Ο Πολιτικός Χειμώνας του Κυριάκου

Οχι μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει παραχωρήσει την απόλυτη ελευθερία κινήσεων στην εθνικιστική πτέρυγα του κόμματός του, αλλά της έδωσε και κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι μπορεί να ανατρέψει την επίσημη θέση της Ν.Δ. υπέρ της σύνθετης ονομασίας.

Αυτό αποκάλυψε ο βουλευτής της Ν.Δ. και στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά, Δημήτρης Σταμάτης. Ο κ. Σταμάτης λοιπόν ρωτήθηκε (ρ/σ «News247», 15.2.2019) πώς θα αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο να έφερνε μια μελλοντική κυβέρνηση της Ν.Δ. –αντί για τη σημερινή κυβέρνηση– μια συμφωνία στο Μακεδονικό με σύνθετη ονομασία.

Εκείνος αρχικά απάντησε ότι «δεν φτάσαμε σ’ εκείνο το σημείο» και παραδέχτηκε ότι υπάρχουν δύο γραμμές στο κόμμα, λέγοντας ότι «στη Ν.Δ. υπήρχαν κάποιες διαφορετικές απόψεις. Βέβαια δεν υπήρχε καμία διαφορετική άποψη για την εθνότητα και τη γλώσσα. Υπήρχαν όσον αφορά την ονομασία, δεν το κρύβουμε αυτό».

«Το φιλότιμο του λαού»

Ετσι πέρα από το γεγονός ότι την επίσημη θέση του κόμματος υπέρ της σύνθετης ονομασίας την υποβίβασε στο επίπεδο των «διαφορετικών απόψεων», επιβεβαίωσε και ότι το δευτερεύον ζήτημα της ιθαγένειας και της γλώσσας αποτέλεσε για τη Ν.Δ. τη διέξοδο από τις εσωτερικές της αντιθέσεις στο κεντρικό ζήτημα του ονόματος που εξακολουθεί να τη διχάζει.

Και συνέχισε: «Εγώ όπως γνωρίζετε από το 1993 έχω ταχθεί υπέρ της άποψης ότι δεν πρέπει να γίνεται κανενός είδους χρήση της λέξης “Μακεδονία” από τα Σκόπια. Ο δε πρόεδρος του κόμματός μας είπε ότι όταν θα έρθει η ώρα, αν εμείς πρόκειται να το αποφασίσουμε, θα συγκληθούν τα όργανα του κόμματος, θα το συζητήσουμε, για να βαδίσουμε σε μια λύση που δεν θα θίγει το φιλότιμο του ελληνικού λαού. Και σ’ αυτή τη διατύπωση παραμένω. Ασφαλώς και παραμένω στην άποψη ότι εγώ δεν εκχωρώ το όνομα με καμία σύνθετη ονομασία».

Αλλά η δήλωση αυτή γεννά βέβαια πολύ σοβαρά ερωτήματα. Γιατί εδώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται για πρώτη φορά να θέτει υπό αίρεση τη διαχρονική επίσημη θέση του κόμματός του υπέρ της σύνθετης ονομασίας, δηλαδή την εθνική γραμμή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, που κωδικοποίησαν το 2008 ο Κώστας Καραμανλής και η Ντόρα Μπακογιάννη.

Και με αυτόν τον τρόπο ο Δ. Σταμάτης «καρφώνει» τον κ. Μητσοτάκη ότι προσέγγισε την εθνικιστική γραμμή της σαμαρικής πτέρυγας, δηλαδή τη θέση της ΠΟΛ.ΑΝ. και του ΛΑΟΣ. Κάτι που έγινε ορατό διά γυμνού οφθαλμού όταν υιοθέτησε τα συλλαλητήρια. Με αποτέλεσμα να φτάσει τελικά να ποντάρει στην ιθαγένεια και τη γλώσσα γιατί επισήμως δεν μπορούσε να εναντιωθεί στη σύνθετη ονομασία.

Αυτό που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες, είναι η αντεπίθεση της σαμαρικής πτέρυγας, η οποία επιχειρώντας στρατηγικά να διασφαλίσει την κυριαρχία της στο κόμμα, προσπαθεί τώρα να πάρει τη ρεβάνς για την τελευταία ηχηρή παρέμβαση της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία εκφράζοντας την κεντροδεξιά τάση του κόμματος, κατάφερε να ορίσει την ατζέντα αναφορικά με το ζήτημα του πώς θα αποκαλείται από τη Ν.Δ. η γειτονική χώρα.

Δηλώνοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή η ίδια θα την αποκαλεί «Βόρεια Μακεδονία», η κ. Μπακογιάννη «άδειασε» τον Αδωνι Γεωργιάδη που είχε πει κατηγορηματικά ότι δεν θα την αποκαλέσει ποτέ με το νέο της όνομα, και έδειξε στην ηγεσία της Ν.Δ., που ώς τότε απέφευγε να πάρει θέση στο ζήτημα, τον θεσμικό δρόμο του σεβασμού μιας συμφωνίας που πλέον έχει κυρωθεί.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Η ηγεσία υποχρεώθηκε τελικά να πάρει θέση και να πει ότι επισήμως θα απευθύνεται στη γειτονική χώρα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία», αλλά από την άλλη έδωσε στην εθνικιστική πτέρυγα και το ελεύθερο να την αποκαλεί όπως νομίζει.

Εκεί λοιπόν πατάει τώρα η πτέρυγα αυτή και αντεπιτίθεται. Από τη μία έχει προχωρήσει μεν σε μια αναδίπλωση, αποδεχόμενη το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» σε διακρατικό επίπεδο, αλλά από την άλλη επιμένει ότι θα συνεχίσει να αποκαλεί τη γειτονική χώρα «Σκόπια». «Εγώ Σκόπια θα τα λέω και Σκοπιανούς!», είπε ο Δ. Σταμάτης, λέγοντας μάλιστα ότι κάλεσε «και τους διαφωνούντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αν θέλουν να με πάνε στα δικαστήρια».

Ενώ ο Αδ. Γεωργιάδης δήλωσε ότι «εγώ δεν έλεγα καν FYROM, τα έλεγα πάντα Σκόπια», υπενθυμίζοντας την αντίθεσή του στην Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 και στην εθνική γραμμή Καραμανλή-Μπακογιάννη και μένοντας πιστός στη γραμμή του ακροδεξιού ΛΑΟΣ.

Και παράλληλα η εθνικιστική πτέρυγα φροντίζει πλέον να αναδείξει ανοιχτά τη διπλή γραμμή που υπάρχει στο εσωτερικό της Ν.Δ. για το Μακεδονικό, επιχειρώντας να επιβάλει τη δική της, την οποία παρουσιάζει ως ισότιμη ή ακόμα και ως κυρίαρχη σε σχέση με την επίσημη θέση του κόμματος.

Σε αυτό το πλαίσιο ο Μ. Βορίδης έφτασε στο σημείο να αμφισβητήσει τη διαχρονικότητα της εθνικής γραμμής Καραμανλή-Μπακογιάννη με τον υποτιμητικό ισχυρισμό ότι «η Ν.Δ. έχει υποστηρίξει κατά καιρούς μία τέτοια θέση».

Και συνέχισε: «Ομως πάντοτε στο εσωτερικό της Ν.Δ. επίσης ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε η θέση ότι δεν έπρεπε να υπάρξει καθόλου η χρήση της λέξεως “Μακεδονία” και το υποστήριζαν διάφοροι άνθρωποι αυτό που ήταν βουλευτές και πρωθυπουργοί», εννοώντας τον Αντ. Σαμαρά, στη γραμμή του οποίου και κινήθηκε. Ηταν ο κ. Σαμαράς κατά την περιβόητη ομιλία του στη Βουλή για τη Συμφωνία των Πρεσπών που υποστήριζε ότι ο ίδιος ήταν πάντα κατά της σύνθετης ονομασίας και έλεγε υποτιμητικά ότι «υπήρξαν και άλλες απόψεις αργότερα».

Ομως η σαμαρική γραμμή ποτέ μετά το 1993 δεν αποτέλεσε θέση προς διαβούλευση στο εσωτερικό της Ν.Δ. και ποτέ δεν εκφραζόταν απενοχοποιημένα, πόσο μάλλον να διεκδικεί κιόλας να γίνει κυρίαρχη όπως σήμερα. Ακόμα και επί κυβέρνησης Σαμαρά, επίσημη θέση παρέμεινε η εθνική γραμμή υπέρ της σύνθετης ονομασίας, την οποία και διατύπωσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Σήμερα όμως, όψιμα η εθνικιστική πτέρυγα προσπαθεί να ανατρέψει την επίσημη θέση της Ν.Δ. και να επιβάλει τη δική της, γεγονός που κορυφώθηκε κατά την προαναφερόμενη ομιλία του κ. Σαμαρά στη Βουλή, την οποία και αφιέρωσε ολόκληρη σε μια προσπάθεια να αποδομήσει την πολιτική της σύνθετης ονομασίας.

Ο Αδωνις και ο ιερέας

Αυτή την ομιλία υπενθύμισε, καθόλου τυχαία, ο Αδωνις Γεωργιάδης κατά την κοπή της πίτας του (3.2.2019): «Μου λέει τώρα ο ιερέας, μην ξεχάσεις να αναφέρεις την επική ομιλία του Αντώνη Σαμαρά για το θέμα του Μακεδονικού στη Βουλή». Η εκδήλωση αυτή λοιπόν που είχε ακόμα και... σαμαρικό ιερέα, αποτέλεσε μία ακόμα εσωκομματική επίδειξη δύναμης της εθνικιστικής πτέρυγας.

Ο κ. Γεωργιάδης σε μια αρχηγική εμφάνιση, αντιγράφοντας τη σκηνοθεσία των χειραψιών υπό μουσική υπόκρουση, του μέντορά του Γ. Καρατζαφέρη, επιδόθηκε σε θερμούς εναγκαλισμούς με τον Αντ. Σαμαρά, ανεβοκατέβαζε στη σκηνή υποψήφιους βουλευτές των οποίων τη συμμετοχή στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. πρόλαβε να ανακοινώσει πριν από τον Κυρ. Μητσοτάκη, μιλούσε σε φόντο με τα ονόματα του προέδρου της Ν.Δ. και του ίδιου σε γραμματοσειρά ίδιου μεγέθους σαν να είναι ιεραρχικά ισοδύναμα, φώναζε «μια φορά ΔΑΠίτης για πάντα ΔΑΠίτης» -λες και δεν αναδείχθηκε στον ακροδεξιό ΛΑΟΣ- και έβαλε τους παρευρισκόμενους να τραγουδήσουν το «Μακεδονία ξακουστή».

Ενώ επιτέθηκε και στον Νίκο Δένδια, λέγοντας ότι «εγώ θέλω να παίρνω το χειροκρότημα αυτής της παρατάξεως! Αλλοι μπορεί να χαίρονται με τα χειροκροτήματα του ΣΥΡΙΖΑ!», αναφερόμενος βέβαια στο θερμό χειροκρότημα που είχε εισπράξει ο κ. Δένδιας για την καθαρή στάση του κατά της υπόδικης Χρυσής Αυγής.

Και του επιτέθηκε γιατί ο Ν. Δένδιας, εκφράζοντας την κεντροδεξιά τάση του κόμματος, είχε αφήσει αιχμές κατά της σαμαρικής πτέρυγας, προειδοποιώντας ότι αν η Ν.Δ. «χάσει τον ανοιχτό ευρωπαϊκό της χαρακτήρα» θα περιοριστεί σε ένα «κομματίδιο» των εκλογικών ποσοστών Σαμαρά του 2012.

Πάντως είδαμε και μια ηχηρή αναδίπλωση των σαμαρικών με τον κ. Σταμάτη να δηλώνει: «Επειδή υπάρχει και πάρα πολύς λαϊκισμός από διάφορους εξτρεμιστικούς κύκλους, ότι τάχα η Ελλάδα μπορεί να ακυρώσει τη συμφωνία, αν την ακυρώσει θα βρεθεί σε δυσμενέστερη θέση». Ελα όμως που ήταν ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς, ο οποίος τασσόταν κατά της εφαρμογής της συμφωνίας μετά την κύρωσή της (Καβάλα, 7.10.2018). Οι «εξτρεμιστικοί κύκλοι» λοιπόν έχουν ονοματεπώνυμο.