Είδωλό του ο Μακρόν

Σε επιχείρηση ταύτισής του με τον νέο Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν επιδόθηκε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δίχως βεβαίως να παραλείψει τις συνήθεις σφοδρές επιθέσεις του κατά του πρωθυπουργού, του... μισού υπουργικού συμβουλίου και συνολικά του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε μια -ακόμη- συνέντευξή του, στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera, αλλά και στην ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική του Ομάδα ο κ. Μητσοτάκης κατά το μάλλον ή ήττον επανέλαβε εαυτόν.

Το νέο χθεσινό στοιχείο ωστόσο είναι η απόπειρά του να συγκριθεί ουσιαστικά με τον 39χρονο νέο Γάλλο πρόεδρο, κάνοντας αναφορές στην προεκλογική του εκστρατεία που «στηρίχτηκε στην αλήθεια».

Η εμφανής πρόθεση του προέδρου της Ν.Δ., που διέπνευσε και το σύνολο της ομιλίας του στην Κ.Ο. της Ν.Δ., ήταν να παραπέμψει στη «συμφωνία αλήθειας», την οποία έχει «λανσάρει», σε αντιδιαστολή μάλιστα με τα, κατά τον ίδιο, συνεχή ψέματα της κυβερνώσας παράταξης.

Ταυτόχρονα, κυρίως στη συνέντευξή του, θέλησε να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τον λαϊκισμό, αφηγούμενος πόσο ο Εμ. Μακρόν, αλλά και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης απέχουν από αυτού του είδους τη νοοτροπία.

Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση, ίσως αποτελούν έκπληξη οι ονομαστικές του αναφορές στους υπουργούς Ευκλ. Τσακαλώτο, Π. Σκουρλέτη και Χρ. Σπίρτζη, για τους οποίους επιχείρησε να δείξει ότι, όπως και ο Αλ. Τσίπρας, ψεύδονται ή λαϊκίζουν ακατάπαυστα.

Από την ομιλία του πάντως στην Κ.Ο. χθες στη Βουλή προκύπτει ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. από κοινού με τους βουλευτές του, τους οποίους παρότρυνε προς αυτή την κατεύθυνση, ξεκινούν εκστρατεία προς τον λαό προκειμένου να πείσουν ότι είναι οι μόνοι ικανοί να βγάλουν τη χώρα από τα μνημόνια και να διαπραγματευτούν με την Ευρώπη.

Οπως επίσης ότι ευθεία αναφορά στη λέξη «εκλογές» δεν υπήρξε.

Ενδεχομένως, σύμφωνα με κάποιους άσπονδους φίλους του αρχηγού εντός Ν.Δ., «ο Κυριάκος το πήρε απόφαση ότι θα πρέπει να περιμένει πολύ καιρό για να γίνει πρωθυπουργός».

Περί λαϊκισμού

Το γραφείο Τύπου της Ν.Δ. είχε από προχθές προειδοποιήσει ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα αναφερόταν εκτενώς στην εκλογή Μακρόν προς τον οποίο, ως γνωστόν, όψιμα στράφηκε η Ν.Δ. Και το έπραξε.

Απέδωσε τη νίκη του προερχόμενου από τους σοσιαλιστές ανεξάρτητου Μακρόν στο ότι «δεν έχασε καμία ευκαιρία να αποδομήσει τον λαϊκισμό των αντιπάλων του, χωρίς να καταφύγει σε ψεύτικες υποσχέσεις.

Να επισημάνει τα ψέματα και να φωτίσει τις υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα».

Ολίγον αναλυτικότερος περί λαϊκισμού στην ιταλική εφημερίδα, είπε επί λέξει: «Οι λαϊκιστές, είτε προέρχονται από την Αριστερά είτε από τη Δεξιά, έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Προτείνουν εξαιρετικά απλές λύσεις σε σύνθετα προβλήματα. Η Ελλάδα πλήρωσε ένα πολύ ακριβό τίμημα από την άνοδο στην εξουσία μιας λαϊκίστικης κυβέρνησης».

Ο αρχηγός της Ν.Δ. περιέγραψε τον ρόλο που ο ίδιος ονειρεύεται να διαδραματίσει.

Και ταύτισε το εθνικό σχέδιο της Ν.Δ. με την αλήθεια και την ειλικρίνεια, προσδιορίζοντας την ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο να απελευθερώσει την κοινωνία από «μια κυβέρνηση που έχει πλήρως απαξιωθεί, αλλά συνεχίζει να κοστίζει σε χρήμα και σε χρόνο στη χώρα».

Ακολουθώντας το ρητό «η επανάληψις είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως», η ομιλία του κ. Μητσοτάκη κινήθηκε από κει και κάτω στα γνωστά μοτίβα.

Οτι η κυβέρνηση Τσίπρα έφερε δύο νέα μνημόνια μέσα σε δύο χρόνια, ότι το νέο έχει δυσβάσταχτα μέτρα, ότι μόνος στόχος είναι η «παραμονή του κ. Τσίπρα στην εξουσία» και «η οικοδόμηση του δικού τους καθεστώτος», καθώς «η στενή παρέα του Μαξίμου πολιτεύεται με αλαζονεία, με αδιαφάνεια και με αυταρχισμό. Αλλά και με τον αφόρητο κυνισμό αυτών που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους».

Στο σημείο αυτό έδωσε και τη «γραμμή» που θα πρέπει να περάσουν οι βουλευτές προς τους πολίτες.

Θα λένε ότι «η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στηρίχθηκε σε τρία μεγάλα ψέματα: στο τέλος της λιτότητας και το σκίσιμο των μνημονίων, στο εμπόριο πατριωτισμού, τη δήθεν αντίσταση στους ξένους και την τάχα ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και μάχη με το παλιό και τη διαπλοκή. Και στα τρία έγιναν τα ακριβώς αντίθετα στη μεγαλύτερη επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης που γνώρισε ποτέ η χώρα».

Η διαπλοκή και ο Ιβάν Σαββίδης -δίχως να τον κατονομάσει αυτή τη φορά- δεν μπορούσαν παρά να αποτελέσουν κομμάτι της ομιλίας του, ενώ θυμήθηκε και το ταξίδι Παππά πριν από τρία χρόνια στη Βενεζουέλα, το καθεστώς Μαδούρο, αλλά και την πρόσφατη επίσκεψη της πρώην προέδρου της Αργεντινής.

Κι επειδή λαϊκισμός και ψέμα πάνε παράλληλα, κατά τον πρόεδρο της Ν.Δ. «το ψέμα, παρότι έχει κοντά ποδάρια, παραμένει η αγαπημένη πολιτική μέθοδος αυτών που κυβερνούν».

«Ψευτοαντίμετρα» χαρακτήρισε τα αντίμετρα και τελικά «όσοι φαντασιώνονται ότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπούν ξαφνικά σε μια ρεαλιστική, μεταρρυθμιστική δύναμη, να θυμούνται ότι “Σταχτοπούτες” υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Πολιτικούς χαμαιλέοντες δεν έχει ανάγκη η χώρα».

«Αντιπολίτευση μέσω Λατινικής Αμερικής, κορόνες περί διαπλοκής και πάνω απ’ όλα “μεταρρυθμιστικό” οίστρο, πάντα ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας», ήταν το σχόλιο του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην ομιλία Μητσοτάκη.