Οι Lost Bodies δεν είναι ένα συνηθισμένο συγκρότημα και το έχουν αποδείξει πολλάκις τα τελευταία 32 χρόνια που υπάρχουν και δραστηριοποιούνται στην underground ελληνική σκηνή και στον δρόμο.
Τους συναντήσαμε λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή του ΙΛΙΟΝ plus σε ένα ιστορικό live, καθώς θα παίξει μαζί τους για πρώτη φορά ο Αντώνης, το άλλο ιδρυτικό τους μέλος.
Στην κουβέντα μας με τον Θάνο Κόη επιβεβαιώνουμε ότι οι Lost Bodies παραμένουν αυθάδεις, ποιητικοί και καθόλα δημιουργικοί.
«Όταν τραβάς τον δικό σου δρόμο, δεν κάνεις αντίγραφα, και επικοινωνείς με άλλον κόσμο με τις ίδιες απορίες, ανησυχίες, σκέψεις, θλίψεις, κ.λ.π. αυτό είναι μαγικό, είναι βάλσαμο» μας λέει ο Θάνος Κόης και προσθέτει «Η φιλοσοφία παραμένει αυθάδης, τρυφερή, ποιητική, βίαιη, κριτική».
Μας μιλά για την πόλη «μια καρικατούρα πόλης, βομβαρδισμένη με κλειστά μαγαζιά και ανέργους», ωστόσο παραμένει αισιόδοξος για τις κοινωνικές διεκδικήσεις και τους αγώνες.
Δηλώνει χαρούμενος για την κινητικότητα που υπάρχει και στην underground σκηνή. «Γενικά υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και όσμωση ανάμεσα σε μουσικούς με αγάπη και μεράκι για την μουσική και σίγουρα θα δούμε πολύ ωραίες δουλειές».
Οι Lost Bodies μας περιμένουν το Σάββατο στο ΙΛΙΟΝ και μας... ενημερώνουν πως «όταν γίνει η επανάσταση θα παίξουμε στο Μέγαρο Μουσικής».
Πώς πέρασαν 32 χρόνια;
Με πολλές μουσικές, με πολλές συναυλίες, απενταρίες, ανεργίες, χωρισμούς, έρωτες, θανάτους, γεννήσεις, και γενικά όταν είσαι στο δρόμο, ενεργός, δραστήριος, ο χρόνος είναι πλήρης, χορταστικός και δίχως παράπονα. Όταν τραβάς τον δικό σου δρόμο, δεν κάνεις αντίγραφα, και επικοινωνείς με άλλον κόσμο με τις ίδιες απορίες, ανησυχίες, σκέψεις, θλίψεις, κ.λ.π. αυτό είναι μαγικό, είναι βάλσαμο. Άξιζε τον κόπο θα λέγαμε.
Το live του Σαββάτου μπορεί να χαρακτηριστεί και ιστορικό; Δεδομένου ότι θα είστε με πλήρη σύνθεση για πρώτη φορά, αλλά θα ακουστούν και κομμάτια που δεν έχουν παιχτεί ξανά μήπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συναυλία… ντεμπούτο μετά από 32 χρόνια;
Είναι ιστορικό, τόσο για εμάς όσο και για το κοινό μας γιατί για πρώτη φορά θα είναι στη σκηνή το άλλο ιδρυτικό μέλος της μπάντας ο Αντώνης που είναι μαζί μας για δεκαετίες και δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ζωντανά. Οπότε μπορείς να πεις ότι το Σάββατο θα είμαστε ψυχή τε και σώματι. Με άλλα λόγια φέρτε πελεκούδια!
Τελικά οι Lost Bodies είναι avantgarde, punk, ψυχεδέλεια ή δεν έχει σημασία; Μήπως δεν είναι καν μπάντα με τη στενή έννοια του όρου, αλλά μια πλατφόρμα έκφρασης;
Δεν έχει καμία σημασία η φόρμα, και εφόσον έχεις μια πολύ μεγάλη γκάμα από μουσικά είδη που αγαπάς και μπορείς να τα επιλέξεις για να εκφραστείς, και φυσικά όταν έχεις την τύχη να έχεις δίπλα σου εξαιρετικά ευέλικτους μουσικούς. Η φιλοσοφία παραμένει αυθάδης, τρυφερή, ποιητική, βίαιη, κριτική κ.λ.π. Στην ουσία αυτό που φτιάχνουμε χρόνια τώρα είναι το soundtrack της καθημερινότητας της πόλης.
Και ο στίχος; Πώς συνδυάζεται η ποίηση μαζί με λόγια χιουμοριστικά, προκλητικά, αλλά και τραγούδια ακραία πολιτικά;
Έτσι είναι η ζωή η ίδια, ο έρωτας, ο θάνατος, η πολιτική, η ποίηση, το χιούμορ, η θλίψη, το σεξ, όλα είναι και παίζουν ταυτόχρονα και παράλληλα. Είμαστε στα άκρα γιατί εκεί υπάρχει πάθος και ζωή. Το ξενερουά δεν μας αφορά. Στην φύση δεν υπάρχει μονοσημία, δεν υπάρχει ομοιομορφία. Αν το αγνοήσουμε, η τέχνη μας θα είναι λειψή.
Η μουσική σας μπορεί να χαρακτηριστεί «αστική». Πως βλέπετε σήμερα την πόλη;
100% μουσική της πόλης είναι, και μάλιστα τώρα μιας πόλης καρικατούρας, μιας πόλης βομβαρδισμένης με κλειστά τα μαγαζιά, με άστεγους κ.λ.π. Ωστόσο βλέπουμε να γεννιούνται σιγά σιγά νέες κολεκτίβες με νέους αυτοοργανωμένους χώρους, στην Πανεπιστημίου, στο Παγκράτι, στο θέατρο Εμπρός κ.λ.π.
Πρόσφατα κυκλοφορήσατε και το πρώτο σας βινύλιο. «Επιτέλους» όπως λέει και ο τίτλος;
Ναι, το κυκλοφόρησαν οι Dark Liquid records και η B-otherSide μια προσπάθεια που πήρε 2 χρόνια να πραγματοποιηθεί λόγω αφραγκίας των παιδιών που αποφάσισαν να το κυκλοφορήσουν. Είναι μια συλλογή από 18 κομμάτια από όλες μας τις δουλειές, από 11 cd δηλαδή. Φυσικά, ακόμα και σε εμένα μου φαίνεται παράξενο να ακούω τη δουλειά μας από βινύλιο. Και γαμώ είναι! Τώρα έχουμε δουλειές σε κασέτες, βινύλιο, cd, youtube, mp3 και πάει λέγοντας !
Μουσική, soundtrack για θέατρο, συναυλία σε μουσική σκηνή ή live στο δρόμο σε μια εκδήλωση αλληλεγγύης; Ποιος είναι ο φυσικός χώρος των Lost Bodies;
Όλα μαζί, και νομίζω ότι όταν κάπου βολεύεσαι έχεις αποστεωθεί. Μεγάλη μας τιμή είναι όταν μας καλούν να φτιάξουμε μουσική για θέατρο ή χορό. Να μιλήσουμε και να γνωρίσουμε, σκηνοθέτες, χορογράφους, ανθρώπους ωραίους, δημιουργικούς μέσα στη μαυρίλα και τη δυσκολία της κρίσης, αλλά και μεγάλη συγκίνηση είναι να μας καλούν να παίξουμε σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης και να γνωρίζουμε και να συνεργαζόμαστε με άτομα που έχουν ψυχή και βοηθάνε κόσμο χωρίς να περιμένουν καμία ανταμοιβή ή αναγνώριση. Αυτό είναι κάτι που σου δίνει ελπίδα και δύναμη να ζεις και να αναπνέεις σε αυτή την πόλη. Φυσικός μας χώρος είναι όπου μας αγαπούν, όπου υπάρχουν ωραίοι άνθρωποι.
Είστε τρεις δεκαετίες μέσα στην underground σκηνή. Ποια ήταν πιστεύετε η καλύτερη περίοδος για την εναλλακτική μουσική και τους εναλλακτικούς;
Κοίταξε η κάθε δεκαετία έχει τα δικά της κόλπα, πολύ δυνατή ήταν η δεκαετία του 80 για το λόγο ότι υπήρχε ένα δίκτυο φανζίν περιοδικών, εναλλακτικών ραδιοφωνικών σταθμών, σε όλη την Ελλάδα κ.λ.π. Αλλά νομίζω ότι και τώρα έχουν αναπτυχθεί μέσω internet ομάδες και τρόποι επικοινωνίας, ίσως και να είναι πιο εύκολο να γίνει γνωστή η δουλειά σου τώρα, επίσης αναπτύσσονται κολεκτίβες που προσφέρονται για επαφή και επικοινωνία. Μια και από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος πιστεύω σε ένα μέλλον ανθρώπινο, ζεστό, φιλικό γεμάτο ανατροπές.
Όταν ξεκινήσατε υπήρχε η εποχή της κασέτας, του «κάντο μόνος σου» και των φανζίνς. Τώρα, στην εποχή των socialmedia, ποια είναι η πλατφόρμα μέσω της οποίας μπορεί να κινηθεί η underground μουσική; Θα μπορούσε να είναι το ίδιο αυθεντική με τα όσα συνέβαιναν στα 80’ς;
Ναι φυσικά, όταν υπάρχει μεράκι βρίσκει τα κανάλια επικοινωνίας. Και πάντα δημιουργείται μια ξεκάθαρη underground αισθητική. Μέσα από blog από νέα φάνζιν περιοδικά, από βινύλια, κασέτες κ.λ.π. Και φυσικά ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει η ρηξικέλευθη άποψη, η αιρετική, και η ξεκάθαρη κριτική ματιά.
«Σκηνή» όμως υπάρχει; Στην Ελλάδα ή στην Αθήνα; Είναι οι μουσικοί αυτή τη στιγμή διατεθειμένοι να λειτουργήσουν κολεκτιβιστικά;
Πολύ σημαντική είναι η χιπ χοπ σκηνή στην Ελλάδα, αλλά και από τη μεριά της PUNK υπάρχουν πολλές νέες μπάντες και πολλοί μουσικοί παίζουν σε καταλήψεις ή σε underground χώρους, γενικά υπάρχει μεγάλη κινητικότητα και όσμωση ανάμεσα σε μουσικούς με αγάπη και μεράκι για την μουσική και σίγουρα θα δούμε πολύ ωραίες δουλειές.
Που τοποθετούνται οι Lost Bodies μέσα σε αυτή την κατακερματισμένη κοινωνία της κρίσης;
Στην πλέμπα. Στους δρόμους, μαζί με τους ανθρώπους που είναι εξαθλιωμένοι, που ζουν τον καθημερινό τρόμο της επιβίωσης, που προδόθηκαν και που δεν έχουν πια ούτε ελπίδα, μαζί με όσους έφυγαν κυνηγημένοι από την πατρίδα τους και έζησαν την παράνοια και τη φρίκη του πολέμου. Μαζί με τους πολιτικούς κρατούμενους που εξεγέρθηκαν και αντιστάθηκαν σε όλη αυτή τη βία, που ασκήθηκε στην κοινωνία.
Μπορεί τελικά ο κόσμος να φωνάξει «Αρκετά»;
Ευτυχώς ακόμα δεν έχουμε δει διαταγή που να απαγορεύει σε όσους βασανίζονται να φωνάζουν.
Και το live στο Μέγαρο Μουσικής πότε θα γίνει;
Όταν θα γίνει η επανάσταση :)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας