«Πολλοί, ίσως οι περισσότεροι Περουβιανοί, είτε αγαπάμε το ποδόσφαιρο είτε όχι, έχουμε καταχωρίσει κάπου το γεγονός. Απεικόνιση από τα συντρίμμια στα κινητά τηλέφωνά μας τα τελευταία χρόνια, ίσως σχετική φωτογραφία σε τοίχο του σπιτιού μας, άλλοι με σημειώσεις στη σελίδα “8 Δεκεμβρίου” σε κάποιο παλιό ημερολόγιο… Σίγουρα στην καρδιά μας. Ολοι μας, βλέπεις, Περουβιανοί κάθε ηλικίας, είτε ζούσαμε τότε είτε όχι, θρηνούμε και ταυτόχρονα ελπίζουμε σε καλύτερο αύριο, όταν η ζωή θα μας δείχνει μόνο την εύνοιά της μέχρι να πεθάνουμε ειρηνικά!».
Στη θέα του Σινικού Τείχους με τον 65χρονο σήμερα Περουβιανό δημοσιογράφο Ρομουάλντο Πουνάντε, αμφότεροι απεσταλμένοι το 2008 για την κάλυψη των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, στο τέλος του ρεπορτάζ άλλης μιας πολύβουης ημέρας, είχαμε διάθεση ανταλλαγής «περιουσιών της καρδιάς» όπως ονομάσαμε και οι δυο με χαμόγελο τις πηγαίες σκέψεις για τις πατρίδες μας! Τα λόγια του διαβάσατε. Είχε αναφερθεί -και δεν ήταν η μοναδική σχετική διατύπωσή του- στην πτώση του αεροπλάνου με την αποστολή της Αλιάνσα Λίμα, της αρχαιότερης (ιδρυθείσας το 1901) περουβιανής ποδοσφαιρικής ομάδας, το 1987.
Ηταν 8 Δεκεμβρίου. Προ ημερών, με άλλη αφορμή, ανοίξαμε διάλογο και τον ακούσαμε να μας λέει πως «τα αφιερώματα στα μέσα ενημέρωσης, ακόμη και οι αναφορές δασκάλων προς τους μαθητές στα σχολεία μας, ήταν ιδιαίτερες στις 8 Δεκεμβρίου και του φετινού χρόνου, όπως συμβαίνει όχι μόνο κάθε χρόνο αλλά με κάθε ικανή αφορμή από το 1988, δηλαδή από την πρώτη επέτειο του τραγικού συμβάντος μέχρι σήμερα».
Κύκλοι-προαναγγελία πτώσης…
Εχουν ιδιαίτερη σημασία οι προεκτάσεις και του «περήφανου φετινού θρήνου, όπως είναι κάθε ένας από τότε μέχρι σήμερα», τον ακούσαμε να μας λέει για την υπόμνηση της μαύρης σελίδας του τοπικού ποδοσφαίρου («όχι μόνο του ποδοσφαίρου αλλά της κοινωνίας μας, μία απ’ τις ματωμένες στιγμές στην ιστορία του Περού» μας διόρθωσε…). Το αεροπλάνο «Fokker F27-400M» του περουβιανού Ναυτικού είχε συντριβεί και βυθιστεί από την πτώση του στη θάλασσα μόλις έξι μίλια πριν προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Λίμα, προερχόμενο από την πόλη Πουκάλπα. Με την τοπική ομάδα Ντεπορτίβο, η Αλιάνσα είχε παίξει για το πρωτάθλημα, είχε νικήσει 1-0 «με γκολ του Κάρλος Μπουσταμάντε, επιθετικού-αρπακτικού για τις αντίπαλες άμυνες».
Το αεροπλάνο επιχειρούσε χωρίς επιτυχία να προσγειωθεί λόγω προβλήματος στις ρόδες του, έκανε κύκλους κοντά στο αεροδρόμιο πριν καταπέσει στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι νεκροί ήταν αρχικά 41, διασώθηκαν τρεις, όμως τελικά μόλις ένας, ο πιλότος Εντιλμπέρτο Βιγιάρ, επέζησε… Τελικός μαύρος απολογισμός: 43 χαμένες ζωές!
Αφουγκραστήκαμε τον συνάδελφο: «Οι λόγοι της πτώσης ακόμη δεν έχουν διευκρινιστεί. Βαθιά, πρόσεξε τη λέξη που θα σου πω, “ειλικρινής” έρευνα δεν έχει γίνει ποτέ για τις αιτίες! Ο πιλότος, ο μόνος επιζήσας, έχει κατηγορηθεί πως συνέβαλε στον θάνατο άλλων δύο που, όπως κι εκείνος, δεν πέθαναν ακαριαία, ώστε να μην υπάρξουν άλλες μαρτυρίες για τις αληθινές αιτίες. Κανείς δεν ξέρει, η αλήθεια αναζητείται, “είναι ανάγκη να μαθευτεί, το ζητούν οι καρδιές μας!” απαίτησαν προ ημερών, πριν και μετά τις 8 Δεκεμβρίου, πρόσωπα και του ποδοσφαίρου, γενικότερα της κοινωνικής ζωής μας. Οι δάσκαλοι στα σχολεία; “Η απώλεια αθώων ανθρώπων και η ασάφεια για τις αιτίες διδάσκουν πως οφείλουμε να μοιραζόμαστε την αγάπη! Η προστασία του συνανθρώπου και η ανάγκη να μαθαίνουμε την αλήθεια ώστε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι είναι αγάπη!” είναι η ουσία της διδασκαλίας που ακούστηκε στις σχολικές αίθουσες και φέτος με αφορμή την επέτειο που μας πληγώνει».
Πώς στέκεται η ποδοσφαιρική, γενικότερα η αθλητική οικογένεια απέναντι στα στοιχεία της ίδιας ανθρωποθυσίας; «Παρεμβατικά. Στόματα σύγχρονων και παλαιότερων ανθρώπων του ποδοσφαίρου είπαν και πάλι λόγια όπως “ποτέ δεν είναι αργά να αποδοθεί δικαιοσύνη που θα μας μεταβιβάσει εμπιστοσύνη και θα μας κάνει καλύτερους πολίτες!».
Πριν από δέκα χρόνια (2014) προβλήθηκε στο Περού η κινηματογραφική ταινία με τίτλο της τον τύπο του αεροπλάνου: «F-27». Θέμα της ήταν η συντριβή, είχε στοιχεία ντοκιμαντέρ-αναζήτησης των αιτιών.
Στην πρεμιέρα της, με θεατές και τους ποδοσφαιριστές της σύγχρονης Αλιάνσα Λίμα-επιγόνους των νεκρών του 1987, αλλά και σε κάθε προβολή της από τότε μέχρι σήμερα «πάντα ακούγεται φωνή ή φωνές διαμαρτυρίας από θεατή-τές: “Γιατί; Δικαιοσύνη! Ποτέ ξανά”»!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας