Μελόνι, δικαστική κλήση και «λιβυκοί εκβιασμοί»

Η σύγκρουση της Τζόρτζια Μελόνι με το δικαστικό σώμα φτάνει, προφανώς, στο αποκορύφωμά της. Οπως ανακοίνωσε η ίδια η Ιταλίδα πρωθυπουργός, έλαβε δικαστική κλήση σε απολογία, για σφετερισμό δημόσιων αγαθών και υποβοήθηση παράνομης πράξης. Η κλήση, όπως πρόσθεσε σε βίντεο που ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εστάλη επίσης στους υπουργούς Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, όπως και στον υφυπουργό παρά τη προεδρία της κυβέρνησης και φέρει την υπογραφή της Εισαγγελίας της Ρώμης. «Πρόκειται για επιβεβλημένη πράξη από τον νόμο, ύστερα από σχετική καταγγελία που κατέθεσε δικηγόρος» εξήγησε από τη μεριά της η Ενωση Ιταλών Δικαστικών.

Η Μελόνι, όμως, έσπευσε να ανεβάσει τους τόνους και να υπογραμμίσει στο μήνυμά της ότι «δεν θα κάνει βήμα πίσω» και ότι «δεν υποκύπτει σε πιέσεις και εκβιασμούς». Η όλη αυτή ιστορία αφορά τη σύλληψη και την αποφυλάκιση, σε χρόνο ρεκόρ, του επικεφαλής της λιβυκής δικαστικής αστυνομίας, Νιζέμ Οζάμα Ελμάσρι Χαμπίς. Συνελήφθη στο Τορίνο στις 19 Ιανουαρίου, όταν η αστυνομία τον σταμάτησε τυχαία έξω από το γήπεδο όπου είχε μόλις παρακολουθήσει το ματς Γιουβέντους - Μίλαν. Τον μετέφεραν στη φυλακή, βάσει εντάλματος του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, με κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και κατά της ανθρωπότητας. Ο ιταλικός Τύπος ανέφερε ότι σύμφωνα με μαρτυρίες ο Ελμάσρι φέρεται να δολοφόνησε «με γυμνά χέρια» πρόσφυγες και πολιτικούς αντιφρονούντες.

Η Ιταλία, όμως, 48 μόλις ώρες μετά τη σύλληψή του, τον έβγαλε από τη φυλακή, του παρέδωσε απόφαση απέλασης και αμέσως μετά τον έβαλε σε αεροσκάφος Φάλκον των μυστικών υπηρεσιών της, με το οποίο και τον μετέφερε στην Τρίπολη.

Εξελίξεις οι οποίες άφησαν άναυδη τόσο την αντιπολίτευση όσο και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Επισήμως, η κυβέρνηση Μελόνι ισχυρίστηκε ότι η αποφυλάκιση του κατηγορούμενου σφαγέα οφείλεται στο ότι «ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κάρλο Νόρντιο, δεν ενημερώθηκε εγκαίρως για την υπόθεση από την Εισαγγελία του Τορίνου». Ανακοίνωση της Εισαγγελίας της Ρώμης, όμως, η οποία εκδόθηκε πριν ο Λίβυος καταζητούμενος φύγει από την Ιταλία, έκανε σαφές ότι ο Νόρντιο είχε λάβει πλήρη γνώση της υπόθεσης, αλλά είχε αποφασίσει να μην παρέμβει.

Σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές, η αλήθεια είναι πολύ απλούστερη και καθόλου «γραφειοκρατική». Η Ιταλία άφησε τον Ελμάσρι να φύγει, διότι φοβήθηκε ότι η Λιβύη θα μπορούσε να απαντήσει με τεράστια έως και ανεξέλεγκτα κύματα μεταναστών από την ευρύτερη περιοχή της Τρίπολης προς την Καλαβρία και τη Σικελία.

Κάτι που, όταν όλα πάνε καλά, δεν συμβαίνει χάρη σε «συμφωνία συγκράτησης» μεταναστών και προσφύγων που η Ρώμη έχει υπογράψει με το λιβυκό καθεστώς. Χιλιάδες άνθρωποι στοιβάζονται σε αποθήκες ψυχών, στη νότια όχθη της Μεσογείου, και η Ιταλία προσποιείται ότι δεν γνωρίζει τίποτα για τα τρομερά βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται. Για να είμαστε ακριβείς, η συμφωνία αυτή υπεγράφη το 2017 από τον κεντροαριστερό υπουργό Εσωτερικών Μάρκο Μινίτι, κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, και η κυβέρνηση Μελόνι στη συνέχεια αποφάσισε να την ανανεώσει. Τώρα, η Ιταλίδα πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι συνεργάτες της μπορεί να κληθούν εξηγήσουν σε ειδικό «δικαστήριο υπουργών» τι ακριβώς συνέβη στην υπόθεση Ελμάσρι. Αν υπήρξαν πιέσεις, παρεμβάσεις, έξωθεν συμβουλές. Λαμβάνοντας υπόψη, βέβαια, ότι πρόκειται για υπόθεση στην οποία εμπλέκονται οι μυστικές υπηρεσίες, πολλά της σημεία θεωρούμε ότι θα μείνουν επιμελώς καλυμμένα. Μια ειλικρινής εξήγηση, όμως, αντί του «δεν υποκύπτω σε εκβιασμούς και πιέσεις», θα ήταν το ακριβώς αντίθετο: «οι συμφωνίες που υπογράψαμε μας καθιστούν απόλυτα εκβιάσιμους».