Ενώ τα βλέμματα της διεθνούς κοινής γνώμης έχουν φυσιολογικά στραφεί σε άλλα, πιο «καυτά» πολεμικά μέτωπα, τα ισχυρά κράτη που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνεργάστηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο για την ξαφνική ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ –όπως η Τουρκία, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ – έχουν βρει ευκαιρία και κόβουν ήδη σε κομμάτια την πολύπαθη Συρία. Εκμεταλλευόμενα, φυσικά, το γεγονός ότι οι ισλαμιστές πρώην (;) τρομοκράτες που έχουν αναλάβει τον έλεγχο στη Δαμασκό παρακολουθούν απαθείς την νέα κατάτμηση της χώρας, προτιμώντας να ασχολούνται με τη σφαγή άμαχων Αλαουιτών και χριστιανών...
Τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη, λοιπόν, η ισραηλινή αεροπορία εξαπέλυσε νέα μαζική επίθεση κατά δύο μεγάλων στρατιωτικών βάσεων στη Χάμα και τη Χομς, τις οποίες έχει γραφτεί επανειλημμένα τις τελευταίες μέρες ότι σκοπεύει να καταλάβει και να «αξιοποιήσει» άμεσα ο τουρκικός στρατός. Ειδικά η αεροπορική βάση κοντά στη Χάμα, που είχε πληγεί ξανά στο πρόσφατο παρελθόν, φαίνεται πως κυριολεκτικά ισοπεδώθηκε από 18 διαδοχικές βομβιστικές επιδρομές των σιωνιστών, που κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τους διαδρόμους απογείωσης, τις αποθήκες καυσίμων αλλά και ό,τι είχε απομείνει από τον πύργο ελέγχου και τα ραντάρ της βάσης. Σύμφωνα μάλιστα με πηγές του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από τις επιδρομές σκοτώθηκαν μεταξύ άλλων και τρεις Τούρκοι μηχανικοί του στρατού – πληροφορία που βέβαια είναι πολύ δύσκολο να επιβεβαιωθεί.
Πάντως βίντεο που αναρτήθηκαν στα κοινωνικά δίκτυα από τη βάση της Χάμα δείχνουν τεράστιες εκρήξεις και κατεστραμμένα μαχητικά αεροσκάφη. Μεγάλης κλίμακας είναι και η καταστροφή στη διαβόητη T-4, μια από τις σημαντικότερες βάσεις του καθεστώτος Ασαντ στην ανατολική επαρχία Χομς, όπου, σύμφωνα με τον καλά ενημερωμένο ιστότοπο Middle East Eye και άλλα δημοσιεύματα, η Τουρκία σχεδιάζει να αναπτύξει στρατεύματα, προηγμένα αντιαεροπορικά συστήματα και μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη. Στο... στόχαστρο του Ερντογάν φέρεται άλλωστε να βρίσκεται και το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Παλμύρας, το οποίο επίσης επλήγη άγρια από τους Ισραηλινούς τον προηγούμενο μήνα.
Tούρκικος στρατός
Να σημειώσουμε εδώ ότι τις τελευταίες ώρες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο εικόνες και βίντεο από μεγάλες οχηματοπομπές του τουρκικού στρατού που αναπτύσσονται κατά μήκος της συρο-τουρκικής μεθόριου και ιδίως στην περιοχή του Χαλεπιού και της Ιντλίμπ, προφανώς με στόχο το πέρασμα στο συριακό έδαφος μόλις ο «σουλτάνος» δώσει τις σχετικές εντολές.
Η έντονη τουρκική στρατιωτική κινητικότητα, που φυσικά εξελίσσεται σε πλήρη συνεργασία με την εξτρεμιστική κυβέρνηση-μαριονέτα του Αλ Τζολάνι στη Δαμασκό, προκαλεί βέβαια αλυσιδωτές αντιδράσεις και από τους υπόλοιπους «παίκτες» – και δεν μιλάμε μόνο για τους έτσι κι αλλιώς λαίμαργους για νέα εδάφη Ισραηλινούς, που έχουν ήδη καταλάβει παράνομα μεγάλο τμήμα της νότιας Συρίας και έχουν φτάσει λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Δαμασκό.
Ετσι, σύμφωνα πάντα με το Συριακό Παρατηρητήριο, μακράν την καλύτερα πληροφορημένη οργάνωση για τα τεκταινόμενα στη χώρα, στις 31 Μαρτίου μια «αναγνωριστική δύναμη» εκατοντάδων ενόπλων υπό την ηγεσία Αμερικανών στρατιωτικών, αλλά αποτελούμενη στην πράξη κυρίως από Κούρδους μαχητές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) κατέλαβε την αεροπορική βάση Αλ Ντουμαΐρ, μόλις 40 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από τη Δαμασκό και πολύ κοντά στον στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ5 που συνδέει την πρωτεύουσα με τον συριακό Βορρά.
Η... καταδρομική αυτή ενέργεια των Κούρδων, με τις «πλάτες» των ΗΠΑ, ερμηνεύεται ήδη ως «απάντηση» του SDF στον πρόσφατο διορισμό της νέας «προσωρινής» συριακής κυβέρνησης υπό τον Αλ Τζολάνι, στην οποία δεν συμπεριλήφθηκε κανένας εκπρόσωπος από την κουρδική μειονότητα ή τις άλλες εθνοθρησκευτικές μειονότητες της Συρίας, και κατά πολλούς παρατηρητές τίναξε στον αέρα την ήδη ευάλωτη συμφωνία του SDF με τη Δαμασκό, που υπογράφτηκε στις 10 Μαρτίου και υποτίθεται ότι θα οδηγούσε στη σταδιακή «ενσωμάτωση» των κουρδικών περιοχών στο νέο συριακό κράτος.
Στην πράξη, οι Κούρδοι και οι Αμερικανοί προστάτες τους εξακολουθούν να ελέγχουν στρατιωτικά και πολιτικά μεγάλα τμήματα της βόρειας και ανατολικής Συρίας, και το Παρατηρητήριο υποστηρίζει στην αναφορά του ότι με την κατάληψη της Αλ Ντουμαΐρ, που δήθεν γίνεται με σκοπό τη συνέχιση του πολέμου κατά των πυρήνων του ISIS στην έρημο της Συρίας, οι ΗΠΑ επεκτείνουν τον έλεγχό τους και στην κεντρική και νότια Συρία – υπενθυμίζοντας ότι η Ουάσινγκτον διατηρεί στρατιωτική παρουσία και στη βάση Αλ Τανφ και ουσιαστικά ελέγχει και τον στρατηγικό αυτοκινητόδρομο που συνδέει τη Δαμασκό με τη Βαγδάτη.
Την κατάσταση περιπλέκει ακόμη περισσότερο η εμφανής πλέον συνεργασία των Κούρδων και των Αμερικανών με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (SFA), ένα αντάρτικο σχήμα που στο παρελθόν συμμαχούσε με τους εξτρεμιστές της Αλ Νούσρα και του Αλ Τζολάνι, αλλά τώρα έχει αυτονομηθεί και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό την πόλη της Αλ Τανφ και την «πορώδη» μεθόριο με το Ιράκ, γεγονός που τους καθιστά απαραίτητους για τα αμερικανικά σχέδια. Σύμφωνα μάλιστα με το Παρατηρητήριο, μαχητές του SFA συμμετείχαν στην κατάληψη της βάσης Αλ Ντουμαΐρ και παραμένουν σε αυτήν.
Τι προσπαθεί ο Τραμπ
Με άλλα λόγια ο Τραμπ παίζει σε πολλά ταμπλό και τοποθετεί τα πιόνια του σε στρατηγικά σημεία μέσα στη Συρία, με πρώτο στόχο να εμποδίσει μια όλο και πιθανότερη μετωπική σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ ή Τουρκίας και Κούρδων, αλλά και να ασκήσει πίεση στους τζιχαντιστές του Αλ Τζολάνι. Ωστόσο παραμένει εξαιρετικά θολό κατά πόσο όλα αυτά γίνονται σε συνεννόηση της Ουάσινγκτον με τον Ερντογάν, όπως και το τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει μεσοπρόθεσμα ο Τραμπ με τους Κούρδους συμμάχους του, τους οποίους προσφάτως απείλησε ξανά πως θα εγκαταλείψει «στα κρύα του λουτρού», αποσύροντας τους περίπου χίλιους στρατιωτικούς και «εργολάβους» που διατηρεί στην περιοχή…
Και βέβαια όλες αυτές οι καταιγιστικές εξελίξεις, οι πιο πρόσφατες στην τραγωδία χωρίς τέλος που βιώνει εδώ και 14 χρόνια ο συριακός λαός, δεν συμβαίνουν στο κενό, αλλά αποτελούν μόνο ένα κεφάλαιο στο πολυπλόκαμο μεσανατολικό θρίλερ, που περιλαμβάνει τη συνεχιζόμενη ισραηλινή γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τους νέους βομβαρδισμούς από το Ισραήλ στον Λίβανο και από τις ΗΠΑ στην Υεμένη και βέβαια τα διαδοχικά αμερικανικά τελεσίγραφα σε βάρος του Ιράν...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας