H ζωή του τελείωσε στο νοσοκομείο των φυλακών του Μιλάνου. O αρχινονός Mπερνάρντο Προβεντσάνο πριν από δεκατρία χρόνια είχε υποβληθεί σε επέμβαση για καρκίνο του προστάτη, αλλά η ασθένεια αυτή τελικά επανεμφανίστηκε με ακόμη επιθετικότερο τρόπο και τον οδήγησε στον θάνατο.
Από το 1993, έτος σύλληψης του Τοτό Ριίνα, μέχρι και το 2006, όταν οδηγήθηκε και ο ίδιος στη φυλακή, ήταν ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός της σικελικής Μαφίας.
Κατάφερε να παραμείνει φυγόδικος επί 43 χρόνια και τελικά αποδείχτηκε ότι κρυβόταν δίπλα στο χωριό του, σε αγροικία του πασίγνωστου, δυστυχώς, Κορλεόνε.
Η «καριέρα» του Προβεντσάνο είχε ξεκινήσει το 1963, όταν διέπραξε και την πρώτη δολοφονία. Στον μαφιόζικο εμφύλιο της δεκαετίας του ’80 στήριξε τον Ριίνα, γνωστό και ως «Κτήνος» για την αγριότητά του.
Ακολούθησαν, στην αρχή της δεκαετίας του ’90, βομβιστικές επιθέσεις σε γνωστά μνημεία, στη Ρώμη, στο Μιλάνο και στη Φλωρεντία, ως απειλή και προειδοποίηση προς τον κρατικό μηχανισμό.
Εχθροί και φίλοι, μάλιστα, τον αποκαλούσαν «Ου Τρατούρι» (το τρακτέρ στη διάλεκτο της Σικελίας, εξαιτίας της βίας με την οποία εξολόθρευε τους εχθρούς του).
Οταν, όμως, ο Ριίνα συνελήφθη και τα ηνία της Μαφίας πήρε στα χέρια του ο Προβεντσάνο, η όλη στρατηγική άλλαξε: κατάλαβε ότι για να συνεχίσει το οργανωμένο έγκλημα να απομυζά το κράτος, για να μπορεί να διατηρήσει τις παράνομες εργολαβίες και αναθέσεις δημόσιων έργων, θα έπρεπε να κατεβάσει τους τόνους της αντιπαράθεσης και να συνεχίσει να κινείται -κυρίως- με τον υπόγειο και δόλιο τρόπο που τόσο καλά γνωρίζει.
Tον είχαν καταδικάσει σε τρεις φορές ισόβια, αλλά και ο αρχιμαφιόζος αυτός, μέσα στο κρησφύγετό του, είχε δεκάδες θρησκευτικά εικονίσματα, τη Βίβλο, και φυσικά φορούσε χρυσό σταυρό στο στήθος.
Διότι στην απόλυτη αυτή ανατροπή κάθε ισορροπίας, σε ένα είδος παραληρήματος, ο μαφιόζος θεωρεί πως εκπροσωπεί τις πραγματικές, χρηστές αξίες και ότι όποιος θέλει να τον παρεμποδίσει γίνεται αυτομάτως εχθρός ο οποίος πρέπει να εξοντωθεί.
Δεν έλειπαν, βέβαια, και τα «πιτσίνι», τα μικρά σημειώματα με τα οποία επικοινωνούσε με τους συνεργούς του από το μαντρί του Κορλεόνε. Πίστευε πως ήταν απόλυτα ασφαλής μέθοδος, αλλά ένα από τα «ραβασάκια» έπεσε στα χέρια της αστυνομίας και σήμανε το τέλος της φυγοδικίας του.
Ο Προβεντσάνο πεθαίνει στα 83 του και η νότια Ιταλία δεν έχει ακόμη ελευθερωθεί από τον μαφιόζικο ζυγό. Η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός συνεχίζουν να ευνοούν το οργανωμένο έγκλημα και οι πολιτικοί, παρά τις γνωστές εξαγγελίες, δεν θεωρούν το θέμα απόλυτη προτεραιότητά τους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας