Η γνώμη μου για την όλη κατάσταση στην Καταλονία τις τελευταίες δύο βδομάδες είναι πως δεν είναι τόσο απλό ένα θέμα που ουσιαστικά τρέχει επτά χρόνια και κλιμακώθηκε τώρα.
Από το 2010 βιώνουμε την άνοδο του τρίτου κύματος του καταλανικού εθνικισμού. Το πρώτο ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα.
Τότε η Ισπανία χάνει τις αποικίες στην Κούβα και τις Φιλιππίνες και η Καταλονία διεκδικεί και πετυχαίνει δικαιώματα κοινοπολιτείας μέχρι τη δικτατορία του Πρίμο δε Ριβέρα. Το δεύτερο κύμα είναι στον εμφύλιο και το τρίτο τώρα.
Πάντα ο καταλανικός εθνικισμός αναζωπυρώνεται σε περιόδους κρίσης του κεντρικού ισπανικού κράτους, οικονομικής κρίσης και ύπαρξης κατάλληλων καθοδηγητών στην Καταλονία.
Η κρίση τού τώρα ξεκινά από το 2010, όταν η διεθνής οικονομική κρίση χτυπάει για τα καλά την Ισπανία και η πιο πλούσια περιοχή της αρχίζει να θεωρεί ότι συμβάλλει υπερβολικά στη Μαδρίτη και παίρνει λίγες επιστροφές.
Ετσι ένα κόμμα μιας εθνικιστικής τοπικής Δεξιάς του 6%, παίζοντας το χαρτί τού «πληρώνουμε τη Μαδρίτη και τα λεφτά μας πάνε στους τεμπέληδες Ανδαλουσιάνους», αρχίζει να αποκτά απήχηση.
Ολη του τη δημοφιλία όμως την οφείλει στους χειρισμούς της Μαδρίτης και κυρίως της κυβέρνησης Ραχόι.
Ο προκάτοχος Θαπατέρο είχε ανανεώσει το «Εστατούτο» της περιοχής (τοπικό Σύνταγμα ας πούμε), δίνοντας κάποια παραπάνω δικαιώματα. Ο Ραχόι το ακύρωσε και όλη η ρητορική κατά της Μαδρίτης άρχισε να γιγαντώνεται.
Η Μαδρίτη όλα αυτά τα χρόνια δεν έδινε τίποτα στις αυτονομίες, ενισχύοντας τον τοπικισμό. Θεωρούσε την όλη ιδέα του δημοψηφίσματος αντισυνταγματική, που είναι. Την αγνοούσε, ώστε να μη γίνει καμία πρακτική κουβέντα πάνω στο τι επιπτώσεις έχει η ανεξαρτησία. Και έφτασε στο σημείο να καταστείλει εκλογική διαδικασία με αστυνομία, που χτυπούσε κόσμο ο οποίος πήγε να ψηφίσει.
Σήμερα φτάσαμε στο σημείο η Μαδρίτη να συνεχίζει να απειλεί μέχρι και με ακύρωση του στάτους της αυτονομίας και η καταλανική πλευρά να έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα.
Βλέπει τις δύο μεγάλες τράπεζές της, όπως και άλλες επιχειρήσεις, να αλλάζουν έδρα και τις διεθνείς επενδύσεις να παγώνουν.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Καταλονία είναι η πιο πλούσια περιοχή της Ισπανίας σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Εξω από αυτό το πλαίσιο δεν σημαίνει ότι η οικονομική δραστηριότητα θα παραμείνει η ίδια.
Μια μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας θα προκαλέσει σίγουρα βίαιη αντίδραση της Μαδρίτης και οικονομικό πανικό στην περιοχή.
Και επειδή το κίνημα της ανεξαρτησίας δεν ήταν μια αριστερή προσπάθεια κατά της Ισπανίας, της Ε.Ε. κ.λπ., θα χτυπήσει όλη την επιχειρηματολογία της αποσχιστικής τάσης στην καρδιά της.
Πάντως η καθημερινότητα στη Βαρκελώνη έχει αλλάξει από ελάχιστα ώς καθόλου. Οι εκδηλώσεις, οι ημερίδες, τα φεστιβάλ και γενικά οτιδήποτε προγραμματισμένο συνεχίζεται κανονικά.
Ο κόσμος επίσης ψωνίζει όπως πάντα. Ελάχιστες εξαιρέσεις, κυρίως Λατινοαμερικανών που στόκαραν μακαρόνια, κονσέρβες κ.ά. Ούτε στις τράπεζες βλέπεις ουρές στα ΑΤΜ.
Οι επιχειρήσεις σε επίπεδο λειτουργίας δεν έχουν κάνει κανένα εναλλακτικό σχέδιο, πλην της ασφάλειας των εργαζομένων. Δουλεύοντας σε πολυεθνική, το μόνο που έχουμε εξετάσει είναι το πώς θα μπορέσουμε να δουλέψουμε από το σπίτι, σε περίπτωση που το γραφείο δεν είναι προσεγγίσιμο. Από εκεί και πέρα τίποτα.
Οι αλλαγές έδρας εταιρειών αλλάζουν τον φορολογικό χάρτη, αλλά όχι την καθημερινότητα της εργασίας. Η όλη ιστορία της ανεξαρτησίας είναι σαν ένα μουσικό χαλί που παίζει σε ραδιοφωνική εκπομπή.
Δεν μπορείς να το αγνοήσεις, σου τραβάει την προσοχή, σου επηρεάζει τη διάθεση, αλλά προς το παρόν όχι την καθημερινότητά σου.
*Ιδιωτικός υπάλληλος, κάτοικος Βαρκελώνης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας