Μάι μπιγκ φατ Γκρηκ βόουτιν

«Μεγαλώνοντας ελληνοαμερικανικά είσαι κοινωνός μιας μοναδικής παιδικής ηλικίας, γεμάτης χαριτωμένα περίεργα έθιμα (εν πάση περιπτώσει, περίεργα για όσους δεν είναι Ελληνες). Οταν φτάσεις πια στην εφηβεία, γνωρίζεις καλά πόσο η ανατροφή σου διέφερε από εκείνη των μη Ελλήνων φίλων σου. Το πιθανότερο είναι δε πως θα εξακολουθήσεις να μεταβιβάζεις τις παραδόσεις και τις εμπειρίες στα δικά σου παιδιά, είτε τους αρέσει είτε όχι! Ας ρίξουμε μια ματιά σε ό,τι καθιστά μια ελληνοαμερικανική παιδική ηλικία διαφορετική από τις υπόλοιπες (κι ας το παραδεχτούμε, καλύτερη από τις υπόλοιπες!).

1. Εθνική γιορτή είναι, και θα είναι πάντα, η 25η Μαρτίου. Φυσικά η 4η Ιουλίου ήταν σημαντική για την οικογένειά σου, όχι όμως τόσο μεγάλη όσο η “αληθινή” ημέρα της ανεξαρτησίας, η 25η Μαρτίου. Εβαζες τα καλά σου και βουρ για την παρέλαση, στην οποία ονειρευόσουν να συμμετάσχεις κάποια μέρα (κι ενδεχομένως συμμετείχες).

2. Τα γενέθλιά σου είχαν δευτερεύουσα σημασία σε σχέση με την ονομαστική σου γιορτή. Τα γενέθλια έχουν πλάκα και παίρνεις και κάποια δώρα, δεν είναι τίποτα όμως σε σχέση με το πώς έπιανες την καλή στην ονομαστική σου γιορτή! Ας το παραδεχτούμε, να γιορτάζεις το όνομά σου και τον άγιο το όνομα του οποίου έχεις πάρει είναι πιο προσοδοφόρο και, σε κάθε ελληνική οικογένεια, πολύ σημαντικότερο από ένα πάρτι γενεθλίων.

3. Κάποια γριά στην οικογένειά σου ντύνεται κατάμαυρα, από την κεφαλή μέχρι τα νύχια. Είτε ήταν η γιαγιά σου είτε κάποια παραγιαγιά, το πιθανότερο είναι πως είχες μια συγγενή ντυμένη μονίμως πένθιμα. Αυτό μπορεί να τρόμαζε τους γείτονες, ενδεχομένως και τους φίλους σου. Για σένα, όμως, ήταν απόλυτα φυσιολογικό να έχεις μια ηλικιωμένη συγγενή ντυμένη στα μαύρα από την κεφαλή μέχρι τα νύχια!

4. Το ελληνικό σχολείο ήταν σημαντικότερο από το κανονικό σχολείο. Για πολλούς λόγους, το ελληνικό σχολείο ήταν σημαντικότερο για σένα από το κανονικό. Ισως επειδή γονείς και παππούδες σού έλεγαν πως ήταν η σημαντικότερη εκπαίδευση που θ’ αποκτούσες.

5. Η πρώτη μέρα του σχολείου ισοδυναμούσε με τραύμα. Ο δάσκαλος ποτέ δεν κατόρθωσε να προφέρει σωστά ούτε το μεγάλο ούτε το μικρό όνομά σου. Κάθε Ελληνοαμερικανόπουλο φοβάται την πρώτη μέρα στο σχολείο. Ενας καινούργιος δάσκαλος σήμαινε μόνο ένα πράγμα: σφαγιασμό των ονομάτων σου, τόσο του μικρού όσο και του μεγάλου!

6. Οι φίλοι σου θεωρούσαν αλλόκοτο να τρως κατσίκι, αρνί και κάποιες φορές ολόκληρο γουρούνι (μαζί με το κεφάλι και την ουρά). Εσύ δεν φοβόσουν καθόλου σαν παιδί να τρως, όποτε όμως οι φίλοι σου έρχονταν στο σπίτι για δείπνο, τρόμαζαν να φάνε. Τουλάχιστον δεν χρειαζόταν να δώσεις μαζί τους μάχη για την ουρά του γουρουνιού.

7. Σε στέλνανε στο σχολείο μ’ ένα τάπερ γεμάτο παστίτσιο. Η μαμά σου ετοίμαζε το φαγητό α λα ελληνικά. Σ’ έστελνε στο σχολείο μ’ ένα τάπερ γεμάτο παστίτσιο, χωριάτικη σαλάτα κι όλο τον νεροχύτη, ενώ οι φίλοι σου έτρωγαν φυστικοβούτυρο και σάντουιτς με ζελέ (και κανείς δεν ήθελε να τα αλλάξει με τα δικά σου!).

8. Να κερδίσεις το νόμισμα της βασιλόπιτας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ήταν ένα γεγονός που θα σου άλλαζε τη ζωή! Θυμάσαι την πρώτη φορά που κέρδισες το νόμισμα στο κομμάτι της βασιλόπιτας γιατί ήταν σαν να κέρδιζες το λαχείο.

9. Μάθαινες από μικρή ηλικία κάθε διασημότητα που είναι Ελληνας, Ελληνας κατά το ήμισυ ή ακόμη και Ελληνας κατά το ένα τρίτο. Το ’ξερες πως η Μπέτι Γουάιτ είναι εν μέρει Ελληνίδα; Φυσικά! Αν είσαι Ελληνοαμερικανός, από παιδί η οικογένειά σου σού μαθαίνει κάθε ελληνική διασημότητα στον γνωστό κόσμο. Σε τελική ανάλυση, να είσαι Ελληνας σημαίνει να ανήκεις σε μια διευρυμένη ελληνική οικογένεια, κάτι σαν το «Full House» με τον Τζον Στάμος. Κι όταν άρχισαν «Τα Φιλαράκια», όλη η οικογένεια μαζευόταν για να δει την Τζένιφερ Ανιστον!

10. Τα σχέδιά σου για γρήγορο πλουτισμό περιλάμβαναν την πώληση μπακλαβά στο ελληνικό πανηγύρι της εκκλησίας σου. Τα κιόσκια της λεμονάδας ουδέποτε σε πολυτράβηξαν, επειδή τα μάτια σου ήταν προσηλωμένα σε μεγαλύτερους στόχους: έναν πάγκο στο ελληνικό πανηγύρι της εκκλησίας σου, που θα πουλά μπακλαβά που έφτιαξες με τη γιαγιά. Ο μπακλαβάς είχε πολύ ψηλότερα περιθώρια κέρδους.

11. Την πρώτη σου μέρα στο σχολείο, οι παππούδες σου ήρθαν για να σε φτύσουν. Οι Ελληνες πιστεύουν ότι φτύνοντας κάποιον («φτου, φτου») κρατάς μακριά τα κακά πνεύματα και την κακή ενέργεια (μαζί και το κακό μάτι). Οταν έφευγες από το σπίτι για την πρώτη μέρα στο σχολείο ή οποιοδήποτε μεγάλο γεγονός, ο παππούς κι η γιαγιά έρχονταν να σε φτύσουν.

12. Είχες μια μεγάλη οικογενειακή μάζωξη κάθε Κυριακή μετά την εκκλησία. Θυμάσαι την πίσω αυλή του σπιτιού να γεμίζει με το σόι σου που ερχόταν να ψήσει αρνί το απόγευμα της Κυριακής μετά την εκκλησία.

13. Περνούσες φυσικά τα καλοκαίρια σου στην Ελλάδα! Οι φίλοι σου πήγαιναν κατασκήνωση ενώ εσύ πήγαινες κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα. Επισκεπτόσουν την πατρίδα της οικογένειάς σου κι έβλεπες ένα εκατομμύριο συγγενείς με τους οποίους δεν είσαι και τόσο σίγουρος πώς συνδέεσαι.

14. Εκανες μαθήματα ελληνικών χορών και το κρατούσες μυστικό από τους μη Ελληνες φίλους σου στο σχολείο. Αντιλαμβανόσουν τις κινήσεις του [ριάλιτι] “Χαμερτάιμ” καλύτερα από τους φίλους σου χάρη στα εκτενή, κρυφά μαθήματα ελληνικών λαϊκών χορών που έκανες αφότου πρωτοπερπάτησες. Δυστυχώς, το μόνο μέρος όπου μπορούσες να επιδείξεις τις χορευτικές δεξιότητές σου ήταν στην Ελλάδα κατά τις καλοκαιρινές διακοπές σου, σε γάμους και πανηγύρια.

15. Ετρωγες γλυκό μετά το γεύμα και το δείπνο. Το πακέτο με το σχολικό γεύμα σου περιλάμβανε (τουλάχιστον) ένα γλυκό κι όταν πήγαινες στο σπίτι και δειπνούσες το βράδυ, έτρωγες ακόμη ένα. Εκείνο τον καιρό έμοιαζε φυσιολογικό. Ως ενήλικος, όμως, διαπιστώνεις άλλα (και προσέχεις κάπως παραπάνω τη δίαιτά σου!). Οταν ήσουνα όμως παιδί, ακόμη ένα γλυκό ήταν μέρος της ελληνοαμερικανικής παιδικής ηλικίας σου».