Η κυβέρνηση Κόντε προσπαθεί ακόμη να καθορίσει τις λεπτομέρειες του κρατικού προϋπολογισμού του 2019 και να καταλάβει αν μπορεί να σεβαστεί το ευρωπαϊκό όριο του 3% στη σχέση ελλείμματος με ΑΕΠ.
Στο μεταξύ, όμως, ο αρχηγός των Πέντε Αστέρων και υπουργός Εργασίας Λουίτζι Ντι Μάιο συνεχίζει να ασχολείται και με μια άλλη σειρά θεμάτων, άμεσης και έμμεσης αρμοδιότητάς του.
Στις κύριες προτεραιότητες είναι η νέα σχέση που διαμορφώνεται με τα μέσα ενημέρωσης.
Ο Ντι Μάιο έκανε γνωστό ότι η κυβερνητική συμμαχία της Ρώμης προγραμματίζει να δώσει οδηγίες στις ιταλικές ΔΕΚΟ να σταματήσουν να δίνουν διαφημίσεις στις εφημερίδες.
Η κίνηση, σύμφωνα με τον αρχηγό τον «Πεντάστερων», στοχεύει στο να σταματήσει ένα συνεχές δούναι και λαβείν με μεγιστάνες των media, το οποίο θεωρεί ότι αποσκοπεί στην εξασφάλιση μιας φιλικής στάσης από τον Τύπο.
Το θέμα είναι πολυσύνθετο και προσεγγίζεται, φυσικά, από πολλές πλευρές. O Nτι Μάιο έχει την άποψη ότι πρόκειται για εταιρείες που ελέγχονται από το Δημόσιο και σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζονται διαφήμιση, διότι δεν υπάρχει ισχυρός ιδιωτικός ανταγωνισμός στους τομείς τους.
Οι εκδότες, όμως –όπως και πολλοί δημοσιογράφοι- απαντούν ότι με τον τρόπο αυτό μπορεί να πληγεί η πληροφόρηση και ο ελεύθερος ανταγωνισμός.
Το ότι υφίστανται στενές σχέσεις της πολιτικής με πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι γνωστό σε όλους, τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ελλάδα.
Τόσο στενές, που στην Ιταλία ο βασιλιάς των μέσων ενημέρωσης, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, κατάφερε να εκλεγεί τρεις φορές πρωθυπουργός.
Σε αυτό το τοπίο, είναι περίπου φυσική συνέπεια ένα σχετικά καινούργιο κίνημα σαν και αυτό των Πέντε Αστέρων, το οποίο αναπτύχθηκε, κυρίως, στο διαδίκτυο, να έχει πολύ περιορισμένες σχέσεις -έως και ανύπαρκτες- με μεγάλο μέρος των εκδοτών, που κατέχουν τα κύρια συγκροτήματα.
Για παράδειγμα, πολλά στελέχη της κυβέρνησης Κόντε υπογραμμίζουν ότι μετά την κατάρρευση της γέφυρας της Γένοβας, σε μετρημένα ρεπορτάζ και άρθρα έγινε σαφής αναφορά στο όνομα της οικογένειας Μπένετον, η οποία κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών της ιδιωτικής Εταιρείας Αυτοκινητοδρόμων.
Κάτι που μπορεί να οφείλεται, σύμφωνα με το κίνημα του Ντι Μάιο, στις στενές σχέσεις της εταιρείας (και άλλων, που συνδέονται ιδιοκτησιακά με αυτή) με κορυφαία ονόματα δημοσιογραφικών συγκροτημάτων.
Οπως και στην παρουσία κοινών μάνατζερ, στα διοικητικά συμβούλια εκδοτικών ομίλων και σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα των υποδομών.
Το μεγάλο πρόβλημα και συγχρόνως πρόκληση είναι πώς μπορούν να κοπούν κάποιες υπόγειες όσο και επικίνδυνες διασυνδέσεις, χωρίς να απειληθεί, όμως, ο πλουραλισμός και η ελεύθερη πληροφόρηση.
Διότι στην αρχή της πολιτικής τους ανόδου, το 2013, πολλά μέλη των Πέντε Αστέρων είχαν φτάσει να δηλώσουν ότι ο ρόλος των δημοσιογράφων, ουσιαστικά, είναι πλέον περιττός.
Τίποτα, φυσικά, δεν είναι μόνο μαύρο ή άσπρο. Με ευθύνη και αυτοκριτική, αρκετοί Ιταλοί λειτουργοί της ενημέρωσης θα έπρεπε, ίσως, να αναγνωρίσουν ότι επί σειρά ετών αγνόησαν ή υποβάθμισαν πολλά κύρια προβλήματα της κοινωνίας, όπως την αύξηση της φτώχειας, την αναποτελεσματική ένταξη μεταναστών και προσφύγων, αλλά και την αιώνια παραμονή στην εξουσία μιας πολιτικής τάξης που είχε αποσυνδεθεί επικίνδυνα από τις ανάγκες των πολιτών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας