Προς... «απόσυρση» ο Μπέπε Γκρίλο

Ο Μπέπε Γκρίλο δεν είναι πλέον ο πρωταγωνιστής της ιταλικής πολιτικής σκηνής, το είχαμε καταλάβει εδώ και αρκετό καιρό.

Αυτό που μας ξάφνιασε, όμως, είναι μια ανάρτηση στο προσωπικό του ιστολόγιο, πριν από λίγες ημέρες, με την οποία πληροφόρησε τους Ιταλούς ότι «νιώθει κάπως κουρασμένος» και ότι αποφάσισε, κατά συνέπεια, να κάνει ένα ουσιαστικό «βήμα πίσω»: ο Ιταλός ηθοποιός και ιδρυτής του κινήματος Πέντε Αστέρων όρισε ένα πενταμελές διευθυντήριο βουλευτών του, το οποίο θα πρέπει να καθορίσει, σε συνεργασία με τον ίδιο, τις επόμενες στρατηγικές κινήσεις.

Τρία από τα πέντε μέλη του συγκεκριμένου διευθυντηρίου είναι προβεβλημένα στελέχη του κινήματος, από τους στενότερους συνεργάτες του Γκρίλο. Πρόκειται για τους Αλεσάντρο ντι Μπατίστα, Λουίτζι ντι Μάιο και Ρομπέρτο Φίκο. Ο «διορισμός» τους έγινε με ψηφοφορία, μέσω Διαδικτύου. Η λίστα, βέβαια, είχε συμπληρωθεί μόνον από τον Γκρίλο και τον συνιδρυτή του κινήματος, Τζιανρομπέρτο Καζαλέτζιο, και οι εγγεγραμμένοι κλήθηκαν να πουν, με μια ιντερνετική ψήφο, απλώς και μόνον αν συμφωνούν.

Είναι σαφές ότι το κίνημα Cinque Stelle-Πέντε Αστέρων βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή.

Στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές της Καλαβρίας και της ευρύτερης περιοχής της Μπολόνια, τα αποτελέσματά του ήταν άκρως απογοητευτικά. Στην πρώτη περίπτωση δεν κατάφερε να εκλέξει ούτε έναν εκπρόσωπο στο περιφερειακό συμβούλιο, ενώ στη δεύτερη δεν ξεπέρασε το 13% των ψήφων. Φτάνει να θυμηθούμε ότι στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου τα Πέντε Αστέρια είχαν εξασφαλίσει, πανιταλικά, ποσοστό της τάξης του 20%.

Η «φυγή» αυτή των ψηφοφόρων έχει συγκεκριμένες αιτίες: συνεχείς διαγραφές βουλευτών και γερουσιαστών -απλά και μόνον επειδή τόλμησαν να αμφισβητήσουν μέρος των αποφάσεων του Γενοβέζου κωμικού- αλλά και έλλειψη μιας ξεκάθαρης, αναγνωρίσιμης γραμμής, σε κύριας σημασίας θέματα. Σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, για παράδειγμα, οι εγγεγραμμένοι στο κίνημα διέψευσαν τον Γκρίλο, και με διαδικτυακή, πάντα, ψηφοφορία, ζήτησαν την κατάργηση του ποινικού αδικήματος παράνομης μετανάστευσης. Στη συνέχεια, όμως, ο ηγέτης και ιδρυτής του κινήματος προχώρησε σε νέες φραστικές επιθέσεις κατά των μεταναστών.

Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν, παράλληλα, ότι το Διαδίκτυο συνεχίζει να είναι ένα εργαλείο, κάποιες φορές χρήσιμο, αλλά δεν μπορεί να θεοποιηθεί και ούτε να αντικαταστήσει τη φάση των ζυμώσεων και του ζωντανού πολιτικού διαλόγου με στόχο διαμόρφωση συγκεκριμένων προτάσεων.

Προς το παρόν, ο Μπέπε προσπαθεί να στηριχτεί στο νέο αυτό διευθυντήριο, για να δείξει ότι ενισχύει τη δυνατότητα δημοκρατικής συμμετοχής και αντιπαράθεσης. Πολλά μέλη και στελέχη, όμως, θέτουν ένα ερώτημα το οποίο, έως τώρα, παραμένει αναπάντητο: «Τι έχει στον νου του ο Γκρίλο; Το κίνημά του, με την κίνηση αυτή, άρχισε να μετατρέπεται, αργά αλλά σταθερά, σε κόμμα;».

Ο Ματέο Ρέντσι, σε δηλώσεις του, τονίζει ότι ο ισχυρότερος πολιτικός του αντίπαλος πλέον δεν είναι ο Μπερλουσκόνι, αλλά ούτε και ο Γκρίλο. Ο Ιταλός πρωθυπουργός θεωρεί ότι στο εξής θα πρέπει να αντικρούσει κυρίως τις επιθέσεις του Ματέο Σαλβίνι, του γραμματέα της Λέγκας του Βορρά, η οποία στην πρόθεση ψήφου των Ιταλών ξεπέρασε το 12%.

Κάτι που προμηνύει μεγάλες οξύνσεις, με επικίνδυνες και ακραίες ρατσιστικές θέσεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν, ως γνωστόν, τον λόγο του Σαλβίνι. Παράλληλα, όμως, αυτή η μετατόπιση πολιτικού βάρους στέλνει και ένα άλλο, εξίσου σημαντικό μήνυμα: ότι για τα Πέντε Αστέρια άρχισε, πιθανώς, μια τραυματική, φθίνουσα πορεία εξασθένησης.