H Νέα Δημοκρατία χάνει με τις πολιτικές επιλογές της τα ερείσματα που παραδοσιακά είχε στους επιχειρηματίες της Κεντροδεξιάς, και ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι θα είναι το κόμμα που, αν και εφόσον καταφέρει τη «στροφή στον ρεαλισμό», θα κερδίσει την εμπιστοσύνη, ή έστω την ανοχή, του «κεφαλαίου» και θα εκμεταλλευτεί το κενό από την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ στο ορφανό κομμάτι του «μεσαίου χώρου».
Το φλερτ Σαμαρά με την ακροδεξιά (θεωρία των δύο άκρων, υπόθεση Μπαλτάκου), η λαϊκίστικη στροφή που ξεκίνησε με τον ανασχηματισμό την επομένη των ευρωεκλογών και επικυρώθηκε τον Σεπτέμβριο με την πρωτοβουλία της «πρόωρης εξόδου από το Μνημόνιο» και η επένδυση στη στρατηγική του φόβου, αποτέλεσαν τις σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι για μεγάλο μέρος του επιχειρηματικού κόσμου που μέχρι πρότινος στήριζε διακριτικά ή εμφανέστερα την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Η απευθείας σύγκριση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στο παρά πέντε της προκήρυξης πρόωρων εκλογών δείχνει ότι αγωνία της Νέας Δημοκρατίας είναι πώς θα καταφέρει να καλλιεργήσει φόβο στον επιχειρηματικό κόσμο και τους πολίτες μέσα από την κινδυνολογία, την ίδια στιγμή που η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ είναι να συμμαζέψει τον «τραχανά» της παροχολογίας υπέρ πάντων που έχει απλώσει, να εμφανιστεί ενωτικός και παράλληλα να σταματήσει να προκαλεί ανησυχία στις «αγορές» και τους επιχειρηματίες.
Το τελευταίο διάστημα, η στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης να ρίξει όλο το βάρος της πολιτικής αντιπαράθεσης στην «τρομοκρατία της αγοράς», προεξοφλώντας καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προκαλεί έντονες αντιδράσεις από πολλούς επιχειρηματίες και οικονομικούς παράγοντες.
Οι... ανησυχούντες
Με εξαίρεση συγκεκριμένα εκδοτικά, επιχειρηματικά και εφοπλιστικά συγκροτήματα και κομματικούς «συνδικαλιστές» του επιχειρείν που υποθάλπουν την κινδυνολογία, ανησυχώντας ότι θα χάσουν τα δικά τους ερείσματα στην εξουσία ή δεν θα καταφέρουν να ολοκληρώσουν «κλεισμένες» δουλειές, η πλειονότητα των επιχειρηματικών παραγόντων εμφανίζονται πλέον σφόδρα δυσαρεστημένοι.
Οι ατυχείς δηλώσεις περί «κινδύνου μείωσης της ρευστότητας» (Στουρνάρας, Χαρδούβελης), «πιστωτικών γεγονότων» και «χρεοκοπίας» (Σαμαράς, Βούλτεψη), και της αναβίωσης σεναρίων περί «εξόδου της χώρας από το ευρώ» (Αδ. Γεωργιάδης), έχουν δημιουργήσει έντονο προβληματισμό, ο οποίος επιτείνεται από το καταγεγραμμένο πλέον «πάγωμα» της αγοράς τις τελευταίες εβδομάδες, στον απόηχο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Πλήγμα για την τακτική της κυβέρνησης αποτελεί η διαπίστωση πως τα ακραία σενάρια δεν τα υιοθετούν ούτε οι ξένες επενδυτικές τράπεζες, πολλές από τις οποίες στις αναλύσεις τους το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει όχι μόνο να «φλερτάρουν» με την προοπτική να κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά προτρέπουν τους πελάτες τους να συνεχίσουν να επενδύουν στην Ελλάδα όπως έκαναν το προηγούμενο διάστημα η βρετανική HSBC, η Barclays, η αμερικανική JP Morgan.
Ακόμη και ο φίλα προσκείμενος στη Ν.Δ. πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, επέλεξε στην τελευταία δημόσια παρέμβασή του να κρατήσει «αποστάσεις ασφαλείας» από την κυβέρνηση ζητώντας την (αυτονόητη για τον επιχειρηματικό κόσμο) συναίνεση των κομμάτων επί των βασικών θεμάτων της οικονομίας.
Στο παρασκήνιο, επιχειρηματίες-μέλη του Συνδέσμου επιρρίπτουν την ευθύνη για την έκρηξη της αβεβαιότητας που προκλήθηκε το τελευταίο τρίμηνο στη χώρα, στις επιλογές Σαμαρά να ζητήσει τον Σεπτέμβριο την πρόωρη έξοδο από το Μνημόνιο χωρίς προγενέστερη προετοιμασία, παγώνοντας κάθε διαπραγμάτευση με την τρόικα και πυροδοτώντας έκτοτε τη μεγάλη άνοδο των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων (από το 5,7% στο 10,5% μεταξύ Σεπτεμβρίου –Δεκεμβρίου) και σφοδρή πτώση στο Χρηματιστήριο που το τελευταίο τετράμηνο έχασε πάνω από 20 δισ. ευρώ χρηματιστηριακής αξίας.
Οι ίδιοι άνθρωποι καταλογίζουν στην κυβέρνηση πολιτικά σφάλματα και οικονομικά ατοπήματα, με κυρίαρχα την υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας (ΕΝΦΙΑ), την ενδοτικότητα στις απαιτήσεις της τρόικας ως προς τις συνεχείς φορολογικές επιβαρύνσεις ζωντανών κυττάρων της οικονομίας (π.χ. τουρισμός, ενέργεια, τρόφιμα), την απουσία συγκροτημένης βιομηχανικής πολιτικής και στρατηγικής εξόδου από την ύφεση, καθώς και αναβλητικότητα στο μέτωπο της μεταρρυθμιστικής πολιτικής και του ανοίγματος των αγορών τους τελευταίους μήνες.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας