Εγραφα το περασμένο Σάββατο για το ηλίθιο συνήθειο κάποιων συνανθρώπων μας να βασανίζουν και, γενικά, να ταλαιπωρούν άγρια ζώα, παίζοντας, υποτίθεται, μαζί τους. Μια άλλη, εξίσου ηλίθια συνήθεια είναι το να μετατρέπουν άγρια ζώα σε κατοικίδια, αγνοώντας τους κινδύνους που συνεπάγεται μια τέτοια συγκατοίκηση, ειδικά όταν το ζώο είναι ογκώδες και πολύ δυνατό αρπακτικό.
Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στην «Ντέιλι Μέιλ» η ιστορία της Αμερικανίδας ηθοποιού Μέλανι Γκρίφιθ και του «καλύτερου φίλου της», ενός θηριώδους λιονταριού, του Νιλ. Οι φωτογραφίες που συνόδευαν το ρεπορτάζ έδειχναν τη Μέλανι, τη μητέρα της Τίπι Χέντρεν, επίσης ηθοποιό, και τον Νιλ σε μια τρυφερή συνύπαρξη. Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν ακριβώς έτσι. Σ' ένα βιβλίο της η Τίπι Χέντρεν (πρωταγωνίστρια στα «Πουλιά» του Χίτσκοκ, μεταξύ άλλων ταινιών), που σήμερα είναι 84 ετών, χαρακτηρίζει εκείνη τη συνύπαρξη με το άγριο θηρίο «μεγάλη βλακεία». Και τώρα γυρίζει από άκρου εις άκρον τις ΗΠΑ προσπαθώντας να σταματήσει το εμπόριο άγριων ζώων - χάρη σ' αυτήν, ένας σχετικός νόμος ισχύει σε αρκετές Πολιτείες.
Ολα άρχισαν το 1969, όταν η Χέντρεν και ο σύζυγός της είδαν, σ' ένα ταξίδι τους στη Μοζαμβίκη (Αφρική), ένα τεράστιο και εγκαταλειμμένο αγρόκτημα να 'χει «καταληφθεί» από περίπου 30 λιοντάρια - αρσενικά, θηλυκά και μωρά. Τότε τους μπήκε η ιδέα να γυρίσουν μια ταινία με πρωταγωνιστές ανθρώπους και λιοντάρια σε συμβίωση. Βρήκαν, στις ΗΠΑ, έναν εκπαιδευτή λιονταριών -τα νοίκιαζε για τις ανάγκες ταινιών- κι εκείνος τους πρότεινε να δοκιμάσουν πρώτα να «συζήσουν» μ' ένα νεαρό αφρικανικό λιοντάρι, τον Νιλ. Πράγματι, το πήραν σπίτι τους κι έζησαν μαζί.
Ακούγοντας προσεκτικά τις οδηγίες του «εκπαιδευτή», τα πράγματα πήγαν περιέργως καλά. Ειδικά η νεαρή, τότε, κόρη τους, η Μέλανι, έγινε αχώριστη φίλη του θηρίου. Αποφάσισαν, λοιπόν, να γυρίσουν εκείνη την ταινία που είχαν σκεφτεί, με τη συμμετοχή περίπου 20 λιονταριών. Ηταν μια καταστροφή: Τα γυρίσματα κράτησαν 5 χρόνια και κόστισαν πολύ σοβαρά σε 7 μέλη του συνεργείου - απ' τον διευθυντή φωτογραφίας ένα λιοντάρι έφαγε... το μισό του κεφάλι. Οσο για τη Μέλανι, χρειάστηκε πλαστική επέμβαση στο πρόσωπο έπειτα από ένα «χάδι», κάπως απρόσεκτο, του Νιλ.
Χτυπάει το κεφάλι της, σήμερα, η κυρία Χέντρεν: «Πώς είναι δυνατόν να ήμουν τόσο αφελής; Αυτά τα ζώα είναι ψυχοπαθή. Μπορούν να σε κάνουν γεύμα απ' τη μια στιγμή στην άλλη...». Στερνή μου γνώση, να σ' είχα πρώτα, λέμε εμείς.
(Κι ο ίδιος ο «εκπαιδευτής» γλίτωσε παρά τρίχα: Κάποια στιγμή, εντελώς ξαφνικά, ο Νιλ τον πέταξε κάτω και τον πάτησε με την πελώρια πατούσα του, βρυχώμενος. Ξέφυγε, επιστρατεύοντας κάθε ίχνος ψυχραιμίας που του απέμεινε...)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας