Την απόλυτη αδιαφορία της κυβέρνησης για τον θεσμό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που επί δεκαετίες αποτέλεσε την κορωνίδα του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, και καταργήθηκε κατ’ εντολή των πιστωτών, επιβεβαίωσε εκ νέου η ομιλία αλλά και η συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.
Ακόμη κι όταν, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ρωτήθηκε ο κ. Μητσοτάκης για τους χαμηλούς μισθούς, απέφυγε την παραμικρή μνεία στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που θα μπορούσαν, εάν ζωντανέψουν, όχι μόνο να βελτιώσουν το επίπεδο αμοιβών, αλλά να αποτελέσουν και τη βάση μιας νέας «Εθνικής Συμφωνίας στα πρότυπα της Ισπανίας», όπως επισήμανε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μία ημέρα πριν από τα εγκαίνια.
Η αναθέρμανση της συλλογικής αυτονομίας, του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων, είναι μακριά από την αντίληψη της κυβέρνησης, που στηρίζει την επιτυχία της εργατικής της πολιτικής στο απίθανο συμπέρασμα του κ. Μητσοτάκη «καλύτερα κάποιος να εργάζεται από το να είναι άνεργος», όπως το διατύπωσε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, στην οποία επανέλαβε ότι ο μέσος μισθός θα ανέλθει στα 1.500 ευρώ... με ορίζοντα το 2027.
Γιατί όμως θα έπρεπε να μιλήσει ο πρωθυπουργός για την επιστροφή της υπογραφής της Εθνικής Σύμβασης στους αποκαλούμενος κοινωνικούς εταίρους; Γιατί θα έπρεπε να παροτρύνει τους εργοδότες να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και να συζητήσουν πολιτισμένα τα νέα μισθολόγια; Γιατί να το κάνει, όταν ακόμη και η υπουργός Εργασίας δεν έσπευσε να τον πείσει για τη σημασία του νέου νόμου που υποτίθεται θα εναρμονίζει το εθνικό δίκαιο με την Οδηγία για τους αξιοπρεπείς κατώτατους μισθούς; Μα, ούτε η κ. Κεραμέως πιστεύει σε θεσμικές, προοδευτικές παρεμβάσεις που μπορεί να επιδράσουν στην αγορά εργασίας. Και άλλωστε η ανάσα του συνδικαλιστικού κινήματος δεν φτάνει στα αυτιά τους. Είναι ξέπνοη και μοιάζει περισσότερο με επιθανάτιο βρόγχο. Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στο αδύναμο σε μαζικότητα και ζωντάνια συλλαλητήριο που παραδοσιακά προηγείται της ομιλίας του πρωθυπουργού στα εγκαίνια.
Ζητούν αυξήσεις
Παρ’ όλα αυτά, οι μισθωτοί στη μεγάλη τους πλειονότητα θέλουν αυξήσεις, κατοχυρωμένες με συλλογικές συμβάσεις. Χαρακτηριστικά τα ευρήματα της έρευνας που έκανε η ΓΣΕΕ και παρουσίασε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, το πρωί της Παρασκευής.
Πιο συγκεκριμένα:
● Οι ερωτηθέντες εργαζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα (85%) θεωρούν ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το 83% αναγνωρίζει την επίδρασή τους στη ρύθμιση του χρόνου εργασίας, το 80% στη διασφάλιση συνθηκών υγείας, το 73% στην αύξηση των αμοιβών και το 71% στην επίλυση διαφορών μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών.
● Ωστόσο, μεταξύ των εργαζομένων που καλύπτονται ήδη από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 65% δηλώνει ότι δεν έχει υπάρξει βελτίωση στην εργασία του από τις αρχές το 2023, μέχρι και σήμερα, αποτυπώνοντας με σαφήνεια τα αποτελέσματα της χρόνιας υπονόμευσης του θεσμού.
● Από τους εργαζόμενους που δηλώνουν ότι έχει βελτιωθεί κάποιος εργασιακός όρος με βάση τη σύναψη συλλογικής σύμβασης, το 83% αναφέρει την αύξηση του μισθού, το 24% την ευνοϊκότερη ρύθμιση του ωραρίου εργασίας και το 14% τη σύναψη πρόσθετου ασφαλιστικού συμβολαίου.
● Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, παρά την πολυετή υποχώρηση των εθνικών ποσοστών κάλυψης εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις που έφεραν την Ελλάδα στις τελευταίες θέσεις του σχετικού ευρωπαϊκού δείκτη, συνεχίζουν να έχουν εμπιστοσύνη στη θεσμική τους λειτουργία και αποτελεσματικότητα: για το 74% οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία των εργαζόμενων και την επίτευξη ισότιμων συνθηκών εργασίας, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (76%) θεωρεί ότι η μη ύπαρξη συλλογικής σύμβασης εργασίας έχει επίπτωση στην εργασιακή εξέλιξη και τα δικαιώματα του εργαζόμενου.
● Τέλος, οι εργαζόμενοι τάσσονται σε ποσοστό 82% υπέρ της καθολικότητας ισχύος των εργασιακών συμβάσεων για όλους τους εργαζόμενους και της επεκτασιμότητας για όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου. Το συγκεκριμένο εύρημα αξιολογείται ως ιδιαίτερα σημαντικό και ερμηνεύεται ως ένδειξη βαθιάς επίγνωσης των εργαζομένων του ρόλου των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων στην κλαδική συγκρότηση και λειτουργία του παραγωγικού συστήματος.
Από το σύνολο των απαντήσεων της έρευνας προκύπτει η υψηλή εμπιστοσύνη των εργαζομένων στον θεσμικό ρόλο των συλλογικών συμβάσεων, αλλά και η έκφραση της απόλυτης πεποίθησης ότι αυτές αποτελούν τόσο το κατεξοχήν εργαλείο διασφάλισης ποιοτικών εργασιακών όρων και συνθηκών όσο και προνομιακό θεσμικό μέσο προώθησης μιας δίκαιης παραγωγικής ανάπτυξης.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας