Η Μελόνι εκθειάζει τον Μασκ και επιτίθεται στον Πρόντι

Η τελευταία «κομματική εμφάνισή της» έγινε αφορμή για αμέτρητα σχόλια, εξαιτίας του τόνου και του περιεχομένου που επέλεξε. Ο λόγος για την Τζόρτζια Μελόνι και τη συμμετοχή της στο φεστιβάλ νεολαίας του κόμματός της, των Αδελφών της Ιταλίας, στον αρχαιολογικό χώρο του Τσίρκο Μάσιμο, στην Αιώνια Πόλη.

Η επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης αποφάσισε να εξαπολύσει πυρά κατά ενός ευρύτατου φάσματος αντιπάλων και «εχθρών». Στο στόχαστρό της μπήκε η γραμματέας του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, Ελι Σλάιν, την οποία κατηγόρησε ότι δεν υπερασπίζει τους εργαζόμενους και πως όταν είναι να αναφερθεί στην κρίση της Fiat, «μπερδεύεται η γλώσσα της». Επειτα από λίγο, σειρά είχε ο επικεφαλής του μεγαλύτερου συνδικάτου της χώρας, Μαουρίτσιο Λαντίνι. Οι δηλώσεις του περί ανάγκης «κοινωνικής εξέγερσης», σύμφωνα με τη Μελόνι, «δεν έχουν κανένα προηγούμενο στην ιστορία του ιταλικού συνδικαλισμού και αν γίνονταν από τη Δεξιά, ο ΟΗΕ θα έστελνε κυανόκρανους».

Εκτός από τις δύο αυτές περιπτώσεις, η Ιταλίδα πρωθυπουργός αποφάσισε να στρέψει τα πυρά της και κατά του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώην ηγέτη της ιταλικής προοδευτικής παράταξης, Ρομάνο Πρόντι. Τον χαρακτήρισε «υστερικό» επειδή, πριν από λίγες ημέρες, o γνωστός 85χρονος οικονομολόγος και πολιτικός εξέφρασε την άποψη ότι «η Μελόνι υπακούει στον Τραμπ και στον Μασκ, αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος, διότι δεν θέλουν να διαπραγματευτούν με την Ευρώπη, αλλά να έχουν σχέσεις με μεμονωμένες χώρες».

Πέρα από τα συγκεκριμένα μέτωπα, το θέμα είναι η γενικότερη επιλογή της. Η Τζόρτζια Μελόνι νομίζει ότι μπορεί να φορά «κυβερνητικό ταγέρ» όταν πηγαίνει στις Βρυξέλλες ή συναντά, στη Ρώμη, ξένους ηγέτες και μια εντελώς διαφορετική, «πολιτική ένδυση» όταν απευθύνεται στους υποστηρικτές της.

Κάτι που μπορεί να την ωφελεί στα διάφορα γκάλοπ, αλλά σίγουρα δεν συμβάλλει στη δημιουργία ενός έγκυρου, ηγετικού προφίλ.

Το να κλείνεις τη γιορτή της νεολαίας σου με αναφορές στα κλειστά κέντρα για μετανάστες που προσπάθησες να φτιάξεις στην Αλβανία και να φωνάζεις, με γουρλωμένα μάτια και συλλαβίζοντας τις λέξεις, «θα λει-τουρ-γή-σουν έστω και αν χρειαστεί να αφιερώσω στο σχέδιο αυτό κάθε νύχτα της κυβερνητικής μου θητείας», μπορεί να προκαλεί την ενθουσιώδη επευφημία των οπαδών σου, αλλά σοκάρει όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Προφανώς, η Μελόνι θεωρεί ότι μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί, για όσο ακόμη επιθυμεί, διπλό ύφος και ατζέντα, ανάλογα με τις περιστάσεις και τους συνομιλητές. Σύμφωνα με πολλούς σχολιαστές, όμως, έχει βρεθεί ήδη μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και ίσως δεν το έχει αντιληφθεί. Η επιλογή είναι ανάμεσα σε νέα συμπόρευση με τον Ορμπαν, τον Τραμπ και τον Μιλέι ή σε βαθμιαία «στροφή», με πορεία πλεύσης προς τον μεσαίο χώρο. Για να το κάνουμε πιο λιανά, το ερώτημα είναι αν θέλει και μπορεί να μετατραπεί σε μια «Μέρκελ της Μεσογείου», όπως έγραψαν κάποιοι αναλυτές.

Οι τελευταίες αυτές κινήσεις της δείχνουν ότι το όλο σχέδιο δεν την ενθουσιάζει. Ελπίζει -όπως λέει και ο Πρόντι- να μπορέσει να γίνει ο κύριος συνομιλητής του Τραμπ στην Ευρώπη. Χάρη και στη φιλία της με τον Ιλον Μασκ, με τον οποίο, όπως φαίνεται, η Ιταλία ετοιμάζεται να υπογράψει σημαντικές συμφωνίες στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και των δορυφορικών συνδέσεων. «Εχω σχέση φιλίας με τον Μασκ, αλλά δεν παίρνω εντολές από κανέναν», είπε χθες στη Γερουσία της Ρώμης. Είναι ξεκάθαρο, όμως, ότι μια χώρα σαν την Ιταλία δεν θα καταφέρει ποτέ μόνη της να δημιουργήσει πραγματικά ισότιμες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, σε βερσιόν, μάλιστα, επιθετικού εθνικισμού. Η Μελόνι το ξέρει, αλλά δεν θέλει να χάσει την παρούσα «ευνοϊκή συγκυρία», έστω και αν μεσοπρόθεσμα εμποδίζει την πολιτική της ενηλικίωση.