Απέλυσε τους αντάρτες υπουργούς

Το τελειωτικό χτύπημα στον πρωτοφανή σε ένταση εμφύλιο πόλεμο, που μαινόταν εδώ και εβδομάδες με τους «μετριοπαθείς» κυβερνητικούς εταίρους του, έδωσε χθες ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, προκαλώντας ο ίδιος την κατάρρευση του δυσλειτουργικού και βραχύβιου κυβερνητικού συνασπισμού, μόλις 18 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Ποντάροντας στα (σχεδόν εξασφαλισμένα με βάση τις δημοσκοπήσεις) εκλογικά κέρδη από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, λόγω της αδιαμφισβήτητης πια κυριαρχίας της σοβινιστικής Ακροδεξιάς στην πολιτική ζωή και την κοινή γνώμη του Ισραήλ, ο «Μπίμπι» έπαιξε τα ρέστα του και απέλυσε με βιτριολικές εκφράσεις τους δύο «υπονομευτές» του και ηγέτες κεντρώων κομμάτων, τον υπουργό Οικονομίας Γιάιρ Λαπίντ και την υπουργό Δικαιοσύνης Τζίπι Λίβνι, προαναγγέλλοντας τη διάλυση της Κνεσέτ «το συντομότερο δυνατό».

Σε χθεσινοβραδινό τηλεοπτικό διάγγελμά του, ο Νετανιάχου «απασφάλισε» με προφανή προεκλογική στόχευση κατά των δύο, εξαπολύοντας δριμύτατο «κατηγορώ» ότι συνωμότησαν από κοινού εναντίον του ιδίου και της κυβέρνησής του, προκειμένου να τον εκδιώξουν από την πρωθυπουργία και να σχηματίσουν εναλλακτικό κυβερνητικό συνασπισμό σε ανίερη συμμαχία με τα δικά του «δεκανίκια», τα υπερορθόδοξα εβραϊκά κόμματα, την ακραία ατζέντα των οποίων Λαπίντ και Λίβνι υποτίθεται ότι απορρίπτουν μετά βδελυγμίας.

«Με μία λέξη αυτό ονομάζεται πραξικόπημα. Είναι αδύνατο να κυβερνήσεις υπό αυτή την κατάσταση» δήλωσε χωρίς περιστροφές, τονίζοντας πως ο σχηματισμός και η σύνθεση αυτής της κυβέρνησης «του επιβλήθηκαν» από την πρώτη μέρα εξαιτίας των αποτελεσμάτων των τελευταίων εκλογών και της μη επίτευξης αυτοδυναμίας από το δεξιό κόμμα του, το Λικούντ.

Πόλεμος δηλώσεων

Οι ισχυρισμοί περί απόπειρας μυστικής συνεργασίας με τα υπερεθνικιστικά θρησκευτικά κόμματα των δύο «μετριοπαθών» ηγετών προκαλούν εύλογες απορίες, καθώς η ενδοκυβερνητική ρήξη κορυφώθηκε -μεταξύ άλλων- εξαιτίας της κάθετης διαφωνίας του Λαπίντ και της Λίβνι με την επίμονη προώθηση του άκρως αμφιλεγόμενου και διχαστικού νομοσχεδίου για τον ορισμό του Ισραήλ ως «εβραϊκού κράτους–έθνους».

Η -τέως πλέον- υπουργός Δικαιοσύνης απέρριψε κατηγορηματικά τις πρωτόγνωρες αιτιάσεις του πρωθυπουργού, εγκαλώντας τον με τη σειρά της ότι ήταν αυτός που κινούσε παρασκηνιακά τα νήματα για να αντικαταστήσει την ίδια και τον Λαπίντ. Λίγες ώρες μάλιστα πριν από την αποπομπή της, η Λίβνι είχε κατακεραυνώσει την κυβέρνηση ως «εξτρεμιστική, προβοκατόρικη και παρανοϊκή» (!), κατηγορώντας τον πρωθυπουργό ότι υποδαυλίζει τη διχόνοια εντός του Ισραήλ με την άρση της ισορροπίας μεταξύ σιωνισμού και δημοκρατικών αρχών. «Η απόλυση υπουργών είναι μια πράξη δειλίας και απώλειας ελέγχου» πέρασε με τη σειρά του στην αντεπίθεση κατά του Νετανιάχου ο -επίσης τέως- υπουργός Οικονομίας, λέγοντας ότι σύρει τη χώρα σε «αχρείαστες εκλογές» αποκλειστικά για λόγους μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Με δεδομένη την αύξηση του ποσοστιαίου ορίου για την είσοδο των κομμάτων στην Κνεσέτ στις επόμενες εκλογές, οι δύο κεντρώες παρατάξεις αναμένεται να χάσουν σημαντικά σε κοινοβουλευτική δύναμη σύμφωνα με τα γκάλοπ: το μεν Yesh Atid (Υπάρχει Μέλλον) του Λαπίντ ενδέχεται να μειώσει ακόμα και στο μισό τις 19 έδρες του -έχοντας βγει δεύτερο κόμμα στις εκλογές του 2013-, ενώ το Hatnuah (Το Κίνημα) της Λίβνι είναι πιθανό να μην μπει καν στη Βουλή.

Αντίθετα, ο Νετανιάχου οδεύει στις πρόωρες κάλπες -το νωρίτερο τον Μάρτιο- με τον αέρα του νικητή, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις όχι μόνο τον φέρνουν πρώτο στην προτίμηση των πολιτών, αλλά προοιωνίζονται ότι η νέα κυβέρνηση θα είναι ακόμα πιο σκληροπυρηνική και συντηρητική από την απερχόμενη. Αψηφώντας σε μεγάλο βαθμό την έντονη διεθνή δυσαρέσκεια κατά του Ισραήλ εξαιτίας του πολύνεκρου πολέμου στη Γάζα το καλοκαίρι και την κατάρρευση των συνομιλιών με τους Παλαιστίνιους, η κοινή γνώμη ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα καυτά ζητήματα της οικονομίας.

Επιβράδυνση στην οικονομία

Οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν επιβραδυνθεί λόγω της δαπανηρής στρατιωτικής επιχείρησης στη Λωρίδα, η ισοτιμία του εθνικού νομίσματος σέκελ ολοένα και πέφτει, το κόστος ζωής αυξάνεται διαρκώς, ενώ η πρόταση του Λαπίντ για μηδενικό ΦΠΑ στην αγορά πρώτης κατοικίας προκάλεσε άλλο ένα χάσμα με τον Νετανιάχου, που αρνήθηκε να την εντάξει στον νέο κρατικό προϋπολογισμό ως ιδιαίτερα κοστοβόρα.

Με αίτημα δε την αύξηση του κατώτατου μισθού, τα συνδικάτα ετοιμάζονταν -τουλάχιστον πριν από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών- για γενική απεργία που επρόκειτο να παραλύσει τον δημόσιο τομέα.