Πολύχρωμη πινελιά στη θάλασσα του Αιγαίου

Σαφώς και δεν πρόκειται για κάποιο ξεχασμένο νησάκι στην άκρη του πελάγους. Η γειτνίασή της με την αντικρινή Ρόδο, αλλά και οι χιλιάδες φανατικοί φίλοι της που την επισκέπτονται ξανά και ξανά δημιουργούν την αίσθηση ότι η Σύμη είναι ένας δημοφιλής προορισμός και όχι άδικα φυσικά.

Εδώ τον Αύγουστο γίνεται το αδιαχώρητο, όμως ο Σεπτέμβρης αναδεικνύει τα πραγματικά πλεονεκτήματα του νησιού, ενώ με λίγο ψάξιμο θα βρείτε ιδιαίτερα ελκυστικές τιμές για τη διαμονή σας.

Μια χρωματιστή πολιτεία

Το πλοίο που συνδέει καθημερινά τη Σύμη με τη Ρόδο θα σε αφήσει στη στενάχωρη προκυμαία. Η πρώτη επαφή με το νησί είναι μια δυνατή εμπειρία καθώς σηκώνεις το βλέμμα και αντικρίζεις ολόγυρα δυόμισι χιλιάδες πολύχρωμα αρχοντικά να γλιστρούν από τα γύρω υψώματα και να αγκαλιάζουν τον όρμο του λιμανιού. Από εκεί και πέρα η Σύμη θα σε «ρουφήξει» στους ρυθμούς της, στη νοσταλγία της, στις απλές καθημερινές χαρές της.

Όπως είναι φυσικό, ο μεγαλύτερος συνωστισμός παρατηρείται στο λιμάνι (Γιαλός), εκεί όπου συνωστίζονται τα καΐκια και τα δεκάδες σκάφη αναψυχής. Περπατώντας όλη την προκυμαία, εύκολα θα φτάσετε έως το εμβληματικό ρολόι, κτίσμα του 1884, ενώ λίγο πιο πέρα στο Χαράνι θα συναντήσετε τον παλιό ταρσανά όπου ακόμη και σήμερα οι έμπειροι καραβομαραγκοί επισκευάζουν τα καΐκια.

Στην Πλατεία 8ης Μαΐου 1945, σε ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής νεοκλασικό κτίριο στεγάζεται το σημαντικό Ναυτικό Μουσείο Σύμης με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αίθουσα, αφιερωμένη στους Συμιακούς σφουγγαράδες. Στον Γιαλό θα δείτε το ιστορικό κτίριο όπου ο Γερμανός στρατηγός Βάγκνερ υπέγραψε την παράδοση της Δωδεκανήσου στις 8 Μαΐου του 1945. Μια τριήρης χαραγμένη στον βράχο και ένα σύντομο κείμενο θυμίζουν το ιστορικό γεγονός.

Ακόμη, στον Γιαλό ξεχωρίζουν ο ιστορικός ναός του Τιμίου Προδρόμου, κτίσμα του 1838, το παραδοσιακό κτίριο του Τελωνείου και το άγαλμα του μικρού ψαρά, του γνωστού στους Συμιακούς «Μιχαλάκη», έργο του γλύπτη Κώστα Βαλσάμη.

Ανάβαση στο Χωριό

Όταν θα αρχίσει να γέρνει ο ήλιος θα ανηφορίσετε τα άφθονα ασβεστωμένα σκαλοπάτια της «Καλής Στράτας» -ο παλιός εμπορικός δρόμος της ναυτικής πόλης- που θα σας ανεβάσουν από τον Γιαλό στο Χωριό. Εδώ θα περιπλανηθείτε σε ένα δαιδαλώδες σύμπλεγμα καλντεριμιών που στριφογυρνούν αδιάκοπα ανάμεσα στα υπέροχα αρχοντικά με τα μικροσκοπικά μπαλκόνια, τα περίτεχνα αετώματα και τους διακριτικούς φεγγίτες. Πίσω από τις φρεσκοβαμμένες αυλόπορτες θα ρίξετε κλεφτές ματιές για να δείτε τις περίφημες βοτσαλωτές αυλές!

Ανάμεσα στα πιο γνωστά κτίρια του Χωριού είναι το παλιό δημοτικό φαρμακείο και τα αρχοντικά Χατζηαγαπητού-Χατζηϊωάννου και Φαρμακίδη, στο οποίο στεγάζεται το Αρχαιολογικό-Λαογραφικό Μουσείο. Από την εκκλησία της Παναγιάς του Κάστρου που δεσπόζει στην κορφή του οχυρωμένου από τους Ιωαννίτες Ιππότες λόφου θα απολαύσετε την καλύτερη θέα πριν κατηφορίσετε στον Γιαλό.

Μύθοι, θρύλοι, παραδόσεις

Σύμφωνα με τη μυθολογία, Σύμη λεγόταν η κόρη του Ιαλυσού, ιδρυτή της ομώνυμης ροδίτικης πόλης. Στο πέρασμα των αιώνων και σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές το νησί ονομάστηκε Μεταποντίς, αλλά και Αίγλη. Όπως αναφέρεται από τον Όμηρο, πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο με τρία καράβια και αρχηγό τον Νηρέα. Από εκείνα ακόμη τα χρόνια το νησί φημιζόταν για τα αξιόπλοα πλοία που κατασκεύαζαν οι έμπειροι ντόπιοι καραβομαραγκοί. Τον 17ο, τον 18ο και τον 19ο αιώνα τα καλοτάξιδα πλοία συμιακής κατασκευής αλώνιζαν τη Μεσόγειο.

Το επάγγελμα του ναυπηγού, μαζί με του σφουγγαρά, ήταν από τα πλέον επικερδή και η Σύμη με τους 30.000 κατοίκους της είχε γίνει από τις πιο ζωντανές πολιτείες του Αιγαίου!

Στη ροή της Ιστορίας η μοίρα του νησιού βρέθηκε συνυφασμένη με αυτήν της γειτονικής Ρόδου. Έτσι, επί φραγκοκρατίας βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Ιπποτών όπως και το γειτονικό νησί.

Το 1522 πέφτει στα χέρια των Τούρκων, ενώ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τη βρίσκει υπό ιταλική κατοχή. Τότε ήταν που η μικρή αρχοντούπολη πέρασε και την πιο σκληρή δοκιμασία της, αφού βομβαρδίστηκε από τα γερμανικά στούκας. Τα σημάδια από τους βομβαρδισμούς είναι ακόμη και σήμερα ορατά σε πολλά παλιά σπίτια.

Για ουζάκι στο Πέδι και για βουτιές στον Αϊ-Γιώργη

Γενικά στη Σύμη οι παραλίες είναι μικρές σε μέγεθος και καλά κρυμμένες πίσω από γκρεμούς ή βραχοτόπια, ενώ σε πολλές από αυτές δεν φτάνουν καν δρόμοι. Ολες οι ακρογιαλιές διακρίνονται για τα πεντακάθαρα νερά τους, τη μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι των νερών, αλλά και τις υψηλές θερμοκρασίες τους που επιτρέπουν το κολύμπι ακόμη και τον Οκτώβριο. Μια πρακτική -αν και κάπως ακριβή- λύση είναι τα εκδρομικά καΐκια, τα οποία αναχωρούν καθημερινά από το λιμάνι και προσεγγίζουν τις περισσότερες ακτές που είναι κατάλληλες για κολύμπι.

Το ψαροχώρι Πέδι είναι το παραθαλάσσιο επίνειο της Σύμης. Διαθέτει μια μικρή αμμουδερή παραλία και παραλιακές ψαροταβέρνες που σερβίρουν ό,τι εκλεκτό βγάζει η θάλασσα και φέρνουν στα μαγαζιά τα ντόπια καΐκια.

Στον Γιαλό, μετά το ρολόι στο Χαράνι, υπάρχει η μικροσκοπική ακρογιαλιά Νος.

Η καλύτερη ακτή είναι ο Άγιος Γεώργιος (Δυσάλωνα) με κοφτά κάθετα βράχια και αγριοκυπαρίσσια, που όμως δεν προσεγγίζεται από τη στεριά. Νοτιότερα, στον μυχό όρμου συναντάμε τη βοτσαλιά Νανού, ενώ στα δυτικά ξεχωρίζει η βοτσαλωτή ακρογιαλιά Άγιος Βασίλειος.

Εκδρομή στο Νημποριό και στον Πανορμίτη

Αν έρθετε στη Σύμη με δικό σας μεταφορικό μέσον μπορείτε να πραγματοποιήσετε κάποιες ενδιαφέρουσες εξορμήσεις ακολουθώντας το όχι και τόσο εύκολο (λόγω στροφών και στενών δρόμων) οδικό δίκτυο του νησιού.

Οπωσδήποτε ωστόσο αξίζει μια βόλτα έως το νοτιότερο άκρο του νησιού όπου δεσπόζει με την παρουσία του το ιστορικό μοναστήρι του Πανορμίτη αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Η πρώτη ιστορική αναφορά για τον Πανορμίτη γίνεται τον 14ο αι. από τον Γάλλο περιηγητή Lacrois και πιθανολογείται ότι κτίστηκε στη θέση προχριστιανικού ναού. Σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο προσφιλείς τόπους προσκυνήματος στο Αιγαίο και καθημερινά δεκάδες εκδρομικά σκάφη προσεγγίζουν εδώ.

Επίσης μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τα αξιόλογα μουσεία, το Εκκλησιαστικό, το Λαογραφικό, αλλά και τη βιβλιοθήκη του νησιού.

Με αφετηρία και πάλι την πόλη καταγράψαμε αξιόλογες διαδρομές στο εσωτερικό του νησιού προς τα μοναστήρια της Παναγιάς Μυρταριώτισσας και προς το καστρομοναστήρι του Μιχαήλη με αγιογραφίες του 14ου αι.

Στα βορειοδυτικά, στην αγκαλιά ενός βράχινου κόλπου, ακουμπά ο μικρός οικισμός του Νημποριού, όπου θα σας φέρει ο ασφάλτινος δρόμος από το λιμάνι. Ο οικισμός είναι κτισμένος πάνω σε ερείπια αρχαίας πόλης και δεν είναι λίγα τα υπολείμματα κτισμάτων, αμφορέων και νομισμάτων που έχουν βρεθεί στην περιοχή. Από εδώ στις 15 Αυγούστου σαλπάρουν τα καΐκια για την εκκλησία της Κοιμήσεως που βρίσκεται στην ερημονησίδα Νήμος, φορτωμένα με προσκυνητές.

Οκτώ χιλιόμετρα δυτικά του Χωριού (μέχρι κάποιο σημείο θα πάτε οδικώς και στη συνέχεια με τα πόδια) θα δείτε ένα από τα λιγότερο γνωστά αξιοθέατα του νησιού, τη νησίδα του Άγιου Αιμιλιανού, η οποία συνδέεται με τον κορμό του κυρίως νησιού μέσω μιας στενής λωρίδας γης. Επάνω της έχει χτιστεί από σφουγγαράδες το ομώνυμο εκκλησάκι.

📍 www.viewsofgreece.com