Ετσι θα κυβερνήσουν οι Εργατικοί

Το προεκλογικό τους «μανιφέστο για τη δημιουργία πλούτου» παρουσίασαν χθες οι Βρετανοί Εργατικοί, τάζοντας «αλλαγή» και «οικονομική ανάπτυξη» για να «ξαναχτίσουν τη Βρετανία» (ότ)αν επιστρέψουν στην εξουσία στις εκλογές της 4ης Ιουλίου, ύστερα από 14 χρόνια καταστροφικής διακυβέρνησης των Τόρις με αποκορύφωμα το απατηλό Brexit του 2020 (για το οποίο επικρατεί τσιμουδιά, αν όχι… ομερτά). «Δεν έχουμε μαγικό ραβδί. Αυτό που έχουμε όμως, αυτό που αντιπροσωπεύει τούτο το μανιφέστο, είναι ένα αξιόπιστο μακροπρόθεσμο σχέδιο», υποστήριξε από το Μάντσεστερ ο κεντρώος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος και εν αναμονή πρωθυπουργός της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ, υποσχόμενος να βάλει τέλος στο «χάος» των Τόρις.

Απορρίπτοντας τις αιτιάσεις τους ότι οι Εργατικοί είναι ένα κόμμα που «φορολογεί και ξοδεύει», ο 61χρονος Στάρμερ τόνισε ότι κληρονομούν μια δύσκολη οικονομική κατάσταση, εξ ου και δεν μπορούν να βγουν «λαγοί από το καπέλο» τους. Δεσμεύτηκε για βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών αλλά και αυστηρούς κανόνες στις κρατικές δαπάνες χωρίς επαναφορά πολιτικών λιτότητας, σήμα κατατεθέν των απερχόμενων νεοφιλελεύθερων Συντηρητικών. Οπως εξαγγέλλεται στο μανιφέστο, οι Εργατικοί σκοπεύουν να συγκεντρώσουν επιπλέον φορολογικά έσοδα, ύψους 8,5 δισεκατομμυρίων λιρών ετησίως, μέσω επιβολής ΦΠΑ στα δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων και υψηλότερης φορολόγησης στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας. Στις κομματικές υποσχέσεις συγκαταλέγεται η επανακρατικοποίηση σχεδόν όλων των επιβατικών σιδηροδρομικών μεταφορών.

«Θα κυβερνήσει περισσότερο στο πρότυπο του πρώην ηγέτη των Εργατικών, Τόνι Μπλερ, και θα σπάσει την αριστερή παράδοση του προκατόχου του, Τζέρεμι Κόρμπιν», σημείωνε το Reuters. Αέρα νικητή στον νερόβραστο Στάρμερ δίνει το ακλόνητο δημοσκοπικό προβάδισμα των Εργατικών κατά τουλάχιστον 20 ποσοστιαίες μονάδες από τους Συντηρητικούς του Ρίσι Σούνακ. Σε αντιδιαστολή με το δικό τους μανιφέστο που δημοσιοποιήθηκε λίγες μέρες νωρίτερα, το μανιφέστο των Εργατικών προβλέπει κατάργηση του σκληροπυρηνικού «Σχεδίου Ρουάντα» για εξορία χιλιάδων αιτούντων άσυλο στην αφρικανική χώρα, καθώς και αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης στο πλαίσιο όμως μιας μελλοντικής ειρηνευτικής διαδικασίας με το Ισραήλ (κοινώς, ζήσε Μάη μου…). Ο ίδιος ο Στάρμερ εξάλλου αναγκάστηκε να μετριάσει τη φιλοϊσραηλινή του στάση, λόγω έντονων εσωκομματικών αντιδράσεων και ανησυχίας για απώλεια ψήφων.

Στο μανιφέστο των Εργατικών συμπεριλαμβάνεται επίσης μεταρρύθμιση της μη εκλεγμένης Βουλής των Λόρδων, καθώς και θέσπιση νέων κανόνων που θα απαγορεύουν το σκανδαλώδες λόμπινγκ από πρώην μέλη της κυβέρνησης. Ο Σούνακ από την άλλη υποστήριξε πως οι προεκλογικές εξαγγελίες των Εργατικών «επιβεβαίωσαν» ότι θα φέρουν τους «υψηλότερους φόρους στην Ιστορία», «παρότι η συνολική φορολογική επιβάρυνση έχει αυξηθεί σε επίπεδα-ρεκόρ επί των ημερών του», σχολίαζε το AFP. Ο Στάρμερ είχε ήδη ειρωνευτεί τους Τόρις ότι συνέταξαν ένα «μανιφέστο τύπου Τζέρεμι Κόρμπιν», χωρίς να εξηγούν πώς θα πληρώσουν για όλα όσα τάζουν.

Οι βασικότερες εξαγγελίες των Συντηρητικών αφορούν μείωση φόρων, ύψους 17 δισεκατομμυρίων λιρών, περαιτέρω περιορισμό της μετανάστευσης και άμεση υλοποίηση του απάνθρωπου «Σχεδίου Ρουάντα». Οι Εργατικοί καταγγέλλουν τον 44χρονο Σούνακ ότι είναι τόσο πλούσιος (πλουσιότερος κι από τον βασιλιά Κάρολο) και στη… γυάλα, ώστε δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα και τα προβλήματα των φτωχοποιημένων Βρετανών εν μέσω κρίσης κόστους ζωής. Κι εκείνος είναι σαν να πασχίζει να πατώσει στις εκλογές, πέφτοντας σε ντροπιαστικές γκάφες.

Ερωτώμενος τι στερήθηκε περισσότερο ως παιδί (Ινδών μεταναστών), απάντησε «πολλά πράγματα», προτάσσοντας όμως το δορυφορικό (επί πληρωμή) κανάλι Sky TV. Αναγκάστηκε δε να ζητήσει συγγνώμη επειδή έφυγε πρόωρα από τις επετειακές εκδηλώσεις για την Απόβαση στη Νορμανδία, προκειμένου να δώσει συνέντευξη στη βρετανική τηλεόραση. Κι όλα αυτά όταν το κόμμα Reform UK του ακροδεξιού υποκινητή του Brexit, Νάιτζελ Φαράζ, βρίσκεται μια ανάσα πίσω από τους Τόρις σε τελευταίες δημοσκοπήσεις ή εμφανίζεται ακόμα και να τους ξεπερνά οριακά (!), μπαίνοντας σφήνα στη δεύτερη θέση μετά τους Εργατικούς - σενάριο που θα έκανε ακόμα πιο εξευτελιστικό το μέγεθος της εκλογικής πανωλεθρίας του Σούνακ και του κόμματός του.