Η ώρα της τελικής εφόδου

Ολομέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση θα εξαπολύσει το αμέσως προσεχές διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο την άμεση προσφυγή στις κάλπες. Στο τρίπτυχο «Καθαρή λύση», «Εκλογές χθες», και «Δημοκρατική λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας», συμπυκνώνεται η στρατηγική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο επιχειρεί με τον τρόπο αυτό να αποκρούσει, όπως λένε στελέχη της Κουμουνδούρου, την όποια προσπάθεια της κυβέρνησης να εγκλωβίσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σενάρια «κυβέρνησης εθνικής ενότητας» εν όψει της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα στην πρόσφατη Πολιτική Γραμματεία, ο οποίος αφενός μεν επανέφερε το αίτημα για εκλογές και αφετέρου με αυστηρότητα διεμήνυσε προς κάθε κατεύθυνση ότι «η προσπάθεια να εγκλωβιστεί το κόμμα σε νέα μνημονιακή συμφωνία μοιραία θα πέσει στο κενό».

Από την ηγεσία του κόμματος δεν διαφεύγουν οι μάλλον «στοχευμένες κινήσεις» διαφόρων κέντρων και προσώπων που επιδιώκουν να επαναφέρουν σενάρια «καταδικασμένων πολιτικών πρακτικών στη συνείδηση του ελληνικού λαού», ώστε στο όνομα της όποιας συναίνεσης να επιχειρηθεί «η περιθωριοποίηση της λαϊκής αξίωσης για δημοκρατική ανατροπή».

Εκλογές ή νέο μνημόνιο

Οπως επισημαίνουν κοινοβουλευτικά στελέχη «η άτακτη υποχώρηση του πρωθυπουργού απέναντι στην τρόικα, τα καταστροφικά αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής και η πρόθεση της κυβέρνησης να δεσμεύσει τη χώρα με νέες συμφωνίες και νέο μνημόνιο, καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ υποχρεωμένο να ανοίξει τον δρόμο για τη δημοκρατική ανατροπή».

Είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του Γ. Δραγασάκη στην ομιλία του στο ινστιτούτο Levy, ο οποίος τόνισε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική του αποτελεί ελπίδα, οι πρόωρες εκλογές δεν είναι εκτροπή αλλά δημοκρατική διέξοδος», μη παραλείποντας να στείλει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση «το πρωί μάς λένε τρομοκράτες, το μεσημέρι ότι είμαστε μέρος του συστήματος και το βράδυ ότι δεν συναινούμε. Αυτά είναι τα προβλήματα όταν η αντιπαράθεση δεν γίνεται στη βάση θέσεων και επιχειρημάτων».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας Ν. Βούτσης (Realnews) επισημαίνοντας «τα φληναφήματα περί κυβερνήσεων ειδικού σκοπού και περί ουδέτερων δήθεν εθνικών λύσεων αποτελούν μια ακόμα επιχείρηση για να υπάρξουν αναχώματα προς την Αριστερά. Επιμένουμε: Εκλογές χθες».

Το «μπαράζ» είχε ξεκινήσει από τον εκπρόσωπο Τύπου Π. Σκουρλέτη, ο οποίος είχε δηλώσει σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι «υπάρχει ανάγκη να πάμε όσο το δυνατόν το συντομότερο σε εκλογές, η παρούσα Βουλή δεν νομιμοποιείται πολιτικά να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας».

Ταυτόχρονα παρακολουθούν στενά τις κινήσεις της κυβέρνησης η οποία με τη συνδρομή φιλικών της κύκλων προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, με διττό στόχο αφενός μεν την «ανάταξη του συστήματος διακυβέρνησης και αφετέρου την αναδιάταξη της Κεντροδεξιάς και τη διάσωση της Κεντροαριστεράς».

Οι κλυδωνισμοί που σημειώνονται στο εσωτερικό των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης, με τις συχνές δημόσιες παρεμβάσεις τόσο του Γ. Α. Παπανδρέου όσο και στελεχών της Ν.Δ., δημιουργούν την πεποίθηση ότι οι όποιες κινήσεις των Αντ. Σαμαρά - Ευάγγ. Βενιζέλου για να μειώσουν τις αντιδράσεις που προκαλούνται από τα συνεχή «χαστούκια» των εταίρων, ουσιαστικά αποδεικνύουν την αδυναμία τους να αρθρώσουν μια νέα αφήγηση, ενώ και στο εσωτερικό των κομμάτων τους, η κατάσταση θυμίζει «καζάνι που βράζει».

Στο κλίμα αυτό δεν τους διαφεύγουν οι επαφές του πρωθυπουργού και στενών του συμβούλων με ανεξαρτήτους βουλευτές, και βουλευτές της Χ.Α. ώστε να επιτευχθεί ο «μαγικός αριθμός 180», αλλά και οι «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» προς τον ΛΑΟΣ, κινήσεις που σηματοδοτούν «την αγωνία του Αντ. Σαμαρά μπροστά στο φάσμα της ήττας».

Αρα η όποια σεναριολογία περί «κυβέρνησης ειδικού σκοπού» δηλαδή επαναφορά του «μοντέλου» Λ. Παπαδήμου, η οποία θα υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση εκ των πραγμάτων αποτελεί causus belli για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ζήτημα των συμμαχιών

Το συνεχές μέτωπο προς την κυβέρνηση επαναφέρει στο προσκήνιο και το ζήτημα των συμμαχιών, το οποίο αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσεγγίζει την αυτοδυναμία για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

Ο Αλ. Τσίπρας μιλώντας το Σάββατο στη συνεδρίαση γραμματέων Ν.Ε. και οργανωτικού γραφείου ήταν απολύτως σαφής λέγοντας «να αποκτήσουμε μια αντίληψη και μια στρατηγική έντιμων καθαρών συμμαχιών, αλλά ανοικτών συμμαχιών», διασαφηνίζοντας ότι «χωρίς να γινόμαστε πλυντήριο, θα συγκροτήσουμε σε αξιόπιστη βάση με προγραμματικούς όρους έντιμα και ανοικτά, όχι κάτω από το τραπέζι, ένα νέο πλειοψηφικό μπλοκ πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων». Προειδοποιώντας να μη μετατραπούν οι οργανώσεις σε «πεδίο αντιπαράθεσης ομάδων συμφερόντων στο όνομα του τάδε ή του δείνα υποψήφιου», ξεκαθάρισε ότι «πρέπει να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο και να πάρουμε το 40% ή το 45%». Και έκανε λόγο για «κώδικες δεοντολογίας για τους βουλευτές», ώστε οι γραμματείς λόγω ασυμβίβαστου να μην είναι υποψήφιοι βουλευτές. Ρηξικέλευθη άποψη, χρήσιμη όμως για ένα κόμμα εξουσίας το οποίο θέλει συνεχώς να είναι σε επαφή με την κοινωνία. Η δημιουργία λοιπόν κρίσιμων και χρήσιμων συμμαχιών «με πρόσωπα και κινήσεις» αναγορεύεται σε μείζον θέμα, για το οποίο, όπως επισημαίνεται, «αν ζητάμε πιστοποιητικά πρότερου έντιμου βίου, πολιτικού μητρώου ή τι ψήφισε κάποιος πριν από πέντε και δέκα χρόνια τότε η ευκαιρία θα έχει οριστικά χαθεί...».