ’ τη Λεωφόρο. Ούτε ο Αναστασίου (ως προπονητής) άλλωστε ούτε η πλειονότητα του υπάρχοντος έμψυχου δυναμικού έχει μπολιαστεί στον πρωταθλητισμό. Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι «πράσινοι» που έχουν κατακτήσει πρωτάθλημα. Κι αυτό παίζει τον ρόλο του.
Ο Αναστασίου λοιπόν μοιάζει να βρίσκεται σε σύγχυση, χαμένος στο ροτέισον και την (προσωπική του) άποψη ότι οι διαφορές μεταξύ των παικτών του είναι μικρές, με εξαίρεση 5-6 ποδοσφαιριστές όπως ο Μπεργκ, ο Στιλ, ο Ταυλαρίδης, ο Πράνιτς, ο Πέτριτς και ο Ζέκα. Τα απανωτά ματς άνοιξαν το ροτέισον και η φόρμα ορισμένων αλλοίωσε τη... σειρά και την ιεραρχία, με συνέπεια να βλέπουμε διάφορα οξύμωρα στα τελευταία ματς:
Ο πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού φέτος (και δεύτερος μαζί με τον Κλωναρίδη την περυσινή σεζόν), Νίκος Καρέλης, έχει βρεθεί αίφνης εκτός ενδεκάδας για τρίτο συνεχόμενο ματς. Ηταν εκτός και μπήκε ως αλλαγή με τον Εργοτέλη, τον Λεβαδειακό και τον Πανιώνιο.
Ο Διαμαντής Χουχούμης έκανε ένα-δύο καλά ματς όταν ο Νάνο αντιμετώπισε μικροπρόβλημα τραυματισμού και ο Ισπανός κάθισε και είδε δύο αγώνες απ’ τον πάγκο (με Λεβαδειακό και Πανιώνιο) αν και πλήρως ετοιμοπόλεμος. Προσέξτε: ο Νάνο! Δηλαδή ένας από τους παίκτες -βαρόμετρα της περυσινής σεζόν και αποδεδειγμένα απ’ τους καλύτερους αριστερούς μπακ χαφ του πρωταθλήματος.
Ο Βίκτωρ Κλωναρίδης δεν αγωνίστηκε ποτέ σε τρία συνεχόμενα «γεμάτα» ματς και έχει συνολικά μόλις δύο 90λεπτα στο πρωτάθλημα, στις εκτός έδρας ήττες με Καλλονή και Ξάνθη. Είναι πράγματι ή του ύψους ή του βάθους, αλλά ποιος παίκτης μπορεί να βρει ρυθμό αν δεν έχει συνεχόμενους αγώνες στα πόδια του;
Ο Θανάσης Ντίνας αίφνης μπήκε στο περιθώριο. Στη Νέα Σμύρνη έμεινε εκτός αποστολής και η τελευταία του παρουσία ήταν με τα Χανιά στο Κύπελλο, τη στιγμή που η απόδοσή του ήταν ικανοποιητική στην πλειονότητα των αγώνων που έχει χρησιμοποιηθεί.
Ακόμη και στο σύστημα ο Παναθηναϊκός παίζει με άλλη διάταξη στη Λεωφόρο (4-3-1-2) και με άλλη εκτός (4-3-2-1) ανεξαρτήτως αντιπάλου. Δεν έχει λογική να έχεις παρόμοια τακτική στην Τούμπα με τη Νέα Σμύρνη γιατί είναι άλλες οι απαιτήσεις και ο βαθμός δυσκολίας.
Συμπέρασμα; Από τη στιγμή που η ευρωπαϊκή περιπέτεια ολοκληρώθηκε άδοξα, άρα τα ματς και οι υποχρεώσεις λιγόστεψαν, ο Αναστασίου θα πρέπει να περιορίσει το ροτέισον, να καταλήξει σε μια βασική ενδεκάδα και να κάνει αλλαγές μόνο όταν είναι απαραίτητο, όπως συνέβαινε πέρυσι στον δεύτερο γύρο, που η ομάδα είχε μία ξεκάθαρη βάση και οι αλλαγές της ήταν μετρημένες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας