Και του σαλονιού και του λιμανιού!

Αν υπάρχουν δύο πράγματα που τον χαρακτηρίζουν είναι το -πάντα περιποιημένο- μουστακάκι του και η χρήση -ενίοτε- της... γαλλικής, αφού όταν τα «παίρνει» δεν μασάει τα λόγια του, χρησιμοποιώντας εκφράσεις που εμπίπτουν στον νόμο περί Τύπου.

Οι... διάδρομοι του Κοινοβουλίου έχουν να θυμούνται πώς «στόλισε» ως βουλευτής το 2011 τον τότε συνάδελφό του, του ΛΑΟΣ, Ι. Κοραντή, με αφορμή το ότι το κόμμα Καρατζαφέρη είχε ταχθεί υπέρ της διερεύνησης και του Μεϊμαράκη, ως πρώην υπουργού Αμυνας, για την υπόθεση των υποβρυχίων.

- Μου λες και καλημέρα εμένα, ρε αλήτη, περιθωριακέ, εσύ που θες να με πας στο ειδικό δικαστήριο; Σκα... μαλ... καραγκιόζη, έλα έξω, βγες έξω να σε γ..., είχε πει, αφήνοντας τον Κοραντή άφωνο.

Αργότερα είχε διευκρινίσει: «Δεν λέω ούτε καλημέρα σε όσους θέλουν να με πάνε στην προανακριτική και λένε ότι τα πήρα». Ακατονόμαστες ήταν οι εκφράσεις του και κατά του -βουλευτή της Ν.Δ. τότε- Πρ. Παυλόπουλου, ο οποίος ερωτηθείς αν ήταν υπέρ ή κατά της παραπομπής Μεϊμαράκη σε προανακριτική επιτροπή δεν είχε πάρει σαφή θέση.

Η πολιτική ιστορία του

Από την άλλη μεριά ωστόσο, μπορεί να είναι ο τέλειος τζέντλεμαν. Ολοι θυμόμαστε την «ανθηρή» υποδοχή στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, την ημέρα που της παρέδιδε τον προεδρικό θώκο του Κοινοβουλίου. Πάντα αβρός με τις κυρίες ο «Βαγγέλας», όπως τον αποκαλούν φίλοι κι εχθροί.

Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Από εκείνους τους πολιτικούς που η προσφώνηση «κύριε πρόεδρε» τους ταιριάζει γάντι. Πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, μεταβατικός πρόεδρος της Ν.Δ. (5/7 -23/11/2015), πρόεδρος του Κοινοβουλίου (2012-2015), πρώην και ο πρώτος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ. (2004-2006), επί προεδρίας Καραμανλή.

Πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, αγαπημένος της οικογένειας Μητσοτάκη, αλλά και του Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο είχε και εξακολουθεί να έχει άριστες σχέσεις.

Είχε γραφτεί μάλιστα ότι ο πρώην αρχηγός της Ν.Δ. τον στήριξε στην κούρσα της εκλογής για την προεδρία του κόμματος, ενώ οι φήμες ήθελαν το ίδιο και για την αδελφή του Κυριάκου Μητσοτάκη, Ντόρα Μπακογιάννη. Κρητικός, γόνος πολιτικής οικογένειας του νησιού, δικηγόρος, εξειδικευμένος στο φορολογικό δίκαιο και με διατριβή στα εκλογικά συστήματα.

Αυτή η τελευταία δεν του φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμη στην κούρσα διαδοχής της Ν.Δ.

Ο Μεϊμαράκης, λένε όσοι τον γνωρίζουν καλά, δεν μασάει τα λόγια του. Γι’ αυτό έχει φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Στον δημόσιο λόγο του οι μπηχτές είναι πάντα προσεκτικά διατυπωμένες, τόσο όσο να είναι αρκετά ευκρινείς όμως και κατανοητές από οποιονδήποτε ακροατή.

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, η συνέντευξή του της περασμένης εβδομάδας (στον Νίκο Χατζηνικολάου και στον Real FM). Οι αποστάσεις που πήρε από τον νυν πρόεδρο της Ν.Δ., διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος, Κυριάκο Μητσοτάκη, κάτι παραπάνω από εμφανείς. Οταν ρωτήθηκε αν πράγματι ο Κ. Μητσοτάκης κάνει ανοίγματα προς την πλευρά του κι εκείνος δεν ανταποκρίνεται, απάντησε:

«Πρέπει να σας πω ότι πράγματι ο κ. Μητσοτάκης με πήρε αρκετές φορές τηλέφωνο, την ίδια ημέρα όμως που ήμουν στο Στρασβούργο και το ήξερε. Δεν μπόρεσα να απαντήσω. Δεν ήταν δηλαδή οκτώ τηλέφωνα σε οκτώ εβδομάδες, ήταν σε μία ημέρα 8 τηλέφωνα, για να μην πω σε μία ώρα και ήταν η Πέμπτη πριν από το συνέδριο της Παρασκευής. Και όταν τον ξαναείδα, του είπα ότι είδα το τηλέφωνο και ότι ευχαρίστως όποτε θέλει, είμαι στη διάθεσή του, αλίμονο.

Αλλά να ξέρετε ότι από την ημέρα που εξελέγη, δηλαδή από τις 12 Γενάρη, 13, που τον είδα, δεν τον έχω ξαναδεί». Η Ν.Δ. απάντησε πως η πόρτα του προέδρου είναι πάντα ανοιχτή για τον πρώην. Αλλά αν βάζαμε έναν τίτλο στις σχέσεις των δύο ανδρών, θα μπορούσε να ήταν «δύο ξένοι στο ίδιο κόμμα».

Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις του με τον νυν πρόεδρο της Ν.Δ. είναι δυσμενώς ουδέτερες. Από τότε (2004) που ο πρώην πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε εκλεγεί γραμματέας της Κ.Ε. της Ν.Δ., υπήρχε η εντύπωση ότι ο Β. Μεϊμαράκης έλεγχε πλήρως τον εσωτερικό μηχανισμό. Εξ ου και στην κούρσα διαδοχής είχε αρχικά ταχθεί κατά της εκλογής προέδρου από τη βάση, αλλά στη συνέχεια μετέβαλε άποψη κι ήταν ο ίδιος που την εισηγήθηκε.

Η ήττα από τον Κυριάκο

Η ήττα του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν έκπληξη, πολλώ δε μάλλον που πήρε τρεις χιλιάδες λιγότερες ψήφους απ’ ό,τι στον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών.

Θεωρήθηκε δε και ως ήττα του λεγόμενου καραμανλικού στρατοπέδου της Ν.Δ., που εμφανέστατα τον στήριξε. Είναι όμως, για τους καλά γνωρίζοντες, σαφές πως οι υποψήφιοι (Γεωργιάδης, Τζιτζικώστας) που έμειναν εκτός δεύτερου γύρου στήριξαν το αντίπαλο στρατόπεδο.

Το ίδιο θεωρείται ότι έκανε και ο Αντ. Σαμαράς, παρότι ο ίδιος ο τέως πρωθυπουργός τον έχρισε ουσιαστικά μεταβατικό πρόεδρο. Μετά όμως το φιάσκο της πρώτης απόπειρας των εσωκομματικών εκλογών, ο κ. Σαμαράς είχε υπογείως ζητήσει την παραίτηση Μεϊμαράκη ως υποψηφίου. Εκτοτε οι σχέσεις τους δεν βρίσκονται -λέγεται- στο καλύτερο δυνατό σημείο.

Ο ίδιος ο Μεϊμαράκης το βράδυ της ήττας του δεν έκανε καμία δήλωση. Φίλοι του λένε πως στις κρίσιμες πολιτικές στιγμές ο Βαγγέλης δεν λειτουργεί εν θερμώ. Περιμένει και χτυπάει την κατάλληλη ώρα. Πότε θα θεωρήσει και πάλι ότι ήρθε η στιγμή να μιλήσει μόνο εκείνος το ξέρει...